A/N: I made this story sa school nung wala kaming ginawa sa computer lab. This story is inspired of my friends and crushes. I hope you would like it. Thanks.
Hi! Ako si Rena. Rena Santayana, Ren-ren for short. Reeeeeeenaaaaa naman for long. Anak ako ng isang magsasaka and I'm proud of it! I am so proud of my parents. I am a first year college student sa Stallion International School. Isang school para sa mga elite at sa mga taong mahilig sa kabayo at mukhang kabayo katulad ... mo? (^_^)v
Maybe you’re wondering kung paano ako nakapasok sa SIS. Hindi naman ako magnanakaw o social climber o miyembro ng akyat-bahay gang o drug pusher at lalong hindi ako GRO!!!! Simpleng tao lang ako, alam mo yun? As I've said anak ako ng isang magsasaka. Kaya para sagutin ang katanungang kanina mu pa gustong masagot, nakapasok lang ako dito kasi syempre maganda ako hahahahha joke lang.
Seryoso na, nakapasa kasi ako sa scholarship sa SIS(Stallion International School). Madugong laban ang pinagdaanan ko bago ako nakapasok sa eskwelahang ito. Kahit nga ngayon dumadaan pa rin ako sa malupet na giyerang ito. Eh ikaw ba naman ang mag-aral na sumakay sa mga kabayo?!?! Eh kulang na lang magkapalit na sila ng mukha nung may-ari HAHA joke lang. Buti na lang mabait ang anak ng may-ari ng school nato, GWAPO PA! Hayy.
Siya ang ultimate crush ko ngayon at bonus pa na close kami as in CLOSE, CLOSE NA CLOSE. Wala ng open sa sobrang close namin. Si Josef (Yosef ang pronunciation) Siguro ay nagtataka kayo kung baket close na close kami, isang mahirap at anak ng may-ari ng SIS, hindi rin kami magkababata. So ganito kasi yun.
(FLASHBACK)
FIRST DAY OF SCHOOL.
Sa lobby..
“Excuse me, san banda tong TBA building?” tanong ko sa grupo ng magagandang babae na nakita ko dun. TBA lang kasi yung nakalagay dun sa binigay na sched sa amin, nakalagay na din kasi kung saang bldg at room at di ko pa alam ang pasikot sikot dito sa school. Wala din sa nakita kong map yung TBA bldg.
“Awduhhhh! TBA lang hindi mo pa alam?!!” sabi ng isang masungit sa akin “Miss saang lupalop ka ba nanggaling at TBA pa hindi mo pa alam?!”
Nagbulungan sila, wala akong ka-alam alam kung anu-ano ang mga pinagsasabi nila.
“Uhm miss. The TBA Building is over there!” sabay turo niya sa may mapunong lugar.
Nagtaka ako. “Bat maraming puno kung andun ang TBA Bldg?”
“Wala ka bang tiwala samin?! Dirediretcho lang yan. May makikita ka nang lumang building paglabas mo sa mapunong lugar na yan" sabi naman ng babaeng lider ata nila.
at eto nman akong si masunurin ay sumunod nman sa sinabi ng babaeng yun.. lakad..
lakaaad...
lakaad, andito na ako sa mapunong lugar.. l
akad.. lakad "talaga bang may patutunguhan ako nito?" babalik na sana ako nang may makita akong patag na lugar. "baka nandoon na ayung TBA building." sabi ko sa sarili ko kaya ipinagpatuloy ko na lang ang paglalakad hanggang sa napunta ako doon. nakalabas na ako sa mapunong lugar na iyon at luminga linga.. Hinanap ko yung TBA building pero wala akong nakitang building doon, parang arena lang iyon. Tinignan ko ng mabuti ang lugar, may napansin akong maliit na parang building doon.
Baka iyon na ang TBA building na sinasabi ng mga babaeng yun. Sa sobrang excited ko nagtatakbo ako papunta doon kasi late na rin ako. Hindi ko namalayan na may trahedya palang naghihintay sa akin doon.
BLAG BLAG BOOOGSH!
(sound effects)
nagulat ako kasi muntik na akong mabangga ng kung anong bagay. Paglingon ko may nakita akong kabayo at lalaki sa may paanan nito, nahulog ata. Sinaklolohan ko kaagad kasi parang nasaktan ata sya ng grabe.Paglapit ko sa kanya nkakita ata ako ng anghel. anghel na hulog ng langit ay este kabayo pala.
pssh ano ba nman to nadisgrasya na nga yung tao, pinagpapantasyahan ko pa. Kaya tinapik ko sa ng marahan sa mukha "oy, oy.." aba grabe ata ang pinsala buhay pa ba ito? hala baka ako pa ma akusahang nanakit dito. kaya bigla ko na lang syang nasampal dahil sa naisip ko.
Nabigla ako kasi biglang dumilat yung mata nya. " THANK GOD, Buhay ka pa!". Nagpumilit syang bumangon.
Nabigla ako kasi bigla na lang.. " PUCHA! ANO BA! MAG INGAT KA NGA! MUNTIK NA AKONG MAMATAY DAHIL SA KATANGAHAN MO!" Dahil nga sa gulat ay hindi agad ako nakapag-react. Gusto ko syang sigawan rin pero hindi ko magawa. Ang gwapo kasi eh! haha nakakatuliro, syet. Sinisigawsigawan na nga ako nagagawa ko pang pagpantasyahan ang lalaking to. enebeeee.
"p-pasensya na ha, nagmamadali kasi ako papuntang TBA building" nasabi ko na lang sa kanya. Tumaas naman bigla yung kilay nya at biglang humalakhak. "HAHAHAHAHAHA" Tapos tumingin ulet sa akin at tumawa ulit.
Hindi ko maintindihan kung baket sya tumatawa. " HAHAHA Nakakatawa anong TBA Building? HAHAHA Wala nmang TBA Building dito miss eh, Baka ibig mong sabihin TO BE ANNOUNCE? HAHAHAHHA"
Naguluhan nman ako sa sinabi nya kaya npa 'ha?' nlang ako
"HAHAHAHA ewan ko kung nagpapatawa ka pero bumenta tlga ung sinabi mo sa akin hahahaha!" Dahil nainis na rin ako sa pagtawa nya kaya " TSE! aalis na lang ako."
"teka teka joke lang, pero seryoso wala tlgang TBA Building dito, bka To be announce ung ibig mong sabihin" pagpapaliwanag nya
"aaah okay. niloko lang ata ako ng mga babae dun knina sa lobby, kainis."
(end of flashback)
Yun ang unang pagtatagpo namin ni Yosef.
Naging daan na din ang unang pagtatagpo namin para magkakilala at maging magkaibigan kami, pagkatapos kasi dun sa lugar na yon sinamahan nya na ako sa iba pang mga building at iba pang mga facilities doon sa school. Akala ko masungit siya kasi medyo sumigaw kasi sya noon, hindi pala baka nagualt alng din sya sa nangyari at nag alala kaya medyo nagalit hihihi pero so much for taht balik tayo sa pagkakaibigan namin. Classmates din kami sa ibang subjects namin kasi pareho kaming first year, hindi nga lang kami magkapareha ng kurso kasi BS Business Administration sya tapos ako ay BS Accountancy.
A/N: Sana po ay nagustuhan nyo. Mas gaganahan po akong magcontinue nito kahit may isang vote or comment man lang. Salamat! :)
