Lost Chapters of Spaces to fill: Fourth Point of View: Shiloh

4.9K 128 62
  • Dedicated kay Shiloh Christian Verrano
                                    

Lost Chapters of Spaces to fill: Fourth Point of View: Shiloh

"Loneliness"

Period before Spaces to fill (part 2) Chapter 34

Shiloh's POV

London, England

SHILOH!!!SHILOH!!!SHILOH!!!OKRA KO!!!!OKRA KO!!!!YIIIEHHH

mga ilang libong beses ko na siguro narinig ang message alert tone kong yun simula ng dumating ako dito sa London.. at hindi ako magsasawang pakinggan iyon..

lalo na sa kalagayan ko ngayon..

nasa Whitworth park ako ngayon malapit sa school ko..ang University of Manchester.. mag-isa..gabi na at nilalamig ng bonggang-bongga..

at bakit nga ba ako nandito?

kasi pinalayas ako..oo.. pinalayas ako dahil sa napakagaling kong KUYA..

flashback!

"pero Pa..schoolmate ko lang yun..si Gabe.. kinuha lang nya yung notes nya" halos mabaliw na ako sa pagpapaliwanag kay Papa.. 

"kukuha ng notes??Pa!nakita ko sila na halos magkayakapan na!" 

"shut the fucking hell up..kuya!wala kang alam sa sinasabi mo!" 

"ENOUGH" narinig kong sabi ni Papa 

"pero-" 

"ENOUGH!!" sigaw ni Papa..tapos tumingin sya sa akin ng galit na galit "hindi mo na kami binigyan ng kahihiyan!AT DITO KA PA NAGDALA NG LALAKI MO SA PAMAMAHAY KO!!!!" 

nanlaki ang mga mata ko "ANONG NAGDALA NG LALAKI ANG PINAGSASABI NYO??SABI KO NGA HO KUMUHA LANG SYA NG NOTES..YUNG NAKITA NYANG SI KUYA AY AKSIDENTE! MAY NAKAHARA NA KUNG ANO MAN SA RECEIVING AREA AT NATALISOD SYA..KUMAPIT SYA SA AKIN!AT YANG NAPAKAGALING NYONG ANAK..AKALA NA KUNG ANO ANG NAKITA NYA!NAPAKAMALISYOSO-"

PAAAAAAAAAAAAAAK!

"SHILOH,ANAK!!" narinig kong sigaw ni Mama at lumapit sya sa akin na napaupo sa lakas ng suntok ni Papa..putok ang labi ko sigurado 

"ANG KAPAL NG MUKHA MONG MANGATWIRAN SA GINAGAWA MO!!DINALA KITA DITO SA LONDON PARA MAGTINO!SA PILIPINAS PA LANG ALAM KO NG BAKLA KA!PERO PINAGBIGYAN KITA AT BINANTAAN NA KAPAG DI KA NAGTINO SA MILITARY ANG PASOK MO!PERO SA KAHIHIYANG DINALA MO SA PAMAMAHAY KO..WALA KA NG DAPAT SINASABI PA!!" 

tumayo ako noon..alam kong masama ang ginagawa ko pero gusto ko ang ipagtanggol ang sarili ko "KUNG MAKAPAGSALITA KAYO..AKALA NYO SALOT ANG ISANG KATULAD KO!!PAREHAS KAYO NI KUYA..ANG KIKITID NG UTAK NYO!EH ANO KUNG BAKLA AKO?MASAMA NA BA IYON?YUN NGANG NASA ITAAS HINDI AKO HINUHUSGAHAN..KAYO PA KAYANG MAKIKITID ANG UTAK??" 

"BASTOS NA ITO!" tinulak ako ni kuya sa pader at akmang susuntukin na ako 

"TAMA NA!!!!!!!!!" sigaw ni Mama habang umiiyak nyang pinigilan si Kuya..alam ko na susugurin na din ako ni Papa pero humarang si Mama hanggang sa parang bigla itong nanghina

"MAMA!!!" sigaw namin ni kuya ng halos mahimatay na ito..lumapit ako kay Mama peronauunahan kami ni Papa at si kuya naman ay inilayo ako 

"SALOT KA!!TINGNAN MO ANG GINAWA MO KAY MAMA! WALA KA TALAGANG KWENTANG BAKLA KA!!" 

"TAMA NA YAN SHERVON!TAWAGIN MO SI DR. STANLEY PARA SA MAMA MO!" binitawan ako ni kuya at pumunta sa may telepono tapos sinamaan ako ng tingin ni Papa "AT IKAW? UMALIS KA NA!LUMAYAS KA DITO SA BAHAY NAMIN NA HINDI MO NIRESPETO!" 

Lost Chapters of Spaces to fillTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon