KARMAŞA ÜÇLÜSÜ

#BAŞLANGIÇ VURUŞU

"Bazı yıkılışlar, daha parlak kalkınışların teşvikçisidir." -William Shakespeare-

Her kıyamet ardından yeniden doğuşu getirir.Her ölüm yeniden bir bedende canlanmak-dır.Umutsuzluk ise insanın yorulduğuna işarettir.Kalbinin daha fazla acıya,hayal kırıklığına dayanmaya çalışamamasıdır.Ve bazen Hayat bazı karmaşalarla bize iyilik yapar.Her karmaşa kötü değildir,ama bazıları felakettir.

                                                                                   ) B.M.T)

#BAŞLANGIÇ VURUŞU

Okullar açılmış,ilk gün olduğundan kimse tatilin bittiğine alışamamıştı.Gene erken kalkmak zorunda olmak tam bir işkenceydi. Herkes yavaş yavaş yarı zamanlı cehenneme girmeye başlamıştı.Mercan kapıdan içeri adımını attı herkes şaşkınlıkla bakakaldı. Mercan'ın her zaman uçuk bir tarzı vardı ama bu sefer ki diğerlerinin yanında hiç kaldırdı.Sapsarı Saçları açık maviye boyamış,gözlerine kırmızı lens takmış,altında ise mavi bir kot neredeyse her yeri yırtık, üstünde ise siyah ortası rengarenk "smile" yazan bir tişörtüyle herkes onu izliyordu.

