Sen Benimsin

7. Bölüm

-DOLUNAY

Arasla arkadaş kalmamız eskisi gibi olmamız hakkında konuştuğumuz ya da sadece onun konuştuğu günden beri mümkün olduğunca hiçbirşey olmamış gibi davranmaya çalışıyodum. Aras birkaç kere yanımda otur desede ben Dorukla oturmayı tercih etmiştim. Doruk çok iyi biriydi arasa göre daha ağır sıcak ve tek gecelik ilişki yaşamaktan nefret eden birisiydi. Arasa kısa cevaplar vererek gecistirirken doruğa mümkün olduğunca uzun cevaplar verip konuşuyodum. Kafamı dağıtmamda çok yardımcı oluyodu arasın yanında ne kadar gergin olsam da onun yanında oldukça rahattım.Okula genelde umutla gelip umutla gidiyodum. Şimdi ise üstümü değiştirmiş bizim kafeye gelmiştim asi ceylanla volkanın da gelicegini söylemişti tabi arasla umut da vardı. Ben mümkün olduğunca uzak durmaya çalışırken daha da yakın oluyoduk. Kafeye geldiğimde ceylanla volkanda gelince herkes kendi arasında konuşmaya başladı ben sessiz kalmayı tercih etmiştim arasın ceylana takılmasından sıkılmıştım lavaboya gidicegimi söyleyip ayağa kalktım içeri girdiğimde kimse yoktu suyu suratıma birkaç kere çarpıp kendime geldim aynaya baktığımda arkamda arasın olduğunu gördüm umursamaz bir şekilde
"Bilmem farkında mısın burası kızlar tuvaleti"
"Farkındayım"
"O zaman çık"
"Daha ne kadar daha böyle davranmaya devam ediceksin"
"Nasıl davraniyomuşum"
"Benle konuşmuyo göz temasında bile bulunmuyosun mümkün olduğunca uzak kalmaya çalışıyosun"
"Ne bekliyosun Aras hiçbirşey olmamış gibi etrafıma sahte gülücükler atmamı mı? "bir adım atarak bana yaklaştı o gelince ben geriledim bir adım daha gelince yine geriledim ve duvara yapıştım bir adım daha atarak duvarla arasında sıkıştırıp kulağıma egilerek nefesini verdi. Ne yapmaya çalışıyor bu yüzünü yüzüme getirdiğinde dudaklarıma yaklaşıp dudaklarımı ele geçirdi. Bir an duraklasam da gözlerimi kapatıp öpüşüne karşılık verdim. Düşünemiyordum duygularımın etkisiyle savrulurken parmak ucunda yükseldim ve elimi saçlarına geçirdim. Alt dudağını yakaladığımda arastan boğuk bir ses geldi. Ellerini kalçalarımda hissettiğim de zaten yaslı olan vücudunu biraz daha kendime bastırdım. Dudaklarımda arasın dudaklarını hissedince ağzımı araladım. Arasın öpücüğü hem nazik hemde baştan çıkarıcıydı. Kendime gelmeye çalıştım mantığımla hareket etmiyodum ama ona karşı da koyamıyodum ellerimi göğsüne koyarak bütün gücümle ittim. Geri çekilip bana baktı
"Sen adı herifin tekisin bir daha beni öpmeye kalkışma sakin ben senin istediğin her an öpebileceğin bir kız değilim Aras" diyerek kapıyı sertçe kapattım biraz duraklayip nefes alışverişimi düzene soktuktan sonra masaya geçtim benden iki dakika sonra da Aras gelince ona hiç bakmadım biraz daha oturduktan sonra hep beraber kalktık. Ben umutun arabasına yonelirken asi
"Dolunay sen arasla git ben umutla bişey konuşucam" sakin ol Dolunay sakin derin bir nefes al
"Gerek yok taksiyle giderim" diyerek yürümeye başladım.
"Dolunay" Arasın sesiyle bir an duraklasam da dönüp arkama bakmadım
"Dolunay bekle" tekrar seslendiginde durup arkamı döndüm
"Ne var Aras?"
"Nereye?"
"Taksiye"
"Ben bırakırım seni gel hadi"
"Hayır istemiyorum ben giderim"
"Uzatma dolunay hadi merak etme ağzımı bile acmam" gözlerimi devirerek yürümeye başladığımda arkadan birinin bana seslendigini duydum bu sesi taniyorum arkamı döndüğümde Doruk motorun üstünde kaskını eline almış bana bakıyodu
"Doruk" diyerek en icten gülümsememi yolladım
