My Guilty Heart

Ep 8 ~ I must revenge

"ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ပူရလဲသိရဲ့လား?"
"..."

ကတိုက်ကရိုက်ကျွန်တော့်စကားသံရဲ့အဆုံးမှာ...Luhanတစ်ယောက်မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့အတန်ကြာမှင်သတ်သွားရလောက်တဲ့အထိ...တအ့ံတသြဖြစ်သွားပြီးမှ..."သြော်"ဆိုတဲ့အာမေဋိတ်တစ်ခုကိုသာပြုတယ်...

အဲ...ခဏနေတော့...သူ...ပြုံးသေးတယ် ~ ကော့ညွှတ်ထူထပ်တဲ့မျက်တောင်နက်တွေကိုအသုံးပြုပြီး...မျက်လွှာတွေကိုဖြည်းဖြည်းချင်းချလိုက်ရင်း...နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ချိုချိုသာသာနဲ့ ~

...

...

...

နေပါဦး !~သူပြုံးတယ် ? O.o
ဒါဘာသဘောလဲ?~ O.o
သူ...ဘာဖြစ်လို့ဒီလိုပြုံးရတာလဲ?~ O.o

ကျွန်တော်ပြောလိုက်တဲ့စကားထဲမှာသူသဘောကျစရာများပါသွားလို့လား?~

အဲ့ဒါဆိုကျွန်တော်ကရောဘာတွေပြောလိုက်မိတာလဲ ?~ O.o

Aiii ~ မသိဘူး ၊မသိဘူး ၊ ဘာမှမသိတော့

ဘူး~ ကျွန်တော့်စကားကိုကြားပြီးသခင်လေး

နှုတ်ခမ်းနုနုတွေမခို့တရို့လှုပ်ရှားသွားတဲ့အခုအချိန်ခဏမှာ ~ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ထဲကရှိရှိသမျှ

အရာတွေအကုန်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ခါသွားတာကလွဲရင်ကျန်တာဘာမှကိုမသိတော့ဘူး :3

ပြဿနာပဲ !စောစောကကျွန်တော်ပြောလိုက်တဲ့

စကားထဲမှာသခင်လေးကို"စိတ်ပူတယ်"ဆိုတဲ့အကြောင်းကဘယ်ကနေဘယ်ဘယ်လိုမှန်းမသိပါသွားတယ်လေ ! အမှန်တော့...အဲ့ဒါ...

အဲ့ဒါက ~ ယောင်ပြီး အင်း...ဟုတ်တယ်...

ယောင်ပြီးထွက်သွားတာပါ!ကိုယ်ရံတော်တစ်ယောက်က...ရွှေနန်းရှင်သခင်မင်းသားကို..."စိတ်တိုအောင်လာမလုပ်နဲ့"လို့သာပြောလိုက်ရင်ဘယ်ကြားကောင်းမလဲ ! ဟုတ်တယ်နော် ~ အဲ့ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ရောယောင်ပြီးပြောလိုက်တာနေမှာ ~ ဒါပေမဲ့Luhanကသာတကယ်