"That Bitter Me From The Past"

CHAPTER-4

"That Bitter Me From The Past"

Chapter 4

(The Next Day)

"hindi ko talaga makalimutan yung pinag usapan namin kahapon ni Clark sana totoo na itatanong niya sa parents niya kung nasan na si Xian"

naiiyak nanaman ako di ko na alam kung anong gagawin kapag nakita ko si Xian yung kaisa isang lalaking nag lakas loob na kaibiganin ako nung hindi pa ko maganda noong hindi ako gusto ng mga tao yung dating ako na forever alone na parang hindi nag e- exist but Xian hindi niya pinipili yung magiging kaibigan niya kahiit na ano pa yung itsura ko kahit pa kamukha ko si dora hindi niya ko pinag tawanan o ano. At siya lang din yung lalaking pinaniwala ako sa sarili ko.Nakakains naman hindi man lamang siya ng paalam sakin tuwing nakikita ko yung key chain hindi ko mapigilang hindi maiyak bakit naman kasi kung kelan pa ako nag karoon ng kaibigan tsaka pa mawawala kung kelan pa nag karoon ng taong magmamalasakit sakin kung kelan pa dumating yung Prince Charming na lagi akong nililigtas sa bawat taong magtangkang saktan o asarin ako mawawala nalng ng parang bula.

*KNOCK* *KNOCK*

"sino yan?" sino kaya yun agad kong binuksan yung pinto pag bukas ko si si.......

"X...Xian" ano ba to totoo ba yung nakikita ko si Xian na prince charming ko nandito na eto nanaman ako napahagul gol nanaman tuloy ako huhu.......hindi ko na alam kung maiiyak ba ko o matutuwa kasi nandito na siya.....

"Oh! Dora bat umiiyak ka?" totoo nga siya nga to huhu.....

"Bat ngayon kalang bumalik at pano mo nalaman na dito ako nakatira? bat hindi mo ko pinupuntahan?"

"Wag ka ng umiyak okay? ang cute cute mo parin matagal na kitang nakikita hindi lang kita namukhaan kasi hindi ka na mukhang dora ang haba ng buhok mo tapos ang puti puti na ang ganda ganda mo na tapos akala ko nakalimutan m na ko sorry hindi manlang kita nakilala"

"Ano ka ba mahalaga nandito ka na at at wag mo na ulit akong iiwan okay?" hagul gol lang ako ng hagul gol hindi ko mapigil yung iyak ko....

"Uhmmmm.... Promise " bakit ganon parang may mali sakanya hinsi siya makatingin sakin tapos bigla na syang naiyak may tinatago ba siya? pero ngayo mahalaga kasama ko na siya tsaka na lang siguro....

"Tara Xian baba tayo madami pa tayong pag uusapan"

"Ah sige" bumaba na kami pero bakit parang may hindi talaga tama sakanya parang ang tamlay niya sobrang pale niya tapos ang payat payat niya...

"Xian may sakit ka ba?" hindi ko na mapigilan yung sarili ko na itanong sakanya.

"Ah wa-wala wala gutom lang to"

umupo kami sa sofa nag simula na kong tanungin siya

"Uy Bhe Xian ano ba nangyari sayo saan ka ba nagpunta nung huli tayong nag kita sa Grden niyo?"

"Ah wala nag punta kasi kami sa US biglaan"

"Eh ano naman ginawa niyo dun?"

"Ah nag bakasyon tama nag bakasyon lang kami dun"

naghihinala na ko sakanya parang hindi totoo yung mga sinasabi niya....

"Ah Dora Uwi muna ko ha inaantok na talaga ko eh"

"Sige balik ka bukas ha mahal na mahal kita SUPERMAN eheheh hindi ka parin nag babago eh poging poging pogi ka parin I miss you "

"I miss You too dora Basta tandaan mo mahal na mahal kita kahit wala na ko mahal pa din kita I love you bye"

sabay kiss sa cheeks ko bakit parang hindi na sya babalik kung makapag paalam naman.

"Ikaw talaga kung makapag paalam ka para kang mamatay"

nalungkot kagad siya tapos lumabas na siya bago pa siya makalabas ng gate binigay ko na sakanya yung picture naming dalawa na nasa frame yun yung picture namin dati pa...

"Gusto mo picture tayo?" agad niyang kinuha yung fone niya tapos nag selfie kami ang cute cute niya tapos umalis na siya

TBC