Okyanus

Hastane

Gözlerimi araladığımda annemi gördüm. Bundan daha güzel bir duygu olamazdı her halde. Ölmemiştim. Yaşıyordum!
"Anne?" Sesin o kadar kısıktı ki ben bile duyamamıştım sanırım. Boyunluğum yüzünden ağızımı yeterince açamamış olmakıydım. Boğazımı temizledim. Bunu duymuş olsa gerek ki annem hemen bana doğru döndü. "ah benim aptal kızım,ne işin vardı o aptal tatile gittin,bide araba kullandığınızı...." dinlemek istemiyordum gözlerimi kapattım ve derin nefes almaya başladım. Annem benim ölmediğimize şükür edeceğine kızıyordu adeta. Evet anne iyi halt yedik sus lütfen diye düşünürken kapı açıldı. Gözlerimi açtım. Bir yabancı belki de hemşire ne diyorum ben hemşireler kot pantolon giymez ki? Annem hemen atıldı "Kimsin sen? Ne münasebet bir genç kızın odasına dalmak böyle?" Çocuk özgüvenli ve korkudan eser olmayan bir şekilde yanımdaki sandalyeye oturdu ve "Telefonda konuştuğunuz kişi bendim. Babamla birlikte kızları kaza yerinden alıp buraya getirmiştik. Telefondaki telaşınız yüzünden gelip bakmak istedim"
"Teşekkür ederiz ama korkarım ki gitmenizi istiyorum" Tanrım anne ne diyorsun!! Gitmenizi istemek nedir?! Çocukla göz göze gelmek istemiyordum. Hayal edebildiğim üzere korkunç görünüyor olmalıydım ama yine de gözlerimi yana çevirdim. Göz göze geldik. Gökyüzü gibi gözlerini gördüğüm gibi anneme çevirdim bakışlarımı. "Rahatsız ettiysem özür dilerim" bunu söylerken bana baktığını hissediyordum. Tanrım kaza için sana sonsuz şükürlerimi sunuyorum. Bekle? Ne? Kapıdan çıkıyordu. Gitti. Olamaz. Anneme okdukça acıklı bir bakış atmış bulunuyorum. Kapının yeniden açıldığını duyunca gözlerimi oraya diktim. Olamaz,annemin sevgilim olmasına uygun gördüğü ve inatla hayır demekten bıkmadığım kendini sevgilim zanneden beyfendi içeri giriyordu.
"Hayatım senin için çok endişelendik,iyisin değil mi?"
Mükemmelim. Sanki görmüyorsun. Öküz. "Az önce dışarı çıkan kimdi"
"Derinleri buraya getiren adamın çocuğu"
Kaşlarını kaldırıp gözlerini deviren Ahmeti görmeye daha fazla katlanmak istemiyordum. Gözlerimi tekrar kapattım acılarım içinde uyumayı bekledim.