DEAN
Sam'in ne diyeceğinden çok korkuyordum. O benim kardeşimdi ve hayatımda o ve Cas' ten başka kimse yoktu. Cas' i sevdiğimi itiraf ettikten sonra bana baktı ve gülmeye başladı. Ne olduğunu anlamamıştım. Bunda gülünecek ne vardı?
"Bunu biliyordum Dean. Birbirinize olan bakışlarınızdan çok belliydi." Sam bunu söylediğinde çok şaşırdım. Gerçekten bu kadar belli ediyor muyduk birbirimizi sevdiğimizi?
"Dean, Dean, DEAN!" Sam bana bağırınca düşüncelerimden sıyrılıp ona baktım.
"Efendim Sammy?""Birkaç gün ara verip biraz dinlensek mi? Gerçekten kendimi çok yorgun hissediyorum. Tüm bu olanlardan sonra gerçekten yoruldum. Zaten şu sıralar pek iş de yok."
"Tamam Sammy olur. Ben de çok yoruldum."
"O zaman ilk dinlenme günümüzde ne yapmak istersin?"
"Uyumak?" Gerçekten çok yorgundum. Tek istediğim uyumaktı.
"Çok sıkıcısın." Sam gözlerini devirip odasına gitti. Ben de dolaptan bir bira alıp oturdum. Biramdan bir yudum alırken gözlerimi kapattım. Her şey çok hızlı gidiyor gibime geliyordu. Cas'in beni sevdiğini biliyordum ama yanılıyor olma ihtimalim beni rahatsız ediyordu. Ya beni sevmiyorsa? Ya bunların hepsi bir oyunsa? Gözlerimi açtığımda karşımda Cas vardı. Yavaşça yanıma geldi. "Seni sevdiğimi biliyorsun Dean bundan şüphelenmenin sebebi ne?" Bir an şaşırdım nereden biliyordu bunu düşündüğümü? Başımı kaldırdım ve ona gülümsedim. "Bundan şüphelenmiyorum Cas sadece... Sadece her şey gerçek olmak için çok mükemmel geliyor. Uzun zamandır bu kadar mutlu olmamıştım ve elimden kayıp gitmesinden korkuyorum."
Cas derin bir nefes aldı. "Bu korkunun gereksiz olduğunu düşünüyorum. Ben sana aşık oldum Dean. Sadece seni seviyorum. " Gözlerine baktım. Dediklerinde samimi olduğunu anlayabiliyordum. Gerçekten nereden gelmişti bu yersiz düşünceler? Cas'e bakıp gülümsedim. "Biliyorum Cas, sadece bir an aklıma geldi. Neler yaptın?"
"Cennet'e gittim halletmem gereken birkaç işim vardı. Siz neler yaptınız? Sam nerede?"
"Sam odasında. Biz de ara vermeye karar verdik. Gerçekten çok yorulduk Cas. Savaş, şeytanlar, melekler... Hepsiyle uğraşırken kendimize zaman ayırmamız gerektiğini fark edemedik. Bu ara umarım bizim için iyi olur."
"Umarım iyi olur Dean. Bu arayı birlikte vakit geçirerek değerlendirebiliriz. Ne dersin?"
"Vakit geçirmekten kastının ne olduğuna bağlı." Cas başta ne dediğimi anlamadı. Anladığındaysa yüzündeki ifade paha biçilmezdi. Gülmeye başladım. Ona doğru yürüyüp sarıldım. Başımı omzuna koyup derin bir nefes aldım. Kulağına yavaşça uzandım ve "İlk gün başlasın o zaman" diye fısıldayıp Castiel ile birlikte odama doğru yol aldım.
Sonu çok garip oldu hdndjs Neredeyse bir senedir bölüm atmamışım. Çok özür dilerim. 😔 Umarım herkes güzel bir tatil geçiriyordur!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Destiel
FanfictionŞeytan halimden Sam'in tedavisi sayesinde tekrar insana dönüştüğümde her şeyi anlamıştım. Duygularım belliydi. Ben Cas'i seviyordum. Ama bir sorun vardı... Ben buna alışabilecek miydim? Onun yanında olup ona söyleyememeye katlanabilecek miydim?