Sevdiğini belli etmemek, edememek.. Belki de yeryüzündeki en kötü duygulardan birisi. Başkalarına gore kolaydır. Abi git söyle nolacak.. Hiç kolay değil. Her gün her an düşünüyorum tepkisi ne olurdu söylersem diye. Elde var sıfır. Anca varsayımlar kalıyor elimde. Belki karşı cinsten birini sevsem bu kadar zor olmazdı. Sonuçta "kızlar ve erkekler birbirleri için yaratılmış" öngörüsü var dünyada. Ama bu çok farklı, acamiyorum duygularımı dış dünyaya. İcimde kilitlenip kalıyor. Ona her baktığımda nefes almayı unutuyorum. Binbir türlü soru geçiyor aklımdan. Bunun suçlusu kim?
