Ölüme her insan kadar yakın ama ölümü her insandan daha çok tanıyan bir fabrika işçisiydi bizim Kadir. Yoldan geçen her insandan, tahminimce bu satırları okuyan sizlerden de, daha iyi tanıyordu ölümü. Babasının mesleğiydi Kadir'i ölümle bu kadar samimi kılan. Eski Türkçede gassal derlerdi Kadir'in babası Hasan Efendinin mesleğine. Hasan Efendi, Ölülere gusül aldırırdı, gusülhane denilen köyün camisinin bir bölümünde. Bu işi de kendi babası Mehmet Efendiden öğrenmişti. Kadir çocukluğunda birçok kere ölülerle yalnız kalmış, askere gidene kadar da babasına yardım etmişti. Babasına yardım ederken çoğu zaman kendisi öldükten sonra da burada yıkanacağını, cenaze namazının köyün camisinde kılınacağını düşünürdü . Ama ölümünün nasıl olacağını hiç düşünmemişti. Yetmişli yaşlarında kendi yatağında vefat edeceğine inanmıştı, aksi aklından bile geçmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GASSAL
HorrorÖlüme herkes kadar yakın ama ölümü herkesten iyi tanıyan bir adamın hikâyesi..
