asla vazgeçmedim

73 4 0
                                    

E olacak o kadar neler olup bitiyor şu hayatta kimsenin haberi yok bunların biride benim başıma gelmişti ya kaybedip bir köşeye çekilip oturacaktım yada mücadele edecektim ben her zamanki gibi mücadele edip intahar meselesinden vazgeçmiştim
Doğrumu yaptım yanlışmı o ilerde .belli olacak şimdilik bu zamana bakalım insanın başına ne gelirse gelsin etrafınında başınada o geliyor seninle üzülüp seninle gülüyorlar benim bu hatam yüzünden ablamla kaç gece beraber ağladık bilmiyorum bizim ailede kendi derdin olsun diğerlerin olmasın böyle bir aileyiz aslında
Bazen düşünüyorumda ben nasıl olurda bu hatayı yaptım ve onun daha beni gerçekten sevip sevmediğinden emin olmadıgım halde oluyor işte yapacak birşey yok diyecek kadar az ama ben bu azı bulacağım ve normal bir aileye kavuşacaktım alıma gelen ilk şey buydu ama nasıl yapacağımdan hiçbir fikrim yok
Aslında bir fikrim vardı onun beni evlenecek kadar sevip sevmediğini anlamak istiyordum bakaĺım nasıl yapacağım düşüne düşüne sonunda buldum dedim ama bakalım işe! yarayacakmıydı ben yarayacağına emindim ama karşımdaki insan o kadarda iki yüzlü olamazdı değildi bakıp göreceğiz yakın bir günde bu
fırsatı yakalamam lazım
Evet o gün bügün abisiyle buluşturacaktı beni ben o kadar heyecanlıydım ki dokunsalar ağlayacaktım neden ama onuda bilmiyorum oda aynı şeyi benimle beraber yapmamışmıydı...evet tamda öyledi eee o zaman neden hep ben neden düşünecektim tabiki öyle yapacaktım çünkü aileme bağlılığım ve kendime olan saygıma karşı birşeyler yapmak zorundaydım
Geldi o gün işte sabah benim yanıma geldi ve bugün abimgile gidelim mi dedi o kadar heyecanlandımki ellerim titriyordu gözlerimden yaşlar yüzümden inmeye başlamıştı o gün gelmişti gidiyorduk nereye gidiyoruz dediğim de bir lokantaya gideceğiz dedi ben aslında içten içe ona çok kızmıştım neden eve değilde neden burda buluştuğumuzu anlamamamıştım ama ona bunu nasıl söyleyebilirdimki bunu ona
Geldiğimizde abisi çoktan gelmiş orada oturuyordu bizde içeriye girdik abisi hiç kendini bozmadan hoşgeldiniz dedi ben nasıl olduğunu bilmeden hoşbulduk dedim oturduk ve bize bir yemek ısmarladı ben abisinin yanında yemediğim kadar çok yedim çünkü o kadar şaşkın ve heyecanlıydımki anlatamıyorum
O gün bana en kısa zamanda evleneceğimi ve mutlu olacağımı söylediği zaman ben kendimi uçacak şekilde hissettim ama içimde halen bir şüphe vardı inanmak zorunda olduğumuda biliyorum evet yakın bir zamanda evlenecektim o kadar mutluydumki havalardaydım ama bu havalanma çok kötü bir düşüşle son verecektiki ben yine iş başındaydım
Bugünde ablasıyla görüşmek istedim ama bu çokta kolay değildi çünki ablası almanya daydı
Arkadaşlar okuyorsunuz tşkr ama
Ne yazıkki beğeni ve yorumda istiyorum şimdilik byyyyyy yakında görüşürüz

ölmek var dönmek yokHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin