BÜYÜK SON 2

Bölüm 8 - Böcekler! Part I

Mega Yedili ve Profesör Krey sıgınakta Ana odada oturuyordu. Melih ve Sayid kendi aralarında konusuyor digerleride konusuyorlardı. Melih "Sayid farkettin mi?" "Neyi kanka?" "Ken ve Jese fotografları gösterip anılarını hatırlattıgımızda öyle bir sey yok. Dediler sonra da hatırlıyoruz dediler!" "Bilmem öyle mi dediler? Pek hatırlamıyorum ama!" " Evet öyle dediler! Ama neyi hatırlıyolar ki?! Yasadıkları seyleri neden unuttular ki?" "Ne bileyim Melih? Bilmem kac yıl olmus! Hatırlmazlar tabii!" "Yok yok! Bu öyle bir sey degil bence! Bu anıları onlara unutturan bir sey var! Birisi yada birsey ahh bilmiyorum!" "Hmm! Profesöre sor istersen! Belki o bilir!" "Dogru!" Melih Profesörün yanına yaklastı.

Profesör bi silah üzerinde calısıyordu. Silah tam degildi. Daha yarısındaydı. "Profesör!" "Evet Melih!" "Ken ve Jesle savasırken Sayidle onlara anılarını hatırlatmıstık. Ama yok öyle bir sey dediler. Daha sonra hatırlıyorum dediler ben anlamadım yani! " Profesör elindeki aleti bıraktı. Ve tedirgin bi sekilde cevapladı. "Iı.. Bilmem hatırlamıyorum öyle mi dediler?" "Ahh! Öyle dediler ya! Benden baska hatırlayan yok mu!" "Hmm.. Gercekten hatırlamıyorum." "Ben söyle düsündüm. Bence bunu onlara utnutturan bir sey var!" Profesör birden öksürmeye basladı ve elindeki parcayı yere düsürdü. Parca birden kırıldı.

"Ah!" "Profesör iyi misiniz?" "Ben iyiyim de! Parca gitti!" "Bi yedegi falan yokmu?" "Ah! Evet! Arka odada yedek parcaları koydugum bi kutu var! Kesin orda vardır!" "Ben alarım!" diyerek hepsi birden oturdugu yerden ayaga kalktı. Hepsi Profesöre yardım etmek istiyordu. Pervin haric. O hâla oturuyor ve korkmus görünüyordu. Melihte icinden düsünüyordu. 'Tüh konusamadık da! Gercekten merak etmistim! Ama cevabı bulucam! Er ya da gec!'

Profesör "Pervin?" 'Hı?" "Sen neden gitmek istemedin?" "Ben.. Hic öylee! Yani ayaga kalkasım yok!" "O yüzden diyosun! Baska bir sey yok yani." "Evet canım! Ne olucak ki baska! Yani karanlık odalardan falan korkuyo degilim! Ha? Kim karanlık odalar dedi ki?" Buse"Sen dedin ya." "Demez olaydım! Ah! Dedim degil mi ben dedim! Ah!" Büsra"Percin sen iyi misin?" 'Evet iyim! Neden iyi olmuyim ki yani! Bomba gibiyim!"

Sayid"Her neyse! Profesör parcayı almaya ben gidiyim mi?" Nuri"Hayır ben gidicem!" Nisa"Cekilin surdan! Profesör nerede tam olarak!" böyle böyle ses yükseliyor. Herkes birbirine bagırıyordu. Profesör"Tamam! Buldum. Parcayı almaya..." herkes merakla Profesöre bakıyordu. Profesör devam etti "Pervin gitsin!" Pervin"Ne?!"

Sayid"Evet ne?" Buse"Neden o? Gitmeyi bile istemiyor ki?!" Nisa"Of!" daha sonra hepsi üzüntüyle oturdu. Profesör"Merak etmeyin size de isim düser elbet! Ama bu,görevi Pervine veriyorum!" "Ama neden ben?'' " Mızmızlanmak yok hadi!" "Of ya! Bari Büsrada gelsin benle!" "Neden tek gidemiyor musun?" "Yok canım giderim de yani!" "E hadi o zaman. Hemen su odada. İceri giree girmez karsındaki kutu. Kutunun üstünde yedek parcalar yazıyo zaten. Ama.." "Ama ne?"

"Ama dikkatli ol! " "Neye dikkatli oluyim?!" "Ben pek odaya girmem! Odada ıvır zıvırlar var. Karanlık pis bi oda anlıyacagın! " Pervin"Ha! Nolmus ki! Peh karanlıkmıs!" dedi ve gürledi Pervin daha sonra korkak adımlarla odaya ilerlemeye basladı. Kendi kendine söyleniyordu. "Karanlık oda! Off! Orda kesin bi örümcekler vardır! Böcek sürüleri vardır! Of hic sevmem! Hatta belkide korkarım! Ama neyse! Ben bunu yapabilirim! Yaparïm degil mi? Off!" Pervin korka korka odanın kapısïnï actï.

Profesörün dedigi gibi oda pislik icindeydi. Heryerde kutular. Tozlu. Ve oda da karanlïktï. Pervin gercekten ürkmüstü. Daha sonra Pervin odadın divarına yaslanmısk utuyu gördü üstünde 'Yedek Parçalar' yazıyordu. "İste bu kutu!" Pervin yaklastı kutuya. Daha sonra kutuyu yavasca astı. Kutunun kapaklarına örümcek agı örmüs bi örümcek vardı. Bir sürü gözüyle Pervine bakıyordu. Pervin de örümcege! "AHH!!! ÖRÜMCEKKK!!"

Pervin koşarak Ana odaya gitti. "Örümcek! Örümcek var orda!" Büsra "Pervin hâla mı?" "Ne hâla mı?" "Pervin kücüklügünden beri böceklerden falan korkar!" "Off! İgrenc suratıyla bana bakıyodu! Ördügü örümcek agının üstünde duruyodu! Off! Cok korkunctu!" "Off! Pervin cidden mi ya?" "Ne cidden mi ya?! Ben bor daha o odaya girmem! " Pervin kostu ve Profesörün yanına gitti. "Profesör ben üzgünüm. Yedek parcayı almak isterdim ama.. Of orda cok örümcek var!" Büsra"Hani bi tane görmüstün?" "Öyle! Ama digerlerinin orda oldugunu hissettim ben!" "Tabi tabi!"