TITANIC: The Other Side

TITANICs FIRST DAY

(CURRENT YEAR: 1995)

SPEAKER: 103 year-old TREY MONFORT

That's been 83 years since that GREAT TRAGEDY happened. That day where my complicated yet very colorful life had been ruined, Mula noon, Hindi na naibalik sa dati ang buhay ko. Dalawa sa mga taong mahalaga sakin ang nawala noon. Nawala sakin ang kaligayahan ko nun at ang buhay ko. Si CK na bunso kong kapatid na mahal na mahal ko, na kaligayahan ko, at si Cherry na Sekondarya palang ako'y iniibig ko na, na buhay ko.

Masakit isipin na nung mga sandaling lumulubog ang barko'y di ko sila naprotektahan. Namuhay ako na parang isang taong-saranggola na nagpapatangay nalang sa hangin ng buhay, walang pakialam sa mababangga o kung lumagpak man. 

Ano pang kwenta ng buhay ko nun? E wala na yung dalawa sa pinakamamahal ko. But then, pinagpatuloy ko ang buhay ko, kita  niyo! Nagawa ko pang umabot ng ganitong edad, hindi ba?! DAHIL ITO SA ISANG PANGAKO. 

(FLASHBACK: 83 YEARS AGO-YEAR 1912)

TITANIC's FIRST DAY

Cherry's POV

Eto ako, nakatayo sa harap ng napakalaking barkong pang-lakbay na tinawag nilang, "THE SHIP OF DREAMS", ang TITANIC. Hayy! Ba't ko pa kasi kailangang umalis sa lugar namin para lang mag-transfer ng school. Si mommy naman oh! -___________-

Tutal e maya-maya pa naman aalis ang RMS Titanic, eh naglakad-lakad muna ko. Aba! Eto na ang magiging huling sulyap ko sa lugar na ito sa ngayon no. Matagal-tagal pa ulit bago ako makabalik dito.

At dahil nakakapagod maglakad, pumasok muna ko sa isang Cafe' na malapit dito sa Pier. Medyo nakakailang nga lang dahil pagpasok ko'y pinagtitinginan ako. Palibhasa'y masyadong pormal ang suot ko para sa ganoong lugar na halos puro barako ang nagsusugal o nag-iinom sa loob. Who Cares?! E sa nauuhaw ako e! 

Dumiretso ako sa counter at umorder ng maiinom nang mahagip ng paningin ko ang isang lalaki na unang kita ko palang pero nagustuhan ko agad. Anong magagawa ko, e sa gwapo't matipuno naman siya. CRUSH at First Sight ika-nga ;DD

I was just staring at him the whole time habang nagpopoker siya, nang tumayo ito't sinamsam ang mga pera sa mesa. Tumakbo ito palabas kasama ang isang ....... French guy? Ewan. Hayy! nubayan umalis na siya. :((

Saka ko lang napansin na, HALAAAAA! ..... 5 MINUTES nalang pala aalis na yung barko :O

Late na ako!!!!!!!!!!!

Tumakbo ako ng pagkabilis-bilis, Gosh! Haggard! Sira poise >.<! Good thing nakaabot ako. Shocks lang dahil ang bigat ng baggage ko, WEW.

Nagsimula ng umandar ang barko, halos lahat ng pasahero mapa-1st Class man o 3rd Class ay nasa deck lamang at nagpapaalam sa mga kamag-anak nilang naiwan. Ako naman, LONELY! Haha, walang naghatid sakin. BUSY lahat! De biro lang. Nagtatrabaho sa barkong to yung pinsan kong lalaki. Isa siya sa mga chefs dito. Kaya di rin Lonely :D

Nasa stern lang ako nun ng barko't tinatanaw ang papaliit na imahe ng kinalakihan ko. Lumuluha-luha pako nun, Infairness naman sakin.

Inimuestra ko ang kamay ko na tila nagpapaalam at tumalikod pabalik sa loob ng barko.

Dumiretso ako sa assigned room ko't inayos ang mga gamit ko, Pagkatapos nun ay humiga ako sa kama't nagmuni-muni nang bigla nag pop-out  ang gwapong mukha ng lalaki kanina. Hayy! di ko manlang natanong pangalan niya, type ko pa man din siya. :( 

Kelan ko kaya ulit yun makikita? Ilang saglit lang ay nagbihis nako't nagpalit ng mas simpleng damit at lumabas muna.

Bawat nakasasalubong kong binibining ka-edaran ko ay masyadong pinong magkikilos, Pili ang galaw at masyadong komplikado. Kitang-kita mong hirap na hirap sila sa acts nila pero minemaintain nila ito, dahil nakasubaybay ang mga ina nila. Hayy! Buti pa ako, hindi pinalaking ganyan ni mommy. Ayaw niya raw akong pahirapan na tulad ng ginawa sakanya ng mga magulang niya dati kahit, na sabihing ang pamilya namin ay nasa 1ST CLASS. Meron kasing paniniwala na pag mula ka sa pamilyang na-uuri sa 1ST Class, kailangan mong kumilos ng naaayon sa estado ng apelyido mo lalo kung babae ka. Pahirap lang samin yun e! Sino ba kasi nagpauso nun?! Maitsahan nga ng bomba bahay nun. -__________-