MAVİ GÖK ORDA MI?
Bakıyorsun kuşlar hazır, sokak lambaları yanık unutulmuş
Bir Kadıköy vapuru hınca hınç insan
Çok geçmiycek martılar beyhude turlar atacak
Kıyılar lağım, konserve kutuları, mısır koçanları
Sevgi aranabilir yine
Korkusuzca say koskoca kederlerini
Bir kuyu bulunabilir
Aklımdan çıkmıyorsun
Sen hala dizüstü
Bunca anıyı besleyerek
Sokaklarda avaz avaz konuşarak kendi kendinle
Mektupları övebilirsin kırmızı dudaklarınla
Görür gibi olarak açıp baktığımı
Bense şöyle diyorum;
Buradan bir acı kanamış boyuna
Kuşlar hazır, öncü havalanmak üzere
Şehri gelen bir mevsime bırakıyorlar
O vapur hâlâ hınca hınç
Kim bilir her biri hangi dünyaya sağır?
Çok geçmez aradan
Kadınlar kapı önlerinde ellerinde meşalelerle
Aydınlatır gelip gecen erkek suratları
Yorgun bir sarıyla ben de geçicem önlerinden
Aklımdan çıkmıyorsun dedim ya
Başka türlüsünü yorgunum anlatmaya
Telefonlar yan hücrede çalışıyor
Bense kurşunu bir dere
Ağaçlar, hayvanlar bile kaygılı
Onu bir Mercedesden indirdi kalçasına kadar açılarak
Yapyaşlı bir Rum kadın
Her şeyde yanıp sönen bir kıyamet algısı
Haydi koşayım diyorum belki dağılır
Koşuyorum
Sancağımda kendi rüzgarımla ölgün kıpırtılar
Hayır,
Daha sevgili, daha sevimli değil
Ne başka bir gün ne başka bir zaman
Çok geçmicek aradan şöyle diyicem;
Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı?
Cahit Zarifoğlu
