Sweater

1

Water, overal water. Ik word heen en weer gezwiept. Ik zie niets voor mijn ogen. Mijn adem is schril, als ik al adem. Mijn hart bonkt in mijn keel. Alleen nog maar water. Golven in mijn gezicht. Mijn hoofd bonkt tegen rotsen en mijn keel wordt bijna dichtgeknepen door de koude. Het water slokt mij op.

Stil op de achtergrond hoor ik een radio. Dit geluid word steeds harder en sterker. Mijn ogen vliegen open als ik besef dat het een droom was. Dat het gelukkig maar een droom was. Natuurlijk weet ik niet zeker of het ook alleen maar een droom is, misschien is dit wel echt gebeurd. Maar ik kan me niets meer herinneren van voor mijn coma.

Ik slik bij de gedachten dat ik zelfs de gezichten van mijn broertje en ouders niet meer voor me kan zien. Ik adem rustig uit en slik een laatste brok in mijn keel weg voor ik opsta. Snel werp ik een blik op mijn klok en merk dan gelukkig dat ik nog tijd genoeg heb om me verder klaar te maken voor deze nieuwe dag.
Ik pak mijn badjas van een haak in mijn kamer en slenter naar de badkamer. Mijn badkamer.

Mijn oom en zijn vrouw zijn beide bankiers en verdienen dus genoeg om te zorgen voor een eigen badkamer voor mij. Als ik er eenmaal ben laat ik mijn badjas op de grond vallen, even als mijn slaapshirt, en stap in de douche. Ik warm even op onder de douche en was mijn haren. Het water van de douche. Ik hou niet van water. Vroeger was ik blijkbaar de beste van de zwemclub maar nu kan ik bij de gedachte aan water alleen nog maar aan die droom denken die telkens weer terug keert. Meestal begint de droom meteen al als ik in het water lig. Geen idee hoe ik er ben geraakt of hoe het afloopt. Ik was de rest van mijn lichaam en stap weer de douche uit.

Eenmaal uit de douche trek ik mijn badjas aan en wikkel een handdoek rond mijn haren. Uit mijn kleerkast haal ik een donkere skinny jeans en een wit-zwart strak shirt waarover ik een zwarte sweater aantrek met gouden ritsjes. Wanneer ik deze kleding aanheb haal ik mijn haren uit de handdoek en laat ze in mijn natuurlijke bruin-blonde golvende haren over mijn schouders hangen. Voor make-up doe ik een zwarte eyeliner en mascara op samen met wat blush en netjes gevormde wenkbrauwen. Snel nog wat gouden sieraden en klaar.

Ik pak mijn schooltas van mijn bureau en neem deze mee naar benenden. Daar prop ik een appel in mijn tas en eet een kommetje cornflakes met melk. Ik loop naar de koelkast en pak daar een flesje water uit. Water. Dat afschuwelijke water. Ik adem diep in en neem en paar slokken. Daarna steek ik het flesje in mijn tas.

Mijn oom, Dirk, en zijn vrouw, Tasha, zijn al naar hun werk dus sluit ik de deur af vlak voor ik met mijn tas richting het busstation loop. Wanneer ik daar aankom trek ik mijn capuchon over mijn hoofd en sla mijn ogen neer tot de bus komt. Zo gaat het elke dag, keer op keer. Ik maak me klaar met alles er op en eraan. Oorbellen, leuk topje, alles. Maar dat heeft eigenlijk geen zin want Uiteindelijk trek ik toch mijn capuchon over mijn hoofd. Ik sluit me af van de rest van de wereld, wetend dat er iets mis is met mij.

Als de bus aankomt laat ik me op een zetel zakken aan het raam. Ik neem mijn oortjes en luister een paar van mijn favoriete nummers. Na een tijdje komt er iemand naast me zitten. Ik kijk niet op en geef geen kick. Ik draai mijn hoofd naar het raam en doe alsof ik niet besta. Wanneer de persoon naast mij even kucht om mijn aandacht te trekken kijk ik even naar de schoenen die zich naast mijn zwarte sneakers bevinden. Daaruit kan ik afleiden dat het een jongen is. Ik heb genoeg informatie en laat mijn blik terug naar het raam en het landschap glijden. Ik voel zijn blik op mij rusten maar kijk niet op. In plaats daarvan trek ik mij capuchon nog ietsje verder over mijn hoofd.

Ik weet dat ik uiteindelijk toch zal moeten opkijken en dat doe ik na eventjes ook. Ik laat mijn blik van mijn schoenen naar de zijne glijden en met één knipper kijk ik hem recht in zijn ogen. Ze zijn blauw, fel blauw. Ze zijn zo blauw als water... Water. Storm. Regen, lawaai. Veel lawaai. Admen, ik moet ademen. Lucht. Ik hap naar lucht.