"Nereye?" diye soru yönelttiğinde gözlerimi devirerek eve dedim.
"Isin yoksa gel benimle? " diye sorduğunda gerçekten çok mutlu olmuştum çünkü arasla gitmekten kurtulmustum. Ama Aras araya girene kadar.
"Hayır benimle gelicek yürü dolunay"
"Hiçbir yere gelmiyorum ben Dorukla gidicem" yürürken kolumdan tutup kendine döndürerek
"Hiçbir yere gitmiyosun" diyerek olduğunca sert bir bakış attı kolumu elinden kurtararak
"Sen kendini ne zannediyosun be gidiyorum ve sen buna karisamazsin " diyip doruğa bana uzattığı kaskı elime alarak kafama taktım arkasına geçip ellerimi beline doladığımda arasa baktım ilk bana sonra dorugun belindeki ellerime sinirle bakarak küfür edip arkasına döndü ve arabaya yürümeye başladı.
"Uçmaya hazır mısın? "
"Hemde çok"
"Sıkı tutun" diyerek gaza yüklendi motoru çok hızlı suruyo bazen yan yatiriyodu korkmadım desem yalan olurdu açıkçası dorugun beline ellerimi kenetleyip tırnaklarımı geçirmiştim ama bunu farkında olmadan yapmıştım evin önüne geldiğimizde saat yarıma geliyodu ilk motorla gezip sonra bir bara gitmiştik ve oldukça sarhoştum motor durduğunda inip kapıya doğru zorda olsa gelmiştim çantadan anahtarı çıkarıp kapıyı açtım arkamı dönüp baktığımda doruk yanıma gelmişti.
"Her şey için çok teşekkür ederim çok eglenceliydi"
"Eglendirebildiysem ne mutlu bana " birden eğilip yanağıma bir öpücük bıraktığında
"Iyi geceler" diyip içeri girdim. Ne ara uykuya dalmıştım farkında bile değildim. Sabah uyandığımda başım ağrıdan çatlamak üzereydi. Ağrı kesici içip üstümü giyinmeye başladım başımın ağrısı geçtiğinde ayağa kalkıp umuta beni almamasını kendi arabamla gidicegimi mesaj atmıştım. Daha sonra doruğa mesaj atıp onu alacağımı mesaj atmistim evlerinin önüne geldiğimde doruk duvara yaslanmış beni bekliyodu yanına gidip
"Günaydın" dedim
"Günaydın korkak" motorda nasıl korktugumdan bahsedip sürekli benle korkak diye dalga geçmişti ve hala devam ediyodu.
"Ben korkak değilim sadece sen fazla hızlısın"
"Ben mi hiç zannetmiyorum gayet normaldi" gözlerimi devirerek
"Gidelim artık diyip şoför koltuğuna değil de yan tarafa oturduğumda
"Yan tarafa oturman gerekmiyo muydu?"
"Sen kullansan olmaz mı? "
"Tabiki" diyerek cevap verdiğinde gülümseyerek karşılık verdim.Kisa bir sessizlikten sonra okula yaklaşmıştık
"Arabayı yavaş kullandığına şaşırdım açıkçası"
"Arabada eğlenceli olmuyo ama bir dahakine kullanabilirim"
"Yok ben dersimi aldım" diyerek ikimizde gülerek arabadan inerken Aras tam önümdeydi bir anda gülüşüm solarken gözlerimi arastan çekip doruğa döndüm.
"Hadi Dolunay karnım aç"
"Ben aç değilim sen git ben arkadaşların yanındayım. Tamam dercesine kafasını sallayıp yürümeye başlayınca bende umutların yanına yürüdüm. Asi bana dönerek
"Hayırdır" dedi
"Anlamadım" diyerek tekrar bakışlarımı asiye çevirdiğimde
"O herifle ne işin var dolunay?" Arasın sert ve öfkeli çıkan sesi beni yerimde sıçratsada karşılık vererek
"Onun adı var Aras insanlar hakkında özellikle benim arkadaşlarım hakkında doğru konuş ne işim olduğuna gelirsek bu seni hiç ilgilendirmez"
"Onunla bir daha konuştuğunu görmücem"
"Sana mı sorucam be kimle konuşup konuşmucağıma"
