Ah mezuniyet töreni bitti. Diploma alındı ve resmen mezunum. Koskoca dört yılımı verdim be ben. Ay hemen eve gidip anneme ve babama diplomamı göstermeliyim. Öyle sıradan bi üniversiteden de mezun olmadım ki yani ayrıca sınıfta bile kalmadım. Eh tabi İzmirin kızıyım yani.Eve girdim ve kafamdan aşağı bi şeyler dökülmeye başladı. Tabi ki babam kafamdan konfeti patlattı. Ay birden şaşırdım zaten. Sonra babamla annem duygusala bağladı birden. Çok sevinmişlerdi. E normal tabi benimde böyle akıllı böyle güzel ve birtanecik çocuğum olsa bende duygulanırdım. Ah güzel bi tatili hak ettim valla dedim kahve içerken. Babam bana baktı ve çalışmıcak mısın dedi. Ona güldüm ve ya babacım bi dur ya şurda yeni mezunum zaten bi çeşme yapmayım mı yani ama dimi dedim. Babam güldü ve yap tabi canım dedi ama bi hafta neyine yetmiyo kalan zamanında da çalış dedi. Babacım biz zaten yeteri kadar zengin değil miyiz yani ben şu yaşıma kadar her şeyin en lüksü en pahalısını kullandım yani en güzel fırsatlarda büyüdüm ya çalışmayım demiyorum ama ne bu sanki fakirlikten ölüyomuşuz gibi çalış da çalış. Valla gayet güzel villamız var , sen iş adamısın sürekli seyahatlere gidiyosun şirketimiz var yani korkmayın ya dedim. Zaten daha tatil yapcam. Yalnız bi hafta tatil bana hayatta yetmez dedim. Babam bir asker gibi atıldı ve mezuniyetten önce tatil yapmadın mı sen dedi. Yaniii kısmen yaptım evet ama . Aması maması yok dedi babam hemde iki hafta tatil yaptın bu kadar yeter dedi. Ya zorla mı çalıştırcaksınız beni ya istemiyorum hemen. Annem şebnemcim hayata atılmanı istiyoruz bizsiz de yapabileceğini görmek istiyoruz dedi. Annecim bak sizsiz yapabileceğimi görmek istiyosunuz ama bunu uzaklarda aramayın yollayın bi hafta çeşmeye bakın sizsiz neler yapıyorum ben dedim. Babam bana baktı ve işi şakaya vurma şebnem biz senin çalışma hayatını öğrenip kendi başına durmanı istiyoruz dedi. Ben tabiî ki boş durmadım ve tabiî ki sizsiz kendi ayaklarımın üstünde durabilirim baba ben ciddiyim. Ne var ki sanki çalıştığım parayla kendimi geçindiririm üstüne 2 ay sonra kendime ev tutar içini bile döşerim yani. Babam bana baktı ve emin misin diye sordu. Kesinlikle dedim. Madem yapabileceğini düşünüyosun ve eminsin İstanbula git bizden ve teyzenden yardım almadan 4 ay geçir dile benden ne dilersen dedi babam. Ben şok olmuş bi vaziyetteyim. Asla geri adım atmam. İmkansız yani. Zaten ne var ki yani dimi tabiî ki tek başıma işleri halledebilirim dimi şebnem yaa. Bi anda durdum. Ne teyzesi ya dedim. Seniha sultan izmirde ya. Babam durumu açıklayarak teyzen izmirde şu an ama her an istanbula gelebilir. İşleri oluyo sık sık orda. Evide var dayalı döşeli. Para kazanana kadar onun evınde kalıcaksın. Kirana paran yettiği anda kendine ev tutucaksın. İşte o zaman görelim şebnem gürsoy ve onun sonsuz özgüvenini dedi babam. Nası ya durun şimdi ben istanbula gitcem ev tutana kadar Seniha sultanın evinde kalıcam. Peki ya iş onu napıcaz dedim. Babam onu ben halletcem dedi. İstanbulda başarılı bi şirket var. Sahibi yakın arkadaşım hatta o da benimle birlikte ihalelere katılıyo .Tanıyorum yani dedi. Bi süre sessiz kalıp düşündüm. İstanbulda bi başıma olucam ve daha 22 yaşımda iş hayatına atılcam. Kendimce derin düşüncelere dalarken babam şebnem dedi. Efendim baba. İş görüşmesini ayarlıcam ama seni hemen çağırmazlar 1-2 hafta sonra çağırırlar konuşunca net tarihi söylerim tarih belli olunca uçak biletini alırım dedi babam. Hayır dedim. Yarın gidicem. Annemde babamda şaşırdı. Ya siz değil miydiniz kendi ayaklarının üzerinde dur diyen. E bu da alıştırma olsun direkt işe başlamayım. Önce bi istanbulu geziyim tanıyım alışveriş yaparım belki yani dimi ama dedim. Babam hesap numarana para yatırıcam o kadar da gaddar değilim maaş almadan seni oralarda parasız bırakcak değilim. Ama yetecek kadar yollicam fazlası yok dedi. Tamam dedim içine alışveris param taksi paramı falanda eklersen dedim. Babam şebnem uzatma bakışı attı. Sustum . Birden telefonum çaldı. Arayan Candı. Ayy ben onu tamamen unuttum. İnsan sevgilisini unutur mu şebnem diye kendime kızarken babam açsana şebnem diye kolumu dürttü. Can arıyo Can dedi. Ay tamam be dedim. Efendim sevgililerin en şahanesi diyerek telefonu açtım ve masadan kalktım. Can konuşmaya başladı. Şebnem konuşmamız lazım dedi.Tabi canım nerde yalnız fazla kalamam. Bavulumu hazırlıcam. Neyse anlatırım. Evden alırsın beni optum baay. Annemlerın yanına gittim. Birazdan çıkıcam ben Canla hem ona şu olayı da anlatmış olurum dedim. Tamam dedim annem. Çok kalma da valizini hazırla gelince dedi. Bende yardım ederim dedi. Tamam dedim. Can aradı kapıdaymış ben çıkıyorum öptum sizi baay. Kapıyı açtım ve Canla sahile doğru yürüdük. Bi banka oturduk. Hemen lafa ben başladım. Bi an önce söyliyimde bitsin dedim. Bitanem şimdi şey ben istanbula gidiyorum orda bi şirkette genel müdürün asistanı olarak işe başlıcam. O kadar hızlı söyledim ki ama şaşırmadım çünkü bazen hıphızlı konuşabiliyorum. Can tepki vermedi ve söze başladı. Şebnem bak ben uzun bi süredir düşünüyorum ve ayrılmak istiyorum. Efendim ? Bak senle hiçbi alakası yok bu benim kendi adıma verdiğim bi karar.olmuyo, yürümüyo.Yani sende buldun bunuyosun Can. Hayır kavga etsek falan anlıcam da. Her şey tıkırında giderken böyle birden. Tamam ama ya ayrılalım yanı böyle ortada bi şey yokken ayrılan bi adamla nası bi gelecek düşünebilirim ki. Zaten yarın gidiyorum. Gitmem lazım. Görüşürüz dedim ve banktan kalkıp yürüdüm. Arkama bie bakmadım. Kendi kaybeder. Yolda yürürken gözlerim doldu belki hatta üzüldüm çünkü Canla 2 senedir beraberdik. O da izmirde olduğu için çok rahat konuşuyoduk . Yürürken düşündüm de Can hep böyle rahattı. Hiç tasalanmazdı. Belki de gerçekten ona aşık değildim. Sadece sevgilim var diye seviniyodum. Can'ın öyle benimle bi gelecek kurma gibi hayalleri yoktu. Belki bunca zaman göremedim ama şu an anlıyorum ona aşık değildim çünkü öyle olsa şu an acımdan kıvranırdım. Oysaki beni sadece gözüm doldu. Belki şu an bunları kendimi avutmak için söylüyorum ama bi kaç gün sonra anlarım. Eğer hala acı çekiyosam onu seviyorum demektir. Ama üzülmeden onu eski erkek arkadaşım olarak hatırlıyosam ona aşık olup onu gerçekten sevmemişimdir. Evin önüne geldim ve ön kameramı açıp suratımı düzelttim. Beni böyle kolay silebilen bi salak için tabi ki güçsüz gözükmicem. Her zaman dik durmam gerekiyo çünkü neden ben şebnem gürsoyum dimi ama. İçeri girdiğimde annemle babam beni beklemiş oturuyolardı. Siz hala uyumadınız mı ya diye yanlarına gittim. Annem seni bekledim yardım ediyim diye dedi. Babamda kızımla biraz daha vakit geçirmek istiyorum dedi. Sen ne yaptın ne diyo Can. Canla ayrıldık biz. Birden ayrılalım dedi kafasına nerden estiyse bende kabul ettim zaten istanbula gitcektim kafamı onla doldurmayım ayrıca benden ayrılmak isteyen adama hayatta ısrar etmem hem kendi kaybetti. Benim gibi güzelini akıllısını, asilini nerden bulucak dimi. Ben onu yüceltiyodum yanında kendi kaybetti. Babam haklısın güzel kızım seni kaçıran aklına yansın dedi. Annemde tabi bitanem hem zaten boş yere ayrılan erkekten bi şey beklenmez dedi. Zaten istanbula gitceksin çalışmaya başlıcaksın kafan rahat git. Ya kafam rahat ya Candan daha önemli problemlerim var şu an. Mesela annecim bavul hazırlamak bi el atsan diyorum yardım etsen şu güzel kızına ha ne dersin. Annem gülerek kalktı ve hadi o zaman dedi. Odama çıktık. Bütün kıyafetleri götürmeyi planlıyorum anne sence napsam ? Götür kızım ya şimdi orda alamazsın falan gerçi o pek mümkün değil ama yinede götür sen için rahat etsin.Aynen deyip hepsini askılarından çıkardım ve annemle katlayıp bavula yerleştirdik. Saat 2 yi geçiyodu işimiz bittiğinde annem artık uyu dedi. Aaa anne nası uyuyum ya bilet almadık ya dedim. Baban halletti kızım sen merak etme yarın uçağın saat 12.30 da. O zaman ben 8 e alarm kursam neyse neyse tamam anne ben yatarım birazdan hadi iyi geceler öptüm. Annem odadan çıktıktan sonra son kontrollerimi yaptım, sonra duşa girdim ve tamamım artık uyuyabilirim.
