Ertesi gün hastaneden çıkışımı yapıp eve döndük. 1 hafta raporluydum. Okula gitmiycektim. Ama Ceren'i cok ozlemistim. Annem sanki beni birdaha göremeyecekmiş gibi mutsuzdu. Artık bu işi öğrenme zamanım gelmişti. Sıkılmıştım. Artık yeter. Aşağıya inip annemi karşıma aldım.
-Anne senden herşeyi anlatmanı istiyorum. Hemen eksizsiz herşeyi bana anlatıcaksın.
Ve annem anlatmaya başladı. Gerçekten beni 13 yıl önce bırakan babam dönmüş. Koca 13 yıl. Resmen beni 2 yaşımda daha küçücükken çekip giden babam eve gelmiş, annemi "değiştim" diyerek kandırmıştı. Nasıl olabilirdi ki bu. Kücücuk kızını 2 yaşında bırakıp giden bir adam nasıl değişebilirdi. Gerçekten çok sinirlenmiştim. O adamı bulup öldüresim bile gelmişti. Neyseki İzmir' in taa diğer ucunda yaşıyordu. Karşılaşmamız mümkün değildi. Daha fazla dayanamayıp odama çıktım. Hemen müzik açıp kendimi rahatlatmaya çalıştım. Zaten "Güzel Sanatlar Lısesinin Müzik bölümünde okuyan bütün öğrenciler bunu yapardı. O liseyi kazanmak için çok çalışmıştım.
Canım çok sıkılmıştı. Ceren'i aramaya karar verdim. Olanları anlatınca gerçekten çok şaşırmıştı. Tıpkı ben gibi. Evden çekip gitmek gelmişti içimden. O adamın bizim evin adresini bilmesi beni huzursuz ediyordu. Telefonu kapattıktan sonra aşağıya annemin yanına indim. Çok perişandı. En önemliside PİŞMAN. Gerçekten çok kötü görünüyordu. Benim yanımda her ne kadar belirtmek istemesede göz yaşlarını görebiliyordum. Buna bir çözüm bulmam gerekiyordu. En iyisi taşınmalıydık burdan. O adamın bizi rahatsız ediceğini biliyorum. Annemle fikrimi paylaşınca kabul etti. Bu evden taşınacaktık. İcınde birsürü anım olduğu bu evden taşınacaktık. Gerçekten çok acı vericiydi. Saatin 12 olmasıyla odama çıkıp uyudum.
Ertesi sabah hemen ev bakmaya başladım. Hem internetten hemde dolaşarak. Hastalığım geçmişti zaten. Doktorun verdiği raporu kullanıylrdum sadece.
En kısa zamanda tam annemle bana göre bir ev buldum. Ev eski evimizden daha güzeldi ama o evde anılarım vardı. Vazgeçmek çok zor olacaktı. Ama en önemlisi bu ev Cerenlerin evine çok yakındı. Sadece 2 sokak ara vardı. Artık okula beraber gidebilirdik.
2 gün sonra satın alma işlemlerimiz bitti. Ve 3 gün içinde taşındık. Raporum yarından sonra bitiyordu. Odamı yerleştirmek için çok vaktim vardı.
Çok yorulmuştuk. Ev taşımak gerçekten çok zormuş. Ama annemin yüzü artık gülüyordu. Çok mutluydu. Ama içinde biryerler hala paramparçaydı. O içindeki yerin kalbi olduğuna emindim. Neyseki artık orayı birazcık onarmıştım...
