TITANIC: The Other Side

TITANIC's THIRD DAY(LAST DAY)

CK's POV

Nagising ako ng wala si Cherry sa tabi ko. Kagabi lang ,magkasama kami, ngayon wala na siya. Bakit?! Hindi niya ba nagustuhan yung ginawa ko sa kanya kagabi?! Sh*t naman. Ba't ko ba naman kasi ginawa yun?! Siguro naisip niya na yun lang habol ko sa kanya! AYYYYYYYYY CK!!!!!

Sinout ko na yung mga damit ko na kasalukuyang kalat sa sahig at lumabas para hanapin si Cherry.

Teka, di ko nga pala alam kung saan ang kwarto niya. Tsk! How stupid of you Kent!

Pinuntahan ko si kuya sa kwarto niya't inalam kung saan ang kwarto ni Cherry sa barkong 'to.

"Yo, bunso?! Need something?!" tanong ni kuya habang humihikab pa't nakapantulog pa.

"Saan ang kwarto ni Cherry, kuya?!"

"Why?! Di ko alam eh. Wait i'll ask the operators of this ship."

"Thanks kuya."

Umalis ako't naglakad-lakad pa para hanapin si Cherry, Natagpuan ko ito sa 1st Class Dining Saloon na kasalukuyang kausap ang isa sa mga chef.

Napalingon sakin si Cherry na may malungkot na ekspresyon sa mukha.

Bumalik ang tingin nito sa chef at yumuko. Umalis naman ang chef at bumalik sa loob ng kusina ng Dining Saloon.

"Cherry!!" sigaw ko nang makalapit ako kay Cherry.

"A-ano yun, CK?!" halata mong umiiwas sakin si Cherry. Marahil ay feeling niya'y nadumihan siya sa ginawa ko.

"Umiiwas ka ba, Cherry?! Tungkol ba 'to sa kagabi?!" buong pag-aalala kong tanong sa kanya.

"A-anong kagabi?! Anong sinasabi mo?! Wala yun. Sige alis nako CK ha."

Akmang aalis na siya nang pigilan ko siya.

"Cherry, mag-usap tayo."

"CK, wala tayong dapat pag-usapan OK?! Sige na aalis nako."

Sinundan ko siya sa paglalakad, kaso isang lalaki ang humarang sa daan ko. Siya yung chef na kausap ni Cherry kanina.

"Lumayo ka kay pinsan." sabi ng lalaki.

Di nako kumibo't tinignan nalang na lumayo si Cherry.

Dumating ang hapon na wala ako sa wisyo makipag-usap sa kahit na sino. Ni hindi ako nagpakita kay Kuya Trey ng buong maghapon.

Nandun lang ako sa public bench na laging kong inuupuan, nag-iisip kung bakit nagkaganun ang trato sakin ni Cherry.

Cherry's POV

Tama ba tong ginawa ko?! Kita kong nasaktan ko si CK sa ginawa ko pero, i need to do this. Dahil sa nalaman kong iyon kay Dylan ay wari'y tadhana na ang nagsasabing "HINDI KAYO PWEDE SA ISA'T-ISA."

(FLASHBACK: EARLIER THIS MORNING.)

Nagising ako na nasa tabi ko si CK, pinakatitigan ko ang mukha niya. Wala pa akong balak tumayo nun sa pagkakahiga dahil gusto kong ako ang unang makita ni CK sa paggising niya ang kaso naman, gutom nako. Kaya naman nagbihis nako't bumaba muna sa Dining Saloon para kumain.

Dun nakasalubong ko si Dylan, nakatatanda kong pinsan.

"Oh Cherry, tara sabay na tayo kumain." sabi ni kuya Dylan.

sumama ako rito't kumain, after nun eh nagkwentuhan kami.

"Sinong madalas mong makasama rito?!" tanong niya.

"Ay, i don't think kilala mo sila kuya." nakangiti kong tugon sa kanya.

"Sabihin mo lang nang mapasalamatan ko sa pagsama sayo rito." pangungulit ni Kuya.