Onun öyle demesinin pek işe yaradığını söyleyemem çünkü bu sefer gülmeleri daha da çok arttı. Bay Bill içeri girdi ama kimse onu farketmedi. Çünkü herkes o kadar çok gülüyorduki, sanırım içeri müdür girse bile farkedeceklerini sanmıyordum. Bay Bill biraz bekledi. Ama hâla kimse onu görmemişti. En sonunda öfkelendi ve çok yüksek bir ses tonuyla "susun" "yeter artık" "bıktım sizden" diye bağırdı. Herkesin arkasına dönüp oturmasıyla bir oldu. Bay Bill bizi azarlamaya devam etti, ve sordu "neden bu kadar çok gülüyorsunuz ? Neye bu kadar çok gülüyorsunuz ?" Dedi. Tabi kimse bu soruya cevap vermedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK KIVILCIM
Teen FictionTam herşey bitti zannederken,artık ümidim kalmamışken girdin hayatıma. İstememiştim. Seni hayatımdan çıkartmaya çalışırken fark ettim ki sensiz bir saniye bile duramıyorum. Seninle konuşmamaya çalışırken fark ettim ki seninle konuşmak için ölüyorum...
