Chapter 1

10 0 0
                                    

Μμμ...αχ μονεκεροι μα τι είναι αυτός ο θόρυβος μπιμπ μπιμπ, πφφφ το ξυπνητήρι. Ανοίγω τα μάτια μου διακόπτωντας με από το τέλειο όνειρο μου, ανακαθομαι στο κρεβάτι και κλίνω το ξυπνητήρι. Άλλη μια μέρα στο σχολείο, που θα είναι όλα σκατα, πφφ καλά ακούσατε μισώ το σχολείο (ναι και ποιος δεν το μισεί) Σκατα πρέπει να σικωθω τώρα γιατί θα αργησω στο σχολείο.
Πήγα στο μπάνιο έπλυνα τα δόντια μου και το πρόσωπό μου χτενησα τα μαλλιά μου και μπήκα στο δωμάτιο μου να δω τι θα φορέσω.
Μμμ πολύ κοντό, πολύ ξεπερασμένο, αυτό δεν είναι για τωρα, ιου χαλια, αχαα αυτό είναι ότι πρέπει. Σκέφτηκα και έβγαλα από την ντουλάπα μου ένα σορτσάκι ψιλομεσο με μια άσπρη μπλουζα με μανίκια μαύρα τα οποία τα ανέβασα μέχρι τον αγκώνα μου, με γραμμένο επάνω της τον αριθμό 23 στη συνέχεια έβαλα τα άσπρα all star μου, το μαύρο σκουφάκι μου και πήρα την σχολική μου τσάντα καθως κατεβαινα κάτω. Όπου εκεί με περίμενε ο αδερφός μου για να πάμε μαζί στο σχολείο, και για να περάσουμε να πάρουμε τον κολλητό του.
"Αντε τελιωνε εκατο ώρες σε περιμένω"
"Καλημέρα και σε εσένα αδελφουλι"
"Ναι ναι αντε τελιωνε όμως ο Theo θα μας περιμένει"
"Καλά,καλά παμε"
Βγήκαμε από το σπίτι και πήραμε τον δρόμο προς στο σπίτι του Theo. Ο Theo και ο αδερφός μου είναι κολλητοί από την πρώτη γυμνασίου και απο τότε είναι αχώριστοι, ναι και εγώ τόσα χρόνια τον έχω να μου σπάει τα νεύρα.  Ειναι το ατομο που μου σπαει τοσο πολυ τα νευρα ειναι ψωναρας, περιφανευεται με ποια τα εχει και ποιες τον γουσταρουν, εχει τερμα υψηλο τον πυχη, νομιζει οτι ειναι καποιος και γενικα ποτε δεν ζηταει συγγνωμη για οτι κανει ααα και κατι τελευταιο ειναι τερμα ΜΑΛΑΚΑΣ, αλλα καταταλα ειμαστε υποτιθεται φιλοι. ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ 
Συζητούσαμε διάφορα άσχετα πράγματα, με το αδελφό μου έχουμε πολύ καλή σχέση και αυτο οφείλεται στο ότι είμαστε δίδυμα ( εχω διδυμο αδελφό)άσχετα που δεν μοιάζουμε καθόλου. Τού τα λέω όλα ότι γίνεται είναι σαν κολλητός μου μιας και δεν είχα ποτέ, οπότε είμαι τις περισσότερες φορές μαζί με την παρέα του . Τέλος παντόν μου έλεγε για ένα κορίτσι που του αρέσει και θα της ζητήσει να βγούνε
"Μπράβο Geo εύχομαι να πάει καλά"του είπα με ένα χαμόγελο, πραγματικά το ενωω το προηγούμενο κορίτσι του μετακόμισε Γερμανία και ήταν χάλια το καημένο το παιδί. Από τότε πριν δηλαδή 5-6 μήνες δεν έχει βγει με κανένα κορίτσι χαίρομαι που προχώρησε.
"Ευχαριστώ Ελινα, ελπίζω να πάει καλά όλο αυτό"
"Θα πάει μην αγχώνεσαι"
"George,George" ακούσαμε κάποιον να φωναζει, στάσου την ξέρω αυτή την φωνή είναι αυτινου πφφ φτάσαμε κι όλας
"Επ Καλημέρα φιλε" είπε ο αδερφός μου και δώσανε πέντε με τον Theo
"Καλημέρα"
"Καλημέρα και σε εσένα" είπα ειρωνικά με τα χέρια σταυρωμένα στην μέση
"Οπ σορρυ δεν σε είδα " είπε με ένα ειρωνικο υφακι.
"Αλίμονο μόνο με το είδος που συναναστρεφεσαι σε ενδιαφέρει "
"Ε φυσικά τι περιμένεις να κοιταξω εσενα;" Γιατι τι εχω; ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ! Αχ με νευριάζει αυτό το άτομο τόσο πολύ
