Teen Life

part6(Εσπασε....)

Α- Τι κανεις;
Ε- Καλά εσυ; πως περνας;;
Α- Δεν θελω να φυγω.
Ε- Εγινε κατι;
Α- Βρηκα κοπελααα
Ε- Να ζησετε. Πως και εγινε;
Α- Ειχαμε παει σε ενα παρκο και επαιζα ρακετες με εναν φιλο μου οταν ξαφνικα της εφερα στην μουρη την μπαλα. Πηγα της μιλησα και μου την επεσε επειτα βγαιναμε και...
Ε- Χαρηκα πρεπει να κλεισω.
Ειπα νευρικα προσπαθώντας να κρατησω τον εαυτο μου να μην ξεσπάσει στα κλαματα.
Γιατιι;; Αυτος δεν κανει σχεσεις. Φακ. Δεν πρεπει.. κιαν την αγαπησει;
Ημουν χαλια αληθεια.Ενιωθα να τον χανω χωρις καν να μου ανηκει.
Με ξερει τοσο καιρο. Δεν προσπαθησε καν να ξαναπροσπαθησει το φιλι. Τωρα τι; Πως τα εφτιαξαν;γιατι;
Εγω με τα κορίτσια ειχα ερθει Ηράκλειο εδω και πολυ καιρο. Εκει το σπίτι μου ειναι σε οροφο. Ανοιξα το παραθυρο και εκατσα στο περβαζι.
Αν δεν ειχα τα κοριτσια που ξέρω οτι μαγαπανε θα πηδουσα..
Πρωτη φορα ενιωθα ετσι για καποιον.
Ηθελα ομως τοσο να χαρακωθω. Να με πονεσω να ξεσπασω. Ομως οχι.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ. ΚΕΑΤΗΘΗΚΑ. Δεν μου προσφερει κατι και θα θυμωσουν και τα κοριτσια.
Μερικες μερες μετα ο Ααρον με ξαναπηρε τηλέφωνο. Μα δεν τον σηκωσα.
Δεν ηθελα να ξερω τιποτα για αυτον πια. Ισως μεγαλοποιω τα πράγματα ναι. Αλλα αληθεια πονεσα.
Με ειχε παρει 6 τηλέφωνα και εγω απλα περιμενα να σταματήσει να χτυπα το κινητο.
Τον αγνοουσα συνεχως μεχρι που σταματησε να προσπαθεί. Ηταν 10 Αυγουστου. Περασε γρηγορα το καλοκαιρι. Ολο τα ιδια.. θαλασσα πισινα σπιτι κεντρο Κουλέ....
Αυτα εκανα πιο πολυ.
Ηταν 5:00 το απογευμα. Καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση...
Ωσπου..
*Ντριννν*
Τι στο; Δεν περιμενα κανεναν.
Ανοιξα και ηταν ο Ααρον.
Μα τι κανει εδω; Ειναι ακομα Αυγουστος.
Α- Λοιπον δεν απαντουσες οποτε ήρθα εδω. Προσπαθουσα να σου πω οτι με την κοπελα χωρισα γιατι δεν την ηθελα απλα περνουσα την ωρα μου και δεν ξερω γιατι θύμωσες...επίσης ηθελα να σου πω οτι γυρησα νωριτερα. Την τελευταια φορα που σε πήρα ειχε βγει η σιγουρη αποφαση του γυρησμου.
Ε- Εμμ.. μαλιστα χαρηκα που σε ειδα

*Aaron's POV*

Η αληθεια ηταν οτι ηξερα γιατι θυμωσε.Η εστω φανταζομουν.
Ηθελα τοσο πολυ να την φιλησω. Μα δεν προσπαθησα να διορθώσω αυτο που εγινε στην Μυκωνο γιατι ειχα τοσο καιρο να την δω και αληθεια ηθελα πρωτα να περασουμε χρονο μαζι.Παρολο που ηδη ηξερα οτι ηταν ξεχωριστή.Πφφφ..
Α- Γιατι εισαι αποτομη;;
Ε- Δεν ειμαι.. περασε μεσα...
Α- Μαλιστα..
Κατι ειχε.. δεν μπορω να ειναι ετσι και να μην ξερω τον λογο. Κατσαμε μαζι στον καναπε και βαλαμε να δουμε Twilight.
Σκέφτηκα οτι αν της ελεγα να δουμε κατι ρομαντικο μπορει να έβρισκα αφορμή για καμια αγκαλια και ισως και κανα φιλι.Ποτς δεν ημουν ντροπαλός. Ισως ουτε τωρα ειμαι απλα φοβαμαι οτι μια βιαστική κίνηση μπορει να με κανει να την χασω για παντα. Πιστέψτε με δεν θα το αντεξω.