Son Çırpınış

Son Çırpınış-İlk etkisiz edişim

Hiç kimse duymak istemeyen biri kadar sağır olamaz

◆◆◆◆◆◆

"Pekala Arel .Eğer o dağa gidemeyeceksek nereye gideceğiz? Yada abimlere nasıl haber vereceğim?" Arel düşündü ve aklına yeni gelmiş gibi bağırdı.

"Benim en yakın arkadaşım onu hala o ağaçta bıraktım. Onu ordan almalıyız. Abim onu bulursa öldürür. Fakat ejderhayla da çok göze batarız." Dedi korkmuş gibiydi.

"Arkadaşını alacağız merak etme. Dark ı da bana bırak." Dark biran duraksar gibi oldu ama devam etti.

Yaklaşık 10 dk sonra dağın yakınlarına gelip durmuştuk. Ben ise kocaman bir yaprak bulmuş ve ince bir sopayla yırtarak abime birşey yazıyordum.O sırada Arel gerçekten kalın sarmaşıklar bulmakla meşguldu herşey hazır olduğunda. Arel ile birbirimize bakıp Dark a yaklaştık. Yemek yiyordu. Yavaşça sarmaşıkları ayaklarına kanatlarına ve boynuna doladık. Kalın ağacın iki farklı yankndan geçip Arelle çaprazlama olacak şekilde hızlıca kanat çırptık. Evet Dark ı ağaca düğümlemiştik. Şimdiden bağırıyordu. Ona yaklaştığımda ise beni ısırmaya çalışıyordu.

"Üzgünüm Dark, başka türlü abim seni bulamaz ve Dağ'a giderdi. Jojo senin sesini duyduğunda buraya yönlendirecektir abimi." Deyip yazdığım notu sarmaşıkla boynuna bağladım. Hala benden nefret edip ısırmaya çalışıyordu.

"Gitmeliyizz! Az zamanımız kaldı. Zaten sarmaşıklar çok tutmaz. Sarmaşık tutsada ağaç kökünden gider" dedi Arel aceleyle. Son bir kez Dark'a zorda olsa sarılmıştım. Ve uere yakın uçmaya başladık. Dark bağırmaya başladıktan sonrada Jojo da ilk defa duyacağım bir sesle kükrüyordu. İletişime geçiyorlardı.

"Beyaz şu ağacı görüyormusun?" Başımı salladım.

"Eğer o ağaçsa melezler gelmiş" dedim Arel'e. Bana dönüp sinsice sırıttı.Anlamaz şekilde ona bakarken konuştu;

"Pekala Beyaz ben gözcüyüm fakat abimden birkaç saldırı öğrendim. Yeni arkadaş olduk ve birbirimize kemdimizi kanıtlamamız gerek." Deyip güldü.

"Dikkatlerini dağıtalım. Dikkatleri bir yöne çektiğimizde kimiz peşinden koşuyorsa o kaçsın ve bir şekilde kurtlusun kalan kişide içerdeki kişiye baksın" dedim kafa salladı. Etraftan taş falan bulup attık ama ağaç orta boy yükseklikte olduğu için ne duyuyor ne de görüyorlardı.

"Pekala plan falan yok doğaçlama yap." Deyip oraya uçmaya başladı Arel. Pekala bende cesaretli olmalıyım. Hadi bakalım deyip arkasından uçtum.

"Heey bebeler bana bakın. Beni yakalamak istermisiniz" deyip kahkağa attı Arel. Pekala doğaçlama olacaktı ama sadece dikkat dağıtmak. Evin bulunduğu ağacın camından herkes arkasını döndüğünde kıza bakmıştım iyimi kötü mü diye. Ve hemen geri sindim ağaca. İyiydi.

Arel çok iyi hamlelerle onları savuştururken bende birşey yapmam gerektiğini düşünüp yukardaki bir kadın ve adamın oraya geldim.

Kadın bana doğru gelmeye başladığında yapacağım en iyi şeyi yapıp korkmuş numarası yaptım. Elinden parlak şeyler çıkmaya başladığında bana fırlattı ve ben kaçtım.gülüp konuştu;

"Normal bir uçucuya benziyorsun" dedi. Bende güldüm.

"Alakam bile yok" deyip yanda duran sandalyeyi kafasına geçirdim . Sandalye kafasına çarptığında afallamıştı ama sandalye çarptığında kafası duvarla sandalye arasında kaldığı için bayıldı. Düşmemek için bana doğru atıldığında ayağımla ittirip aşağı attım.Vay ben ben bunları yapabiliyormuşumm...

Arkamı dönmemele suratıma yediğim yumrukla kızın yanına savruldum. Gözümün önünde siyah noktalar uçuşmaya başladı. Bu sefer tekmeye hazırlanan adamın sırtına, kurtarmaya çalıştığımız kız atladı ve arkadan kolunu boynuna sarıp sıkmaya başladı.

Tepesinden kızı eğilip tam sırtından atacakken,faydalanıp çenesine dizimi geçirdim. Gri kanatlı kızla soluklanıp bir birimize gülümsedikten sonra Arel'in çığlığıyla ona baktık. Abisi saçından tutmuş sürüklüyordu. Gri olan yeni kız hemen Arelin yanına gidip kurtarmaya çalışırken yumruk yemişti. Ben de abisinin sırtına çıkıp en iyi yapacağım şeylerden biri olan saç çekme işini yaptım. En sonunda dayanamayan melez uçmaya başlayıp beni sırtından atmaya çalışmıştı . Beni sırtından attığında saçlarını bırakmadığım için kafası aşağı eğilmiş ve ayakları havaya çıkmıştı.

Yere çakılmadan önce Arel beni tutmuştu . Ve adının Yağmur olduğunu öğrendiğim kız ile, Dark ordaysa oraya uçmaya başladık. Geldiğimizde Dark yoktu. Herhalde abim gelmiş ve kurtarmıştı.

Ben arkadan gözümde uçuşan siyahlar yüzünden ağaçlara tutuna tutuna yürüyordum. Burnum ve kaşım kanamış, dudağım patlamıştı. Arel' in çığlığıya oraya odaklanmam zaman aldıktan sonra Yağmur'un bayıldığını gördüm.Az sonra bende bayılacaktım çünkü ben iri adamdan daha güçlü yumruk yemiştim.

Yağmurun yanına geldiğimde birşeyi varmı diye bakmak için eğildiğimde bende üstüne yığıldım ve gözlerim kapandı. Açamıyordum sadece duyuyordum.Korktuğum karanlıktan kaçamıyordum. Muhtaçtım. Yardıma muhtaçtım.

En son gördüğüm şey; Arel'in ağlaması,

En son tattığım şey;hava

En son kokladığım şey;toprak,

En son dokunduğum şey;Yağmur,

En son duyduğum ses;Selin, Selim,Kağan ve Siyah burdalar!!! Diyen erkek sesi ve

En son hissettiğim şey;Siyah'ın beni sahiplenen kokusu ve kolları...

◆◆◆◆◆◆

Medyadakiler diğer bölümde daha çok olacak.