Kafamı kaldırıp yanda çalmakta olan telefon alarmını kapattıktan sonra ayağa kalktim üstündeki kalın pijamalari çıkardım. Çok ucuz bir fiyata eskiciden aldığım bez dolabın fermuarını açıp kıyafetlerini giydim telefonumun çalması ile yatağının yanındaki telefonu açtım
- elif feda?
- evet benim
-üniversite ye tekrar dönebilirsiniz
□■□■
Herşey iyi gidiyor,mahhale daha bir aydınlık sanki hayallerim gibi,çocuklar daha bir istekle oynuyor,akşamlar daha geç oluyor gibi....
Bütün bunlar benim üniversiteye tekrar dönmeden bilmiyorum ama benim hayatımın bundan değişeceği kesin
- benim zamanımda böyle miydi? Şuna bak gece alsaydım kızım dükkanı! Öğlen oldu yahu...
Ahmet amcanın yorgun bir okadar da yaşanmışlıklar taşıyan sesine hafif tebessümle karşılık verdikten sonra her zaman oturduğu dükkanın önünde duran taburesinin önüne doğru çöküp elini öptüm
- sağlığın yerindedir inşallah
Elini sallayarak karşılık verdi bana
- doktorlara kalsa halim vahim ama turp gibiyim turp
Kısa bir sessizlikten sonra yavaşça burusmus elini aldım avucum içerisine
- okula başlayacağım dedim umutla bakarak. Boşta kalan elini elim üzerine koyarak yutkundu uzunca bir konuşma yapacak gibi ... ve sonra ayağa kalktı ve gitti
□■□■
Elimdeki bezi komidinin üzerine bıraktıktan sonra kasanın başındaki sarı eski sandalyeye geçip oturdum. Kafamı koymak için masaya koyduğum yastığa başımı koydum.biran farketigim sertlikle kafami kaldırıp yastigi kontrol ettigimde yine bir sertlik çarptı elime yastığı kaldırdığımda altında bir okul defteri olduğunu gördüm,yavaşça kapağını açınca gözüme çarpan isimle şaşırıp kaldım
Iyi de bu benim küçükken yazdığım deneme defterimdi
Ama ben bu defteri kaybetmiştim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dangalak _istan
Casualehayatlar ne garip, insanlar ne saçma. herkez para peşinde bir koşturmaca.... peki ya hayat ?o ne güne duruyor yaşanmayı bekliyor. böyle dememe bakmayın bende aynen böyle bir hayat sürüyorum çünkü dangalak_istan da işler böyle yürüyor peki ya hayatı...
