İstemediğin kişilerin bulunduğu yerde çizdiğin asosyal kararsız tipleme var ya, işte öyle bir his. Böyle sanki her şey çok anlamsızmış gibi, güçsüzmüşsün gibi. Ya da mesela yakın olmadığın bir arkadaşınla bir yolculukta karşılaşırsın ve konuşacak bir şeyiniz yoktur. Bir Rita'nız yoksa hayatta ya kendiniz olacaksınız ya da kulaklığınızı yanınızdan ayırmayacaksınız.
Kapalı beyaz bir kutuda gibi hissediyorum resmen, çıkış yok, insan yok, siyah yok, ben yokum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamansız İç Döküşlerim ve Bazı Alakasız Notlar
Non-FictionBir ses duyar gibi oldum uzaktan, söylediklerini dinledim, anlamaya çalıştım. O kadar "ben"di ki söyledikleri... Belki sadece benim anladığım şeylerdi, bu yüzden bana mantıklı görünen anlamsız kelime yığınları olma ihtimalleri de oldukça yüksekti do...
