Now/Then

When everything starts

Ve onu gördüm .Beş yıl önceki halinden oldukça farklıydı.Vücudu irileşmiş,yüzü daha da mükemmel bir şekle oturmuştu.Ama gamzelerinin hala eskisi gibi iç ısıtıcı ve dokunulası olduğunu hayal ediyordum .En azından yüzünde en ufak bir gülümseme belirtisi olsaydı bundan emin olabilirdim.Ama tabii ki bundan en ufak bir eser yoktu.Beni görür görmez boynuma atlamayacağını biliyordum ama bilmek çokta fayda etmemişti.Gözlerine baktığımda uzun zaman sonra tanıdık bir yüzü görmenin etkisiyle geçmişe ait anılar gözümün önünde canlanmaya başladı.Beş yıl boyunca girdiğim her odada orada mı diye aradığım yüzü tekrar görmek kalbimdeki sızıyla beraber tekrar evdeymiş hissi getirmişti.

İlk anın şokunu atıp,bulunduğumuz durumun farkına varmaya başlamıştı.Ağzı yavaşça açılıp kaşları çatılırken elimdeki bavulu yavaşça yere bıraktım.Ağlamamak için dudağımı ısırırken şu anda ağlamamam gerektiğinin nedenlerini maddeler halinde kendime hatırlatıyordum.Ben bunları düşünürken kafası karışık çocuğun ağzından bir kelime döküldü.

"Effie?" Kendimdeki tüm gücü yarım bir gülümseme için kullandım."Merhaba Harry"

5 YIL ÖNCE:

Tekrar saate baktıktan sonra pes edip karşıdaki eve gitmeye karar verdim.Özet geçmem gerekirse Bayan Watson edebiyat dersi iyi ve kötü olanları iki kişilik çalışma grupları haline getirip sınıfın ortalamasını yükseltebileceğine inanıyordu.Benim şansıma Harry ile takım olmak düşünce bunun hiçbir yere gitmeyeceğini Bayan Watson a anlatmaya çalıştım ama o beni dinlemedi .Tanrı aşkına bu Twilight ya da Hush Hush değildi. Ne kadar çekici olduğunu düşünsem de tek istediğim şey ödevleri eşit miktarda yapmamızdı .Sonunda ödevlerin tamamını yapan inek kıza dönüşmek istemiyordum ve hala istemiyorum bu yüzden ipleri elime almam lazım.

Tekrar saatime baktıktan sonra kapıyı çaldım.Kapı açıldığında Harry karşımda üstsüz duruyordu.Etkilendiğimi inkar edemeyeceğim hadi ama kötü çocuk fetişi olan kızların hayallerini süsleyen bir fantazi gibiydi.Gözlerimi gözlerine odaklayıp az önceki sinirli halime dönmeye çalıştım.

"Evlerimiz arasında en fazla yirmi adım olduğu düşünülünce bir saat geç kalman aşırı derecede saçma." Elini saçlarının arasından geçirdi ve kolundaki saatine baktı."Evet o konu tamamen aklımdan çıkmış içeri gelsene."Sakinliği beni daha da sinirlendiriyordu.Tamam sonuç olarak bir ödevden bahsediyoruz herkesin benim gibi düşünmesini bekleyemem ama beni bir saat bekletmiş olduğu düşüncesi sinirlendirici etkisini koruyordu."Kitaplarım evde ." Elindeki tişörtü kafasından geçirip evimi işaret etti."Evimle evin arasında en fazla yirmi adım olduğu düşünülünce gidip kitaplarını alamaman gibi bir problem görmüyorum."Söylediklerini çok eğlendirici bulduğu yüzündeki ukala gülüşten belli oluyordu.Tartışmanın anlamsız olacağını anladığım için sert adımlarla eve yöneldim.

Siktiğimin Styles ı ...