There's no wrong in HOPING
Table of contents

    BINABASA MO ANG

    There's no wrong in HOPING

    Novela Juvenil

    He made me Happy He made me sad.. I laughed because of him I cried because of him.. Naramdaman ko lahat yan ng dahil sakanya. He is my happiness, but tama bang umasa sa isang taong may mahal ng iba?

    Chapter 1

    8 1 0 
                                        
    
                                              
    Erika's POV
    
                          
    Haaay naku! Lagi nalang ako palipat lipat. Hindi ba napapagod si mama sa pagtransfer sakin? By the way, andito nanaman ako sa dati kong school. Sa *tooooot* School. Lol. Hinahanap ang magiging room ko. Nung grade 7 kasi dito na ko nagaral tapos ngayon lipat nanaman. Ehhh hello? Grade 9 na kaya ako. And erikaaaa! Ano ba! Pakilala ka na kasiii! Oh yeah, rock 'en roll! Haha. I'm Erika Daniele Alvarez. Pangalan palang maganda na so ano pa bang ineexpect sa itsura? Syempre maganda. Hahaha. I'm 15 years old. And that's all. Marami pa naman kayong malalaman tungkol sakin sa mga susunod na araw 
    
                          
    Actually, dapat pala maging masaya ako dahil makikita ko na ulit ang my ever loving bestfriend na si Zoe Angel Mhae Anteola. Ang napaka-kalog kong bestfriend na laging pinagmamalaki sakin ang butt niya. Haha. Shhh lang kayo hah? 
    Naku! Hahanapin ko na nga ang room ko. So, pumunta ako sa bulletin board at tiningnan kung ano section ko. Hmmmm. Alvarez, alvarez, alvarez. Ayuun! Grade 9-Avocado. Chavez bldg. 3. Okay, excited na ko. 
    Naglakad na ko papunta dun at nang makita ko ang magiging room ko, nadisappoint ako. Bakit ganun? Yung room ko ng grade 7? Room ko pa rin hanggang ngayon? Huhuhu. Alam ko namang namiss niyo ko ehh. Hindi niyo man lang ba ko patitikimin ng ibang room? Erika, ano to? Chocolate? Ayyy! Oyy, oyy, oyy! Ang Corny! Haha. Sorna. Pumasok nalang ako at nakita ko namang may kaklase ako nung grade 7 na kaklase ko pa rin ngayon. So, hindi na ko mahihiya.
    
                          
    "Oyy! Alvarez! Bat nandito ka ulit?" Sabi naman ni Ashley. Gandang bungad diba?
    
                          
    "Ehhh! Dito na ulit ako eh!" Nakakainis nuh! Parang hindi nila ako namiss! Huhuhuhu.
    
                          
    "Alvareeeeeeeez!" Sigaw naman ni Crishia. Naku! Buti pa to!
    
                          
    "Dito ka ulit? Kaklase ka namin?" Hindi crishia, hindi!
    
                          
    "Haha. Oo" Pagkatapos nun, wala na. Ang galing talaga! Hindi ko naman kasi sila naging close talaga. Kaya okay lang. 
    
                          
    Pumunta muna ako sa iba ko pang kaklase dati. Yung iba niyakap yakap naman ako. Nagkwentuhan lang kami hanggang sa magtime.
    
                          
    Pumunta na ko sa room. By the way, 3rd day na pala ngayon. Late na kasi ako nakaenroll kaya ngayon palang ako nakapasok. Ang daya nga eh! May lesson na agad. Pagkatapos ng 3 subjects break na. Wala naman nangyari ehh kaya, skip ko na.
    
                          
    Pagkatapos kasi ng break T.L.E na namin. Dapat makapili na ko ng course ko. Nung nalaman kong cookery ang course ng bestfriend ko, nag-cookery nalang din ako. Hindi pa naman ako marunong magluto. Nakakahiya ako! 
    
                          
    "Alvareeeeeeeeez!!!" Alam ko na kung sino tooo.
    
                          
    "Anteolaaaaaaa!!" Ang aking bestfriend. Nagyakapan lang kami dun na parang tanga!
    
                          
    "Oyy, kumusta na?"
    
                          
    "Ayos lang naman. Oyy, kwentuhan mo nga ko sa bf mo" Anlandi kasi neto. May boyfriend na. Mas maganda naman ako. Pero bakit ganun? Wala akong boyfriend. At wag ka, legal na legal sila. Alam ng mga magulang nila. Childhood friend niya kasi ang boyfriend niya. Kainggit! Hahaha. Joke.
    
                          
    "Ayun! Always happy. Kaya lang, lagi kaming nagaaway. Nawawalan na daw kasi ako ng time para sakanya."
    
                          
    "Ehh, lagi naman kayong naguusap hah? Yan kasi, landi pa more!"
    
                          
    "Hahaha. You know me naman, pero alam mo naman siguro na mahal na mahal ko yun. Tinetext pa nga kita kapag may problema kami diba?"
    
                          
    "Oh yah, tapos ako naman yung namomroblema sainyo. Jusko! Ako na single forever, dinadamay niyo!"
    
                          
    "Ehh bhess, hindi ka naman magiging forever single nuh? Ayaw mo nun? May experience kana?"
    
                          
    "Wow hah! Dati pa ko may experience nuh"
    
                          
    "Ayy oo nga pala, baka nga mas expert ka pa sakin ehh. Hahaha"
    
                          
    "At least, MU for 10 months. Bakeeeet? Hahaha." Ayun, nagkwentuhan lang kami. Pagkatapos nun, pumunta na kami sa TLE namin. Magkaklase kasi kami dun. Pero baka magbago pa yung schedule ehh kaya di muna ako magpapakasaya.
    
                          
    Pagpunta namin dun, kwentuhan pa rin kami. Parang hindi naman namin namiss ang isa't isa nuh? Haha. Dahil hindi pa ko nakakaenroll sa course na to kinausap ko pa yung teacher.
    
                          
    Nakita ko rin yung iba kong classmates dito. Buti nalang! Para may kasabay naman ako. Tapos napatingin ako dun sa isang lalaki, maitim siya pero alam mong may dating. Hindi ko alam pangalan ehh pero sure naman ako na classmate ko to. Ang tahimik rin niya kasi kaya ko napansin. Nasa isang gilid lang siya.
    
                          
    Ayun! Nagdiscuss lang si mam about sa mga gagawin namin at kung kelan magluluto.
    There's no wrong in HOPINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon