Weken lang liep ik langs je heen, misschien zelf maanden, zonder je 1 blik te schenken.
en nu, waarneer ik iedereen lijk te verliezen kom ik bij je terug.
egoïstisch heet dat, en ja dat was ik.
ik liet jou vallen wanneer het even slecht met mij ging.
en waarschijnlijk ging het veel slechter met jou.
jij sprak niet meer.
jij vertrouwde niemand je stem meer toe,
je vertrouwen,
of zelf je lach.
JE LEEST
Zwijgen
Short Story"Durf je dan niet met me te praten?" "..." "Mag ik je dan 'Placida' noemen?" Vreemd kijk je me aan. "Het betekend stilte." Cover made by: Rani1999
