Kaldırımlar-Giriş

22 2 2
                                    

Merhaba arkadaşlar.Yeni bir hikayeye başlıyorum çok severek yazdığım bir hikaye oldu umarım sizlerde beğenerek olursunuz.İyi okumalar.

Vazgeçemiyordu genç kadın bebeğinden.Ne olursa olsun o bebek kadının bir parçasıydı.Emindi güzel bir kızı olacağından.Kızının her anında yanında olacaktı.İlkokula başlarken,okuma bayramında,lise mezuniyetinde ve kızının en mutlu günü düğününde yanında olacaktı.Olmadı.Düşündüğü gibi olmadı.Babası genç kadını bu haliyle kabul etmedi.Gidecek kimsesi yoktu.Yapayalnızdı.Ve o gün geldi çattı.Minik bebek dünyaya geldi.Bakamayacağına adı kadar emindi genç kadın.Sıkıca sardı bebeğini bir battaniyeye.Yetimhanenin karşısındaki kaldırıma bıraktı bebeğini.Mışıl mışıl uyuyan bebek anladı terk edildiğini.Ağlamaya başladı.''Beni bırakma anne'' diyordu adeta.Genç kadın buna daha fazla dayanamadı.Vazgeçmişti.Bırakmayacaktı bebeğini.Ama istediği gibi olmadı.Hızla gelen o araba çoktan ayırmıştı bebeği annesinden.Yalnızdı artık küçük bebek.Birinin sesini duyması için ağlıyordu.Kalmadı daha fazla takati.Kapandı göz kapakları küçük bebeğin.Onu artık yetimhanenin soğuk duvarları bekliyordu.Ve geçireceği uzun bir yol...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bölüm-1
"Korkmadın mı hiç kızım koskoca iki geceyi dışarıda geçirmekten?Ya bir şey gelseydi başına.Ben ne hesap verecektim müdürüme.Buradan başka güvende olabileceğin bir yer var mı?Yurdunu değiştireceğiz Asya.İstanbul'a Haliç Dinçsoy Kız Yurdu'na gidiyorsun.Eşyalarını topla."
O küçük bebek büyümüştü.Artık on yedi yaşında güzel bir genç kızdı.Asi,korkusuz bir kız olmuştu.Kısıtlanmak istemiyordu.Daha fazla yetimhanede kalmak istememiş ve yetimhaneden kaçmıştı.Çok geçmeden bulmuşlardı genç kızı.Ceza olarak Muğla'dan İstanbul'a gidecekti.Kız heyecanlanmıştı.Kitaplardaki İstanbul'a , hayallerindeki şehre gidecekti.Heyecanlıydı genç kız.Eşyalarını toplamaya başladı.Birden sol tarafına bir ağrı girdi.Düşündü kendi kendine.'Neden bıraktı beni annem.Hiç sevmediler mi beni?Oysa onlarla olsaydım,annem ve babamla olsaydım buradakileri üzdüğüm gibi üzmezdim onları."diye düşündü.Sonra kızdı onlara.Kalbi kinle doluydu onlara karşı.Sonra tekrar İstanbul'a gideceğini düşündü.Bu gece bu yetimhanede ki son günüydü.Bir an önce sabah olmasını istiyordu genç kız bir an önce gitmek istiyordu hayallerinin şehrine.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Bir de başımda müdür yardımcısıyla gelmeseydim her şey daha da güzel olabilirdi" diye geçirdi içinden genç kız.Eski yetimhanenin müdür yardımcısı eşlik etmişti genç kıza.Ve yeni yurduna gelmişti kız.Yurdu Haliç de idi.Boğazı görebiliyordum genç kız.Özgürlüğe aşık bu genç kız bu manzarayı gördüğü için sevmişti burayı.Tek temennisi iyi insanlarla karşılaşmaktı.Bu yurd güzel bir yurttu.Genç kız merak ediyordu.Herşeyi..İstanbul'u,insanları,en çok da kendisini merak ediyordu.İstanbul'a benzetiyordu kendini.Kalabalıktı yüreği aynı İstanbul gibi.Bazen çok tehlikeliydi,bazense çok şamimiydi.Genç kızı düşündüklerinden ayıran ise kendisine seslenilmesiydi.Yurdun müdüresi genç kızı odasına çağırıyordu.Genç kız geçiriyordu içerisinden.Belli ki uzun bir nutuk dinleyecekti.Oturduğu yerden kalkıp müdürenin odasına doğru ilerledi.Kapıyı yavaşca çaldı ve içeri girdi.İçeride ellili yaşlarının ortasında bir bayan ellerini masaya koymuş genç kızı bekliyordu.Genç kız içeri girdiğinde müdüre küçük bir tebessümle oturmasını işaret etti ve konuşmaya başladı."Umarım bizi çok zorlamazsın Asya.Burada daha mutlu olman için elimizden geleni yapacağız.Yarın yurdumuza önemli misafirlerimiz gelecekler.Seni onlarla tanıştırmak istiyorum.Diğer yurdundayken okulundaki notlarını gördüm.Gayet yüksek ve başarılı.Tarık Bey'den rica edip seni okullarına almasını isteyeceğim.Geri çevirmeğeceğinden eminim.Şimdi çıkabilirsiniz.".Genç kız müdüreyi başıyla selamlayıp odadan çıktı.Bir gün notlarının iyi bir işe vesile olacağını hiç düşünmezdi.Yurd görevlisinin eşyalarını bıraktığı odaya doğru ilerledi.Odanın kapısını açtı ve boş bir yatağın üzerine oturdu.Düşündü burada mutlu olabilecek miyim diye.Düşüncelerle boğuşurken göz kapakları daha fazla düşünmesine izin vermedi.Daha fazla dayanamadı genç kız ve kapanan gözleriyle uykuya daldı.

Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.Benim için gerçekten önemli bir hikaye.Yorumlarınızı bekliyorum.Eksiklerin varsa lütfen söyleyin.Votelemeyi unutmayın.Şimdiden teşekkürler.

KaldırımlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin