Elsiz bir yorgun,
Güneş büsbütün yakıcı.
Öksüz bir çocuk gibi buruluyorum.
Bir hayal kırıklığım var, bir gelecek korkum.
Gelecek değil, gelmeyecek
Biliyorum.
Sonra ağlayan her çocuk için
Kaldırımlara yatak olasım geliyor.
Ve açlıktan uyuyamayan her bebek için
Annelikler büyūtüyorum.
Hayat tam bu gece, burada
Dökülüyor sokaklarına.
Elsiz bir yorgun,
Dokunamamış yanaklarına.
EbrarDağdelen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GAMZE
De Todouzun zamandır siir yazıyorum. bunları artik birilerinin okumasını istiyorum. hepsinin ayri bir hikayesi var. Gün gün, tarih tarih, satır satır yaşadıklarım. ne maviden geçtim, ne gülüşune oturan gamzeden. Çünkü biliyorum, ben ne ilkim ne de son, a...
