Bizim Devrim Öykümüz

Alnitak

Terasta pijamalarıyla yatan uzun boylu sayılabilecek ve hastalık derecesinde zayıf bir kız. Uzun kahverengi saçları ve yeşil gözleri olan bu kızın ismi Ada. Ailesi ada tatilinde tanışıp evlendikleri için ona bu ismi koymuşlar. Ne yazıkki talihsiz kızın ailesinin evliliği uzun sürmemiş.

Şuan çapkın babasının yanına döndüğü için mutsuz ve oldukça ıslak görünüyor, yağan yağmurdan olsa gerek. Bulutları ve kuşları izlemeye bayılır. Özgür olduklarını düşünüp kendini mutsuz etmeye de bayılır.

Babası teras kapısını açıp ona bağırmaya başlıyor"hasta edeceksin kendini,yağmuru görmüyor musun? Annen gibisin." Babası ne kadar onu kötülediğini düşünse de Ada için 'annen gibisin' oldukça büyük bir iltifat. Apar topar içeri götürüyor babası. Duş almasını söylüyor ve söylenerek alt kata iniyor.
***
"Tatlım özür dilerim"
Ağlarken sesi titrese de konuşmak zorundadır.
"Daha önce neden söylemedin?"
"Belki bilmemen daha iyi olur diye düşünmüştüm..."
"Ada lütfen... benimle konuşmalısın hayatım özür dilerim"
"Anne,en yakın arkadaşımın ölümünü... nasıl saklayabiliceğini düşündün?"
***
Poyraz havalı ve bi o kadar da pahalı olan Harley Davidson motorsikleti ile okulun önünde bekliyor. Oldukça yakışıklı ve zengin olmasına rağmen kafasının pek çalıştığı söylenemez. Devlet meseleleri ile uğraşıcam diyip okulu bırakan bir çocuk neticede. Gezi parkı olaylarında tanışan bu ikilinin nasıl hala birlikte olduğu şüpheli. İkisi de farklı insanlar ve bunun farkındalar.
"Merhaba"
"Tanrım!! Sana okul çıkışıma gelmemeni söylemiştim"
"Sevgilimi okuldan almamın nesi yanlış anlamıyorum"
"Çok dikkat çekiyorsun,bunu sevmiyorum"
"Bende şurdaki oldukça hoşlandı" der uzaktaki sarışını gösterirken
"Çok aptalsın,belki de ilişkimizi bitirmeliyiz"
"Tatlım saçmalam.."
"Hayır hayır,onunla daha iyi devam edebilirsin"
"Uzatma"
"Git"
Poyraz ayrılırken ters yöne yürümeye başlar.

Talihsiz kızımızın öyküsünün dışarıdan gözüken bir parçasıydı bu sadece.