THANKS PALA SA CLASSMATE KO NA SI JOSHUA AT KAY SHELLA.
dahil sa inyo may maaupdate ako ngayon.
sana magustuhan niyo ang chapter na'to.
maybe you'll be angry but please do understand.
salamat din kay St. Peter and Paul.
dahil sa inyo, wala kaming klase ngayon :D hehehehe.
enjoy reading ^______________^
=======================================================
BLOOD IS THICKER THAN WATER
that phrase came into my mind.
sana tama ang pinili ko.
sana maintindihan niya ako.
sana hindi siya mawala sa akin.
sana wala ni isa man sa kanila ang mawala sa akin.
i love him.
and i also do love him. my...
father.
kung kayo ang nasa sitwasiyon ko.
sino bang dapat na unang puntahan ko?
well, for me....
ANG PAMILYA KO.
i am now running towards the hospital.
panting and catching my breath.
nag excuse ako sa class teacher namin.
i'm scared.
so scared.
sana maintindihan niya.
sana maintindihan ni Dennis.
natatakot ako.
natatakot akong mawala si Papa ko, maging si Dennis man.
i know he is waiting for me.
Mahal niya daw ako.
sana totoo yun.
because i do love him too.
i love him so much.
Si papa ko, matagal na siya na may sakit.
sakit sa puso.
his heart was enlarged.
nung nalaman namin yun, parang nanghina ako.
kaya delekado talaga ang lagay niya.
Nagkaganyan siya maybe becuase he drinks a lot, smokes alot.
pero tinigila na niya yun.
sa pagtigil niyang yun.
lumabas ang mga sakit niya sa katawan.
well, ganyang talaga ang buhay.
nasa huli nag pagsisisi.
Binuksan ko yung pintuan ng kwarto kung saan nandoon ang papa ko.
nakita ko ang mama ko pati mga kapatid ko.
they looked so down.
and i saw my dad lying on the bed with an oxygen mask.
"kumusta na si papa?" i said.
tiningala ako ni mama ko.
eye bags. super laki ng eye bugs niya.
"for now, bumuti na yung kalagayan niya" i sighed in relief.
mabuti naman, akala ko kung ano na.
"ma, umuwi muna kayo please. magpahinga kayo. ako na ang bahala rito" tiningnan ko yung kapatid ko.
nakuha naman nila yung gusto kong iparating kaya inalayan nila si mama at lumabas na sila sa kwarto.
mabuti na ang lagay ni papa, yet.
my heart just can't stop thumping.
kumusta na kaya si Dennis?
umuwi na kaya siya?
7:30 pm. na.. naka-uwi na siguro yun.
SIGURO...
DENNIS' POV
damn!! mag aalas diyes (10) na! wala pa rin siya.
hanggang kailan ba niya ako balak na paghintayin?
o meron ba talaga siya balak na pumunta dito?
iniisip ko palang yan, kumikirot na ang puso ko.
ang sakit.
ang sakit sakit malaman na hindi rin niya ako mahal.
LINTIK NA PAG-IBIG YAN!
ba't ba kasi ako tinamaan!!
ayan tuloy.
may tubig na ngayon yung mga mata ko.
luha?
nakakatawa naman!
ako? si Dennis?
umiiyak sa isang babae?
sa ISANG BABAE?
BABAENG minahal KO LANG NAMAN!!
12 AM.
wala na talaga..
wala na!!
