Tenefüs zili çaldı, kendimi toparladım ve sınıfa doğru yürümeye başladım. Aslında bana neden güldülerki ? Alt tarafı bir soruyu yapamamıştım. Sanırım gülmelerinin sebebi bu değildi. Bunu nerden mi biliyorum ? Tuvalette göz yaşları içinde farkettim. Ayağımın altına yapışan uzunca bir tuvalet kağıdı vardı. Nasıl dikkat etmem ? Nasıl farkedemem ? Gerçekten de gülünç durumdaydım sanırım. Sınıfa girmeye hazırlandım ve içeri girdim. Bu sefer bana kimse gülmemişti. Çünkü beni farketmemişlerdi bile. Sırama oturdum ve herkes beni görüp tekrar gülmeye başladı. O an ağlamak istedim ama yapmadım. Çünkü biliyordumki ağlamak beni daha da küçük düşürecekti. Ama o da ne arkadan yüksek bir ses gülmeyin diye bağırdı. Kafamı usulca arkaya döndürdüm ve o da kim ? Daha önce hiç tanımadığım bir çocuk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK KIVILCIM
Teen FictionTam herşey bitti zannederken,artık ümidim kalmamışken girdin hayatıma. İstememiştim. Seni hayatımdan çıkartmaya çalışırken fark ettim ki sensiz bir saniye bile duramıyorum. Seninle konuşmamaya çalışırken fark ettim ki seninle konuşmak için ölüyorum...
