Bukre işten ayrılmış ve kendini odasına kapatmıştı. Sadece kitap okuyor, müzik dinliyor ve ağlıyordu.. Ailesi Bukre'nin bu değişimine anlam veremiyordu annesi durumuna üzülüyor çaresizce kızına ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Annesi konuşmak istiyor odasına gidip kızıyla sohbet etmek istiyordu ama tek kelime etmiyordu. Bukre daha 15 yaşındaydı bu acıyla tanıştığında. Utanç duyuyordu yaşadıklarından ama onun bir suçu yoktu. Okullar açılmış ama Bukre okula gitmiyordu odasından nadiren çıkıyor bir lokma bişeyler yiyip odasına geri dönüyordu her gece başını yastığa koyduğunda gözyaşlarıyla islanmadan uyumuyordu. Mahfolmus bedenini bir cesed gibi peşinden sürüklüyordu. Çaresizlik gözlerinde olan ışığı söndürmüş yüzünde ki güzelliğe perde olmuştu sanki.. Bukre aynada duran yansımasına baktı ve yüzünde sanki doğuştan var olan bir hüzün gördü. Bu o olamazdı herkesin gözbebeği imrenerek baktığı kız o değildi. Göz altlarında oluşan morluklar esrar çeken kişilerden farksız değildi. Göz kapakları güzel gözlerini gizlercesine yarilanmis gülünce kabaran elmacık kemikleri yok olmuştu sanki. Durup kendini izledi aynada ve düşündü... Neden bu haldeydi? Bunu kendine niye yapmıştı? Hiç suçu olmadığı hatanın bedelini neden o ödüyordu? Bi an her tarafı aydınlatan güneş yok olmuş Bukre'nin gözünde her yer kapkara olmuştu. Gözünün önüne Ali ile yaşadıkları geldi ve odasında kendi sesini duydu. "Nolur yapma!!"... Daha 15 yaşında olan bir genç kız için omuzlarında ki yükler çok fazlaydı taşıyamiyordu.. Yatağına oturdu ve aylardır açmadığı Facebook'una bakmaya karar verdi. Bir mesajı vardı Ali 'dendi.
- Özür dilerim Bukre nolur beni affet çok Üzgünüm böyle olmasını asla istemezdim. Seni çok seviyorum hayatımda yaşamadığım duyguları yaşadım seninle çok istedim seni hemde çok kokun hala burnumda seni görmek için evinize geldim ama odandan çıkmadın bunu beraber aşabiliriz lütfen benimle kal seni tekrar istiyorum... yazmıştı.
Bukre mesaji okuduğunda beyninden vurulmuşa dönmüştü hala bile utanmadan tekrar istediğini söylüyordu. Mesaji sildi ve Ali'yi facebook adresinden engelledi. Amaçsızca tuttuğu yasin bitmesi gerekiyordu ve Bukre yüzünde oluşan acıları gizlemek için bir makyaj yapıp okula gitti. Hayat devam ediyordu ve yaşamak zorundaydi. Bedel ödemeyi bırakmış ödetmenin peşine düşmüştü. Okulun yolunda ilerlerken kendi kendine bir söz verdi Bukre artık ağlamayacakti. Ne olursa olsun tek bir damla göz yaşı dökmek yoktu...
