Karadeniz Kızına

&

Telefon çalmaya başladı. Uzun zaman olmuş biri beni aramayalı. 'Kim bu ?' diye telefona doğru yöneldim. Resmini gördüm telefonda. Rehberimde resimli kayıtlıydı. Biraz duraksadım açıkcası. Kötü bişey mi oldu diye düşündüm başta. Telefonu bir telaş actım. Sesinin tüm saflığıyla karşımdaydı. Neyseki kötü birşey yoktu. Tüm konuşma boyunca durgunluğum bundandır. 'Kötü bişey mi var' düşüncesi. Konuşurken sesimin gitmesi, düşünme yeteneğimi kaybetmem ve yine o his. 3. Oluşuydu bu. Artık bi anlamı olması lazım. Her zaman aklımdasın ama böyle birden bişeyler oluyo, sen düşüncesi çok ağır basıyo. Bâşka en ufak şey düşünemez oluyorum. Kalbimi hafiften bi ağrı giriyor. Soluklarım ağırlaşıyor. O hissi unutmak istemiyorum. O şeyi her hissettiğimde iyi şeyler oluyo çünkü. Sorarsan anlatırım :).