Maya's leven, in een boek.

Mijn eerste pauze

De pauze was aangebroken, ik rende zo snel mogelijk de klas uit. Toen ik eenmaal bij de kantine was ging ik wat te eten halen, een kaas stengel. Toen ik mijn kaas stengel gekocht had kwam er een meisje naar me toe, ze had prachtig blond haar en baby blauwe ogen, ze zei: "Hey, jij zit toch bij mij in de klas? Ik ben Amy!" Ik keek haar goed in de ogen aan en ik herinnerde me het weer, zij was dat stille meisje in de hoek. Ik stelde me ook voor: "Hai Amy! Ik ben Maya." Amy vroeg of ik bij haar ging zitten, als ik nee zei was ik toch alleen dus ja, waarom niet. Amy ging op een leeg plekje zitten in haar eentje, het verbaasde me wel dat ze alleen was, als ze zo enthousiast naar me toe komt had ik verwacht dat ze het ook met meer mensen zou doen. "Amy, mag ik je iets vragen?" "Waarom kwam je zo op me afstappen? Ik ken je eigenlijk niet." Zei ik. Waar Amy op antwoordde: "Je lijkt me een super lief meisje, dus ik dacht laat ik even hai zeggen!" Ik ben wel blij dat Amy op me af kwam, anders zat ik nu in mijn eentje mijn kaas stengel te eten. Het leek alsof 20 minuten voorbij waren gegaan, maar het waren er maar 5. Ik wist niet wat ik moest zeggen of doen, ik ben namelijk niet eens zo goed in contact leggen met andere mensen, maar gelukkig had ik enthousiaste Amy, die MIJ allemaal vragen stelde. "Maya, heb je toevallig een vriendje?" Vroeg Amy verlegen. Ik wist niet wat ik moest zeggen, zou ik gepest worden als ik nooit een vriendje had gehad? Of wat nou als dit een test is?!? Dus ik besloot maar om eerlijk te zijn: "ik heb geen vriendje eigenlijk, jij wel?" Met veel vreugde antwoordde ze: "Nee!" Ik snap niet waarom ze zo blij was om 'nee' te zeggen. Oh jeetje is dat de bel? Tijd ging opeens ontiegelijk snel, dus ik rende maar naar het eerst volgende lokaal waar we onze Engels & Duits docent zouden ontmoeten, lokaal 274.