"Bana sorucaksın konusmucaksin o kadar yoksa sonuçlarına katlanırsın" ağzımı açıp tam bişe dicekken geri kapattım onla uğraşıp daha fazla sinirlerimi bozamazdim arkamı dönüp yürümeye başladım sınıfa geldiğimde dorugun yanına oturup oturmamakta bir an tereddüt etsem de Arasın lafını dinlemeyerek oturdum. O söyledi diye yapıcak değildim ya. Beş dakika sonra doruk da yanıma gelip oturduğunda ikimizde konusmuyorduk dorugun en sevdiğim yani da buydu sanki benim konuşmak istemedigimi biliyomus gibi hiç konusmuyodu. Kendi kendime bir anda güldüm sinirlerim çok bozulmuştu benim güldüğümü görünce bana dönüp gülerek
"Noldu niye gülüyosun? " diye sorunca
"Sinirlerim bozuldu ya o yüzden"
"Sinirin bozulduğunda hep güler misin? "
"Genelde evet"
"O zaman senin hep sinirin bozulsun"
"Ama çok çekilmez bir kız da olabiliyorum"
"Hadi ya bu kötü oldu" gülerek önüme döndüğümde Aras yanımıza geliyodu lütfen olay çıkmasın.
"Dolunay benim sırama geç"
"Ben burda oturmak istiyorum"
"Dolunay dedim"
"Aras oturmak istemiyo işte niye zorluyosun" diyerek doruk araya girince
"Sen karışma" diyerek cevap verdi Aras
"Aras lütfen tatsızlık çıkartma"
"Çıkmasını istemiyosan yanıma geç" mecburen kabul ederek ayağa kalktım doruğa kusura bakma bakışı atarak arasın yanına geçtim oturduğumda ona dönerek
"Senden nefret ediyorum ayrıca şimdi yanına geçtim diye senin sözünü dinlicegimi düşünme sadece olay çıkmasını istemedim" Tabi tabi dercesine kafasını sallayıp önüne döndü. Arası anlamak benim için hep zordu hala daha öyle.
"Seni niye ilgilendiriyo dorukla oturmam her zaman senin söylediklerini yapıcağımı mı düşünüyosun"
"Dolunay şimdi kulaklarını aç ve beni iyi dinle küçük bir kız çocuğu gibi davranmayı kes senin bana hissettiğin duygular gayet basit ve çabuk unutulabilecek şeyler sen unut bende hiçbirşey olmamış gibi unutuyim herseyi tekrar eski günlere geri dönelim dolunay" Arasın dedikleri kalbimi delip geçerken tekrar bu kadar canımı acitmayi başarmıştı bir cümleyle insanın canı nasıl bu kadar acır her zaman ki gibi yine benim duygularımı onemsememisti klasik Aras kimin ne durumda olduğu bir gram umrunda olmayan Aras.
"Sen iğrenç herifin tekisin senden igreniyorum Aras nasıl bu kadar basit birseymis gibi konuşursun"
sözümü kesip araya girerek
"Ben hickimseyi sevmem ya da bir ilişki yaşamam bunu en iyi senin bilmen gerekir dolunay"
"Doğru sen kalpsiz herifin tekisin emin ol seni unutmak konusunda çok iyi olucam ve seni unutucam. Seninle eskisi gibi ise hiç olmucam bundan sonra benle göz temasında bile bulunma kesinlikle ne yaptığıma ya da kimle konuştuğuma da karışma tek dileğim umarım bir gün birine aşık olursun ama o sana dönüp bakmaz bile o zaman anlarsın benim ne hissettiğimi" diyerek yanından kalkıp lavaboya doğru yürüdüm içeri girdiğimde Ceylan elini yıkıyodu benim ağladığımı görünce
"Dolunay canım noldu iyi misin?"
"Çok kötüyüm Ceylan kalbim çok acıyo ama benim kalbimi iyilestiricek bir ilacım bile yok"
"Tamam sakin ol" ne kadar süre olduğunu bilmediğim süre boyunca Ceylanın omzunda aglamistim ve herseyi tek tek anlatmıştım o da bana hak verip onu unutmamı ve onu bu söylediklerine pişman etmemi söyledi. Ama ben kendimi o kadar güçlü görmüyodum. Ama şundan emindim ki bir daha onun suratını bile görmek istemiyorum.
Büyük bir boşlukta gibiyim ne seviyorum ne nefret ediyorum üzülüp ya da sevinmiyorum şu an hiçbişey düşünmüyorum. Ne yapacağımı bilemez bir şekilde boş boş duruyorum ya güçlü bir dolunay olucam ya da olmaya çalışıcam başka çarem yok ondan vazgeçebiliceğimi göstericem içimdeki dolunayı bir kenara bırakıp yeni rolüme odaklanmalıyım.

.........

Ve bir bölüm sonu daha umarım begenmissinizdir :)