Bölüm 2

55 6 2
                                    

"Emma bu doğru mu ?".Annemin surat ifadesi başımın belada olduğunu gösteriyordu.Bu kadar kızmasınının sebebi daha önce B'den düşük notumun olmaması.Ama lise 3.sınıf zor.Annem benden bir cevap bekliyordu ve eğer yalan atarsam bu sefer ceza alırdım."Hayır yani olabilir ama gerçekten bu yıl çok zor."Annem telefonuna bakıyordu sanırım babamın ne zaman geliceğini düşünüyordu ki bana güzel bir ceza versinler."Emma yalan yok demiştim ".Steve bana zafer gülüşleriyle bakarken biraz önceki rolleri değiştirdik.Steve kurtuldu ben cezalıyım.
"Yalan değil anne ".Bunu neden dedim ki şimdi yalan söylemiştim."Peki bende Bayan Marano'yu ararım."İşte şimdi yandım."Tamam D aldım ama öğretmediği konulardan sormuş".Az önce bir öğrencinin kendini kurtartmak için söyleye bileceği en kolay şeyi söyledim.Ama annem pek inanmamış hatta kızgın görünüyordu.""Ya'da sen dinlemedin".Steve tam masadan kalkıcakken annem oturmasını söyledi."Babanız geldiğinde bu konular konuşulacak eğer yemeklerinizi bitirdiyseniz odanıza çıkın ve saat 9:00 'a kadar orda durun.Tabağımı koyup yukarı çıktım.O sırada Simon hızlı adımlarla yanıma koştu.Kapıyı kapattım ve hemen
resim fırçamı alıp resim çizmeye başladım.Bitirmek üzere olduğum resim'i boyuyordum.Turuncu ve siyah olan ve küçük beyaz yuvarlak şekilleri olan kelebek.Küçükken kelebeklere takmış durumdaydım.Her bir açık alanda kelebek arardım.Bir gün pikniğe gittiğimizde turuncu kelebeği gördüm ve çok etkilendim.İnternette birkaç resimleri var o yüzden onu çizmeye karar verdim.Telefonum çalıyordu.Ally arıyor."Kaç saattir arıyorum Emma."Sesi çok mutlu geliyordu
"Özür dilerim yine tartışma yaşandı".Sesim üzgün çıkmıştı. "Dur tahmin edeyim D 'mi ? ".
Ally'nin ses tonu çok heyecanlı geliyordu."Kesinlikle".
"Canını sıkma düzelir.Neyse bil bakalım bugün beni kim aradı."İşte heyecanın sebebi."Dur tahmin edeyim Dallas".Ally bir sevinç çığlığı attı."Eveet,kimya projesi için gruba katılmamı istiyor."Ally şu Dallas denilen çocuğa 5.sınıftan beri aşık ve şimdi eminim ondan mutlusu yoktur."Çünkü okulun popüler ve gözde çocuğu seni eğer proje grubu için çagırıyorsa eminim grubun bir ineğe ihtiyacı vardır."Aslında bu biraz ağır oldu ama haklıyım."Yapma Emma neden herşeye negatifsin ?".Sesi biraz kırılmıştı ama amacım onu kırmak değildi."Negatif değilim sonra üzülme diye yapıyorum çünkü..."
"Tamam Emma kıskanma senide alırım gruba ".Kıskandığımı zanediyordu."Hayır seni kıskanmıyorum ve hayır istemiyorum ".Ally kızgın bir ses tonuyla konuşuyordu."Annem çağırıyor yarın görüşürüz Emma ".Telefonu kapattım.Resimime odaklanmıştım.Ve sonunda bitmişti.Evet güzel olmuştu ama annem'e göre resim'i sadece hobi olarak yapmamı ve daha iyi bir meslek sahibi olmamı istiyordu.Babamsa "Matematik varken neden resim "diyor.Onlara kalsa ömrümün sonuna kadar okulda olamalıydım.Eğer bir gün dükkan açarsam bu resimi ilk başa asıcaktım.Çünkü bu benim küçük hayalimdi.Telefonuma bakıyorum ve saat 8:59.Hemen aşığıya koşuyorum.Babam ve annem oturmuşlar ve Steve uslu uslu oturuyordu.Gerçektende notumu nerden duymuştu.Ben 3.sınıfım o 1.sınıf.Eminin Olivia söylemiştir.Olivia okulun en güzel ve popüler kızı ve benim 1.sınıftan beri düşmanım.İlk başlarda arkadaştık ama sonra ne olduğunu bilmeden benden uzaklaştı ve sonra düşman olduk."Otur Emma".Babam gayet sakindi ."Kimya dersinde D almışsın ve Bayan Marano dersleri güzel anlatır ".Annem kahve isteyip istemediğimi sordu."Baba bana inan bu sınavda A+ olucak".Steve gülmüştü.Evet aslında tek düşük notum B'ydi oda kimyaydı ve bunu neden  söylediğimi bilmiyordum.Babam düşündü."Pekala Emma eğer diğer notun A+ olmazsa resim malzemelerini alırım ve yaz tatiline kadar resim yapmazsın".Buna inanamıyordum."A olsa".Babam güldü."A+ dedin".Kafamı salladım ve yukarı çıktım.Odam çok dağınıkdı annem işlerinden dolayı yoğundu ve odama bakmamıştı.Hemen şarkı açmıştım ve son sesine getirdim.Eğer A+ almazsam resim yapamıycaktım.Neden A+dedim ki B deseydim.Kapı çaldı.İçeriye Doy teyzem girmişti.Dolly teyzem benim bebekliğimden beri en sevdiğim insan.Her anımda yanımdaydı bana asla hayallerimden vazgeçmemeyi öğretti.3 yaşındayken Dolly diyemediğimden Doy dermişim.Ve o yüzden Doy teyze diyorum."Tatlım neden üzgünsün ? ".Üzgün olduğumu nerden anlamıştı."D aldım ve eğer babam A+ almazsam resim malzemelerimi alıcak".Eminim Doy teyze bile inanmamıştır."Tabiki alabilirsin .Çiçeklerimi sularken müzik sesini duydum ve eğer sen bu kadar yüksek sesi açarsan üzgünsün demektir ".Beni iyi tanıyordu."Evet ve bu arada iyi ki varsın Doy teyze." Gülümsedi."Sende tatlım hadi yarın okul var uyu ve dinlen".Evet yarın okul vardı."Tamam iyi geceler".Kapıyı kapatıp gitmişti.Gece lambasını söndürdüm ve uykuya daldım

Yarın okul var olamaz.

Küçük Mutluluklar DükkanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin