ELİS

17.bölüm

Aradan 2 hafta geçti, ne gece ne gündüz anormal bir şeye rastlanılmadı. Kerem murat canlıyı tanıdığını iddia ediyordu ama ben hep bir kararsızlık içinde kaldım. Bir sürü murat canlı olabilirdi bu memlekette....

Cumartesi.

"E bugun napalım?" dedi Melis.
"Napalım?" dedim gülerek.
"Sinemaya gidelim, yada sinemada zaman öldürmeyelim. Yemek yiyelim dışarda, ordan da Bara geçeriz."
"Sakın Melis sakın!!" "Bana bar deme"
"En son keremin yatağında uyandım, biliyorsun..."
"Ahahaha aaa dimi evet bir de o var..." derken telefonum çalmaya başladı.

Arayan kerem.

"Efendim" dedim ince bir sesle.
"Napıyosunuz?"
"Bugün neler yapsak diye düşünüyoruz" dedim gülümseyerek.
"Eğer bir fikriniz yoksa sizi alayım."
"Napacağız ki?"
"Ona da yolda karar veririz güzelim" sırıttığını tahmin edebiliyordum.
Nedensizce bende sırıttım.
"Tamam o zaman, 15 dkkaya hazır olun" dedi ve telefonu kapattı.

15 dakika....

Dolabımı açtım. Dar, bilekte biten lacivert kotumu ayağıma geçirdim. Havaya baktım her an yağmur yağacakmış gibi duruyordu. Üzerime incecik, kısa bir kazak aldım. Masada duran telefonum titreyince masaya doğrı yürüdüm. Keremden mesaj gelmişti.

'Hava serin üzerine bir şey al!'

Kendi.kendime gülümsedim.
Kazağımı üzerime geçirdim. Saçlarımı açtım. Yeni aldığım yarım botlarımı giydim. Telefonumu cebime sıkıştırdım. Kapının arkasında asılı olan ince montumu aldım.

Melise baktım. Havanın bu denli soğuk olmasına rağmen bir pantolon ve t-shirt giymişti.
"Üşürsün" dedim.
"Üşümem!"
"Peki dedim Melise gülümseyerek.
Telefonum titreyince keremin aradığını gördüm.
"Aşağıdayım hazır mısınız?"
"İniyoruz" dedim.

Kerem beyaz bir audi nin içinde bizi bekliyordu ben arka kapıyı açacakken Melis beni ön kapının oraya ittirdi. Kulağıma
"Hadi be kızım" diye fısıldadı.

"İyi bari montunu almışsın." dedi gülerek.
"Evet" dedim.
"Ee napıyoruz?"dedi Melis neşeyle.
"Bu havada napılır ki" dedim.
"Lunaparka gidelim" dedi kerem. Bu fikri biraz çocuksu bulmuştum. Ama kulağa hoş geliyordu.
"Süper olur"
Arkada oturan Melise sakin ol bakışları attım.

Lunaparka geldik. İlk olarak çarpışan arabalar.. Olmazsa olmaz...sonra crazy dans....
Kerem
"Gondol!!!" dedi bana gülümseyerek.
"Bence olur" dedim.
"Ben ondan korkuyorum, siz gidin binin" dedi Melis.
Yağmur atıştırmaya başladı. Gondolun en ucuna yerleştik. Tam gondol hareket etmeye başladı ki yağmur çöktü. Ben bağırmaya başladım. Kerem elini belime atarak
"Tadını Çıkar" dedi içimden kereme sarılmak geliyordu ama.....o bana sarıldı. Gondol bir ileri bir geri hızlanmış tı aynı zamanda yağmurda..... Sırılsıklam olmuştuk ama bu his hoşuma.â gidiyordu. Kereme döndüğümde halinden gayet memnun görünüyordu.
"Hasta olucaz" dedim.
"Ben bakarım sana"....

Arkadaşlar, hikayemi nasıl bulduğunuzu yoruma yazarsanız çok mutlu olurum. Aynı zamanda fikir de verebilirsiniz. Düşüncelerinizi öğrenmek beni çok memnun eder. Şimdiden teşekkür ediyorum. Hoşçakalın:)