Söyleyemediklerim

Bölüm 1

Hangi birinden başlamalıyım ? Sanırım kendimden biraz bahsedip öyle anlatmak daha iyi olacak. Bundan 3-4 yıl önce hatalarla dolu bir hayatım vardı. Nasıl desem.. Öyle bir okuldaydım ki Allah düşmanımın başına vermesin. Entrika , yalan , oyun , ikiyüzlülük , sahte dostluklar her şey vardı. Böyle bir ortamda ne kadar düzgün kalınabilir değil mi ? Ben de düzgün kalamayanlar sınıfına dahil oluyordum. Daha okula gittiğim ilk gün sınıftan üç kişi çıkma teklifi etmişti bakın daha İLK gün.. Siz tahmin edin artık nasıl bir okul olduğunu. Bu kısma pek girmek istemiyorum çünkü biliyorum ki girersem çıkamam. Yeri geldiğinde zaten o zamanlardan örnek veririm çünkü biraz bağlantılı. Bu okul benim hayatımı mahfetti arkadaşlar öyle diyim. Üç yıl boyunca yemediğim kazık , yapmadığım hata kalmadı. Ağlamadığım gün parmakla sayılacak kadar azdır. Ağladım diyince sulugöz biri sanmayın. Kolay kolay ağlamam böyle çok damarıma basılması gerekiyor ağlamam için genel de bağırır çağırır ağzıma geleni söylemeyi tercih ederim ama çok dolmuşsam baya bir ağlarım , susamam. Ne kadar iğrenç , bok ilişki varsa bu okulda yaşadım. İlk başta salak saçma sevgililerim oldu arada değinirim onlara sonra biri çıktı karşıma dedim tamam bundan başkası olmaz. Nasıl seviyor anlatamam ben istemiyorum dedikçe üsteliyor. Bir yaş küçüktü benden haliyle pek istemiyordum bir de biraz yavşaktı. Kendinden üç yaş büyük sevgilisi falan olmuştu ki o kız da okulun en güzel kızlarından birisiydi. Nasıl tarif etsem sarışın bir çocuktu -sarışınlar oldum olası zaafım olmuştur- gözleri elaydı boyu çok uzun değildi ama kısa da değildi. İsim verip ifşa etmek istemem bu yüzden anlattığım kişilere ya bir takma ad bulurum ya da o , bu diye bahsederim. Her neyse bu çocuk baya bir uğraşınca en son dedim tamam çok seviyor belli ki kabul edeyim ve ettim. İki yıla yakın çıktık. Arada tabii kavgalar falan oluyordu ama bir şekilde hallediyorduk. Sonra dedim ya benden bir yaş küçüktü diye benim okulum bir yıl erken bitince bizim aramıza mesafe girmiş oldu. İki yıldır dipdibesin birden bu haftada bir ya da iki gün olan görüşmelere dönünce bir soğukluk oluyor tabii. Benim için bir sorun yoktu ben her zamanki gibi salağım lay lay lom dolanıyorum etrafta bir de nasıl güveniyorum anlatamam. En büyük sorunum bu sanırım HERKESE güveniyorum. Ağzıma sıçıyorlar ben yine de güveniyorum yeni yeni akıllandım işte ne derece akıllandıysam artık. Neyse işte buna da böyle çok güveniyorum. Yazmıyor etmiyor falan ben diyorum okulu var -sanki benim yok- işte işi vardır falan diyorum. Ki bu çocuk akşam annesinden falan arayan birisiydi tüm ailesi beni tanıyordu öyle bir ilişkiydi. Baktım bu giderek uzaklaşıyor dedim kızım kalk bir müdahele et. O gün bizim okul yarım gündü arkadaşlarımın planına dahil olmayıp haber vermeden gittim bunun okuluna. Şans işte tam çıkışa denk geldim. Bir görseniz ne bir tepki ne başka bir şey. Çocuğun yüzünde mimik oynamadı. Odun odun yüzüme bakıp "neden geldin ?" dedi. Arkadaşları bile ondan daha çok sevindi neyse ben salağa yatıp alttan aldım. Yolda zorla millete göstere göstere elimi tutan çocuk yüzüme bakmadan yürümeye başladı. Yüzsüzlükte nirvanaya ulaşıp yanına gittim ve elini tuttum.. Şimdi gerizekalı mısın ? dediğinizi biliyorum ama koskoca iki yıl bir de iki yıl boyunca hep çok seven taraf ben değil o olunca son dönemlerde ilişkiyi kurtarmak bana düşüyordu. Kurtarabildin mi derseniz tabii ki hayır. Neyse tuttum elini bu hala konuşmuyor falan gittik evlerinin önüne dershaneye gidecekmiş acelem var falan dedi. Yani kibarca dedi ki siktir git. Ben hala alttan alıyorum sonra bunun cebinde çakmak bulunca bendeki peygamber sabrı toz oldu uçtu gitti. Sigara içmeyeceğine dair söz vermişti beyefendi. Şimdiki aklım olsa derim ki iç amk çocuğu erken geber ne diye kendimi yırtıp içme diyorum ki değil mi. Sonra tabii bu küçücük şey oldu ayrılık bahanesi ve iki yıllık ilişkim hala daha hatıra kutumda duran kıytırık bir çakmak yüzünden bitti. Tam bitti kurtuldum arkadaşlarımı önemsediğim ailemle gizlim saklımın olmadığı bir hayat beni bekliyor derken abim öğrendi.. İki yıl boyunca öğrenmedi ayrıldık öğrendi beyinsiz. Gerisi hüzün , keder , telefonsuz günler oldu. Bir yıl kadar telefonum olmadı eski arkadaşlarımdan hiçbiriyle görüşemedim -bu başka bir konu ve hala devam ediyor , anlatacağım- zaten o yılki okul hayatımda çok kötüydü. Kısacası baya karışık ve eskilerin geride kaldığı bir yıldı. Daha sonra yıl dönümümüzde okuluma gelip barışmak istemişti ama okudukça şahit olacağınız gururum barışmamıza engel olmuştu. İyi ki de olmuş. Çünkü çok sonradan öğrendiğim kadarıyla bu kendi sınıfından üstelik benim yakın olduğum bir kıza yavşayıp kızı zorla öpmüş ve bunu biz çıkarken yapmış. Şimdiyse sürekli okulu değişen ailesiyle sorunları olan sigara , ot , alkol her türlü pisliğin olduğu biri. Belki mutlu oldum belki üzüldüm hakkını yiyemem iki yılım çok güzeldi ama sonradan yaptıkları "keşke tanımasaydım" a dönüştü. Siz siz olun kimsenin ahını almayın arkadaşlar gerçekten kimsenin yanına kalmıyor. Kitabımın başlangıcı , hayatımın dönüm noktası ve en feci olaylar bu ilişkinin son bulmasıyla başladı. İyi ki bitti dediğim bir maceranın sonu keşke yapmasaydım diyeceğim yeni bir olayda dertleşmek dileğiyle sevgiler mutlumutsuz.