Karanlık Cennet

GİRİŞ

Kulaklarımda Beyonce'un Crazy in Love şarkısı yankılanırken yolda yürüyordum.Okulların açılmasına sadece 4 gün kaldı ve ben kesinlikle açılsın istemiyorum. 11. Sınıf oldum üniversite sınavının stresi şimdiden hissetmeye başladım.Eylül ayındayız ama sanki hala Ağustosun başındayız gibi.Ozon tabakası ne haldeyse artık.Ama yine hafif bir rüzgar vardı.Bir anlığına sadece küçük bir anlığına rüzgarı iyice hissedebilmek için gözlerimi kapadım.Ve kapamamla sert bir şeyin çarpması bir oldu.Darbe sert ve fark edilmeden geldiği için yere düştüm.Kafamı kaldırıp baktığımda motorsikletten inen bakışları sert çocuğu gördüm.Yanıma gelip kolumdan tutarak kalırdı.
''Dikkatli olsana yolun ortasında göz mü kapatılır?''
Şokun etkisiyle ne diyeceğimi bilemeden tekrardan sinirle konuşmaya başladı.
''Sana diyorum.Kafanı da çarpmadın ama...Kızım konuşsana!''
Kızım demesi beni kendime getirdi.Nefret ederim o kelimeden.Bir canım bir de kızım.
''Nerden kızın oluyorum lan ben senin? Hem çarpıyosun hem de azarlıyosun. İnsan özür diler be öküz.''
''Ne özrü be sen bir anda çıktın karşıma durabildiğime şükret.Asıl senin teşekkür etmen lazım.Ben mi dedim sana gözlerimi kapa karşıma çık diye.''
Tiksinircesine suratına baktım.
''Öküz.Kalasların önde gideni.''

''Ben mi kalasım? Asıl sen cazgırsın be.''

Sinirlerime hakim olmaya çalışıp yerden çantamı aldım ve o kalasa dik dik bakıp eve doğru gitmeye başladım.Saydıra saydıra eve gittim.Anahtarla kapıyı açtım ve salona doğru ilerledim.

''Anne ben ge-.''

Gördüğüm manzara karşısında resmen dilim tutulmuştu.Bu gerçek olamaz.


Merhaba.Ben İrem.Bu Wattpad'de yayımladığım ilk hikayem olucak.Aslında bir sürü yazdığım hikayem var sadece paylaşmaya cesaret edemedim ve bi anlık kararla yeni oluşturduğum hikayeyi paylaşmaya karar verdim.Umarım beğenirsiniz.Ve bu hikaye aslında benim bir hayalim o yüzden ilk bi hikayemde kendi adımı kullanacağım umarım rahatsız olmazsınız.:)