"Είσαι και πολύ μαλακάς τελικά" μα καλά ποιος νομίζει ότι ειναι!! Κάθε πρωί τα ίδια μου σπάει τα νεύρα, με νευριάζει και φεύγω μια κανονική σιζιτηση πότε πφφφ πάλι με συνχισε
"Ελινα περίμενε" με φώναξε ο ηληθιος
"Τι θες;" είπα με νεύρα
"Πρώτον μιλά ποιο ήρεμα"
"Αντε γαμησου" του πέταξα γύρισα να φύγω αλλά μου έπιασε το χέρι και με γύρισε να το κοιτάζω
"Περιμενε...εμμ συγνώμη, αυτό που είπα ήταν λάθος" μου λέει και με κοιτάει στα μάτια, πρώτη φορά παρατηρώ τα μάτια του, πρασινα αχ τι όμορφα. ΤΙ? ΕΛΙΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕ
"Τι?" Λέω με ματιά ορθανικτα, δεν μπορεί αποκλείεται δεν άκουσα καλα
"Είπα συγνώμη" ειπε ξανα γρυλιζοντας. Εε λοιπόν σωστά άκουσα
"Ωραία επιτέλους τα βρήκατε αντε να πηγαίνουμε γιατί θα χάσουμε το σχολικό"
"Εντάξει" λέμε ταυτόχρονα
Φτάνουμε στην στάση και ίσα ίσα που προλαβαίνουμε το λεωφορείο μας, μπαίνω μέσα και κάθομαι πίσω πίσω στο παράθυρο όπου συνιθιζω να κάθομαι. Είμαι στον κόσμο μου σκεφτοντας τον αυτο που εγινε με τον Theo όταν κάποια στιγμή σταματάει το λεωφορείο στην δεύτερη στάση, ανακαθομαι και περιμένω την Violet να μπει μέσα. Μόλις την βλέπω της κάνω νόημα και έρχεται και κάθεται δίπλα μου.
Με αγκαλιάζει και ανταλλάζουμε φιλιά
"Τι κάνεις bbyyy?" Έτσι της αρέσει να με λέει από μικρές, ξέρετε εγώ και η Violet γνωριζόμαστε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είναι η My big sister μου καθος είναι ένα χρόνο μεγαλύτερη μου εγώ πάω δευτερα λυκειου και εκείνη Τριτη λυκειου. Αλλα αυτο δεν μας σταματαει στο να είμαστε αχώριστες και να αγαπιόμαστε τόσο τόσο πολύ. Με κάνει να γελάω και μου δίνει αυτοπεπηθησει και ελικρινα άμα δεν την είχα δεν ξέρω πως θα είχα καταλήξει.
"Ας πουμε καλα" λέω με κατεβασμένο κεφάλι
"Όχ πάλι ο Theo?"
"Εμμ...ναι μου έσπασε τα νεύρα πάλι αλλά έγινε κάτι παράξενο" της είπα και το ξανασκευτομουν
"Όπα λεγε τωρα"
"Μου είπε συγνώμη" είπα και σικωσα το κεφάλι μου να την κοιτάξω, είχε πάθει σοκ, εε ναι και εγώ το ίδιο έπαθα δεν την κατηγορώ
"Fuck yeah, το ήξερα" τι λέει αυτή!!
"Τι λες μαρη!"
"Σε γουστάρει και τον γουστάρεις" λέει τραγουδιστά. Άαα θα την σκοτώσω
"Προτων Ιου ούτε καν,δεύτερων είναι χάλια , καλα ψεματα δεν ειναι χαλια αλλα εγω και αυτος ποτε μαζι καταλαβε τοο , δεν μου αρέσει και τριτον ειμαστε μονο φιλοι και σταμάτα ποια εσύ κι άλλες δύο να λέτε τα ίδια, ένα συγνώμη μου είπε δεν είπε και κάτι σπουδαίο ελεος" βασικα ειναι σπουδαιο γιατι ποτε δεν λεει συγγνωμη και ειπε σε εμενα που του ειμαι τοσο αδιαφορη οσο ενα φασολι αλλα δεν προλεται να το παραδεχτω ποτε οσο αληθεια και αν ειναι.
"Καλά,καλά σε ένα μήνα αλλά θα λες κοπελια"
"Ναι ότι πεις Violet" και εκεί σταμάτησε αυτή η συζήτηση και η Violet μου έλεγε για το αγαπημένο της συγκρότημα ενός εγώ ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου, σκευτοντας αυτά που μου είπε η Violet.

Hey! αυτό ειναι το πρώτο παρτ στο ιματζιν μου ελπίζω να σας αρέσει . Κάνετε vote και comment άμα θέλετε, ευχαριστώ bye τα λέμε στο επόμενο σας αγαπώ.
Υ/Σ Συγγνώμη για τα ορθογραφικά :)
-Ελενη

Messy Life Where stories live. Discover now