Jia's POV.
I woke up at 5:30 am, may hang-over pa eh!
Katabi ko si Bea and ang peaceful nya matulog. Well dati pa naman.
Nagluto ako ng breakfast. Bababa na siguro yun.
Iniisip ko pa din kagabi, heto nanaman ako tulala. Bakit pa kasi nangyari 'to. Eh pwede naman sa iba diba?
Well, nababaliw na sigurobakoa pero ewan ko ba, bahala na lang..
"Hoy! Tulala ka nanaman!!!"
"Ay!! Kabayo!!" Gulat kong sinabi
"Ikaw talaga" sabi ko sakanya.
"Oh ayan kumain ka na!?!" Sabay turo ko sa pinggan
"Wow, pinagluto pala ako ni Jia ahh, world record" nanlolokong sinasabi nya habang kumakain.
Hindi ko na lang pinansin yun, nagsmirk na lang ako.
Naalala ko kagabi, yung tumawag si Dave, dapat ko abng sabihin sakanya? Or wag na lang..
"Ahh... Sya nga pala Bei.. Uhmmm tumaw--.." Pagpuputol nya.
"Oo, alam ko. Nag-away kami, ewan ko ba. Napa sensitive nya. Alam bya naman na taon na ng maging best friends tayo pero, di nya parin gets" sabi nya at nawalan na ng gana sa pagkain.
"Nako!, may LQ pang nalalaman tapos mamaya tatawag lang bati na kaagad. Alam lo na story mo Bei" pageexplain ko.
"Tsss.. Naiinis ako eh, kung kaya makipag hiwalay na ako? Sa tingin mo babae?" Sabi nya anf now, asking for my help
"Wag!, i mean wag ang babaw ng pagaawayan nyo tapos break kaagad? At ayokong makita kitang umiiyak no. And worst ako pa ang may kasalanan. Di mo naman kasi sinabi na dapat di ko nlng sinagot yung tawag nya kagabi" explain ko ulit.
"Kahit na, ang sensitive masyado" pangungulit nya.
Then may naisip ako, what if, what if, kami muna may kailangan ng distance?
"Bei, mahal mo si Dave diba?" I asked.
"Of course mahal ko pa din yung sensitive na yun." Sabi nya
