I Dare To Play (GeneChriz' Story)

3

~~~3~~~

Genesis POV

Kanina pa ko tapos magluto.

Yeah don’t be surprised that I know how to cook, tumira ako mag-isa sa Amerika ng ilang taon, so I’ve learned to cook for myself. Chrizza’s often home alone, pero paano naman matututo yun sa mga gawaing bahay, ang dami niyang katulong na gumagawa nun para sakanya.

Teka? Bakit nga ba wala pa sila? What’s taking them so long, lalamig na yung pagkain tsk.

Mapuntahan na nga lang.

Saang bathroom ba sila? Lahat naman yata ng kwarto dito may banyo.

“Goooshhh Sophie nooooo!!!”-sigaw ni Chrizza yun. Parang nangggaling sa master’s bedroom.

Baka dun nga sila. I bet dun ang may pinakamalaking bathroom.

Pumasok ako sa kwarto saka ko tinungo agad yung banyo, half open naman yung pintuan kaya, hindi na ko kumatok.

Pagkasilip ko sakanila..

Yung dalawang bata naliligo sa bathtub na puno ng bula tapos tumatawa silang dalawa. Si Chrizza naman nakapamewang at ang sama ng tingin sakanila.

Pumasok na ko para makita kung anong nangyari. At kaya naman pala parang tigre na si Chrizza na handa lumapa ng dalawang makukulit na bata, kasi binasa nila yung dress niya.

“Anong ginawa niyo sa tita niyo?”-I asked while I‘m suppressing my laughter.

“NAGTANONG PA? ALAM NA NGANG BINASA AKO?”-woah. galit naman?

“BAKIT KA SAKIN NAGAGALIT? AKO BA BUMASA SAYO?”

Pumikit siya to calm herself, I know. Napag-usapan na namin to kanina, if we’re in front of the kids, we’ll TRY not to argue. At least she’s really trying.

Hinarap niya ko at lumapit siya sakin, tumalikod siya sa mga bata.

Uh oh that look is no good...

Pero teka biglang umamo yung mukha niya... yung tigre naging parang pusa... hahahaha

“Gen? favor?”-sabi niya tapos nagpuppy eyes pa. Tigre na naging pusa, tapos nag puppy eyes? Ano ba talaga?

“What?”-tanong ko. si Chrizza Jane Concepcion, humihinging favor sakin? This is news.

“Pakiahon sila sa tub please? magbibihis lang ako”-pakiusap niya sakin...

“You brought some clothes with you?”-anong pampapalit niya diba?

“No, I’ll go home, para narin makakuha ako ng mga gamit ko for two months”-so she’s serious about living here WITH ME- ofcourse with the kids, for two months. Napangiti ako dun. Pero teka.

“Kumain ka muna ng lunch”-sayang naman yung niluto ko, ang dami kaya nun.

“Wag na sa bahay nalang, pakainin mo nalang yung mga bata, babalik din naman ako agad eh, don’t worry hindi ako tatakas kung yun ang iniisip mo”-no, hindi naman yun ang iniisip ko, gusto ko lang magsabay-sabay na kaming maglunch. Lunch with her plus the kids, parang ang ganda kasi, rare moments lang. urg oo corny, pero ganun eh.

“Madami akong niluto, two little stomachs won’t contain that much”-sige obvious na ba ko na pinipigilan ko siya?

“Maybe one big adult stomach can finish what you have prepared... tsaka look at me, look at my dress, I’m a mess”-sabi niya na naiirita na sa suot niya.