Mercanın Sınıf Arkadaşı Necat kendini tutamadan bağırarak "Ucubeye yol açın Dünyaya yeni geldi uzaylı."Der demez herkes deliler gibi kahkaha attılar.Mercan normalde asla cevap vermezdi ama bu sefer artık o zengin bebesi havasını istemiyordu.Karşılık vermekten korkmadan idareye söylemeden kendi başına parasıyla değil de beyniyle cevap vermek istiyordu."Hey sen, beni eleştirebileceğini mi düşünüyorsun bunu ineğe becermeye çalışan bir Abaza mı söylüyor Videoların elimde ayağını dek aldı."Herkes demin güldüklerinde 10 kat daha fazla kahkahaya attılar.Necat kıpkırmızı olmuş öfkeli ve ezik bir bakışla okulun dışına kaçmıştı, ama gülüş sesleri beyninde yankılanıyordu bunun intikamını almalıydı.Kaşif okula gelmiş ama idareci yardıma çağırmış yani ilk gün okuldan yırtmıştı.Kaşif zaten öğretmenler ve idarecilerden biri gibiydi.Hepsi Kaşifi çok sever,ve hep onu yardıma çağırırlardı.Ders başlamıştı.Görkem üvey babası yüzünden geç kalıyordu.Üvey babası bilerek aksilik çıkarıyordu hep, görkem mecburdu ona son 1 sene daha sıkmalıydı dişini.Ne gidecek bir yeri vardı ne de kimsesi baba tarafı zaten rest çekmişti onlara annesinin ikinci evliliğinden sonra.Okula geldiğinde herkes dersteydi zilin çalmasına on dk. kalmıştı. Bu sırada Mercan öğretmeninden izin alıp lavabo gitmişti.Mercan daha fazla derse girmek istemiyordu,aklından bir şeytanlık geldi yangın alarmını çalıştıracaktı,herkes gerçek sanıp kaçıp gidecekti ,okul iptal olacaktı.Kameraya görünmeden zile bastı okul Mercanın bastığı sahte yangın alarmıyla inledi.Görkem bu çalan yangın alamın bir tatbikat olduğunu düşündü,zaten derse de geç kalmıştı her zaman yaptığı kaçamağı yaptı, kazan dairesine gitti ve bir köseye yayıldı, kulağını taktı ve kendi dünyasına geçiş yaptı.Kaşif ise idareci ile geçen dönemin yoklama fişlerini tarihine göre düzenliyordu,bunları kutuya koyup arşiv odasına götürmesini söyledi idareci.Kutuyu nereden bulacağını düşündü,aklına tek yer geldi kazan dairesiydi.Kazan dairesine geldi etrafa bakındı kutu aramaya başladı.Görkemi fark etmemişti bile.Mercanda dersten kurtulduğuna bir çocuk gibi sevinmişti.Eve gitmek istemiyor hizmetçiden başka kimse yoktu evde,sessiz sakin bir arıyordu.Necat onu izliyordu gizli gizli.Mercanın kimsenin uğramadığı tek yerin kazan dairesi olduğunu düşündü.Necat peşindeydi,mercan farkında bile değildi.Aklı hava uçuyordu.Kazan dairesine girmek için kapıyı açtı birden bir gölge tarafından sertçe itildi. Necat mercan yerdeyken kazan dairesinin ısı sayacını en üst yere getirip ayarlanacak yeri kırdı ve kapıyı geri açmasın diye kapıya yangın tüpüyle sıkıştırıp arkasına bakmadan kaçtı. Mercan neye uğradığına şaşırdı kim olduğunu da anlayamamıştı.Kapının O sesinle kaşif bir den sıçradı Görkem bile kendi dünyasından döndü.Görkem birden ayağa kalktı,Kaşif, bir korku dolu şok daha yaşadı.Kaşif bağırdı."Sende kimsin bee?" Mercan burada yalnız olmadığını anladı merdivenlerden aşağı indi."Neler oluyor burada ?"dedi.Kaşif "Bir kişi daha mı süper daha yok mu okulun hepsi buradan çıkarsa şaşırmam ! "dedi. Görkem de şaşkın şaşkın "Sizi bilmem ama ben buraya kafa dinlemeye geldim bilseydim gelmezdim bu ne böyle grup toplantısı gibi oldu. Dedi. Mercan "Alışsan iyi birisi kapıyı açamayacak duruma getirdi ve ısı sayacını kırdı. Dedi. Görkemin kalp atışları hızlanmıştı, terlemeye başlamıştı. Kaşif "Merak etmeyin ben hocayı ararım bizi buradan çıkarır dedi."dedi. Mercan "Sen şaka mısın ? cidden yerin dibindeyiz ve telefonun çekebileceğini düşünüyorsun,pes yani."dedi. Görkem "Bi susun ben kafamı ütülediniz bakacağız çaresine." Dedi. Mercan Kaşife sinirini Görkemden çıkartmak istedi."Sen sus asıl bence, burası sokak fareleri ile ortak yuvan olabilir ama biz buraya ait değiliz senin gibi."dedi.Görkem bir anlık öfkesine yenildi ve Mercana okkalı bir yumruk salladı.Mercan böyle bir tepki beklemiyordu.Dengesi kaybederek yere düştü.Görkem yaptığına çok pişman oldu "Çok özür dilerim bunu yapmamalıydım."dedi.Mercan yerden kalktı Görkem gene alaycı bir tavır beklerken ağlayarak "Asıl ben özür dilerim bu günler de ne yaptığımı bilmiyorum ilgi çekmeye çalışıyorum kusura bakma dedi."dedi. Görkem birden bire Mercana sımsıkı sarıldı.Mercan rahatça ağladı.Kaşif film izler gibi bakıyordu."Yeter ama burası çok sıcak olmaya başladı çıkmamız lazım."dedi.Mercan rahatlamıştı ama Görkem bi tuhaf duruyordu. Mercan "iyi misin ? "dedi.Görkem "Be-Ben Nefes alamıyorum."dedi Mercan "Normal burası cehennem sıcağı oldu bende zorlanıyorum"dedi.Görkem "Hayır, hayır bende panik atak var".dedi ve yere dizlerinin üstüne çöktü nefes alış verişleri daha da hızlanmıştı.Kaşif ve Mercan ne yapacağını şaşırdı.Kaşif merdivenlerden çıkıp kapının oraya gitti ve Olanca gücünle yardım çığlıkları atıyordu.Mercan ne yapacağını bilemiyordu aklına teen wolf'ta izlediğini sahne geldi aklına ama burada bir sorun vardı, ikisi de erkekti.Başka çaresi yoktu onun kriz geçirmesine daha fazla seyirci kalamazdı.Görkem'in yanına çöktü. "Bana bak sadece gözlerimin içine hiçbir şey düşünme."Dedi. Görkem kafasını Kaldırır kalmaz dudaklarını onun dudaklarına yapıştırdı Mercan.Görkem neye uğradığını şaşırdı.Tepki verecek hali bile yoktu.Ama işe yaramıştı öpücük mü yoksa etkisinde kaldığı şaşkınlık mı bilmiyordu ama durdurmuştu panik atağını.Mercan ayağa kalktı Görkemi de destek vererek kaldırdı.Kaşifi merak eden idareci kapı önünde duran yangın tüpünü kaldırıp köşeye koyup,kapıyı açtı."Neler oluyor burada."dedi.Kaşif her şeyi anlattı,mercan ve görkeme seslendi.Dışarı adımlarını attılar ki herkes onlara bakıyordu.Mercan'a bu sefer tarzından dolayı değilde başına gelen olaydan dolayı bakıyorlardı.İdareci "Bugünlük okul bitti hepiniz evlerinize."dedi. Mercan "benim şoförüm var ben bırakırım ikinizi eve hadi gidelim dedi." Görkem mümkünse ikinizi görmek istemiyorum özellikle seni."dedi. Mercan çok alınmıştı ama güçlü görünmeye çalışıyordu."peki." diyebildi.Üçü okul kapısından çıkarken içlerinde "Bundan kötüsü olamaz"dediler ama yanılıyorlardı.Her karmaşa bir felaketi doğurur.İyi günler onlar için pek ufukta görülmüyordu.Bela yaratabilirsin ama karmaşayla gelen bir belayla boy ölçüştüremezsin.

                                                                               )B.M.T)