2

8 0 0
                                    

Kapının önünde diz çökmüş neler yapabileceğimi düşünüyodum ama her zaman çalışan aklım şimdi bana küsmüş bir şekilde arkasını dönmüştü. Herşeyden önce ben bilmeden planlanmıştı herşey. Sırf ben işleri bozamayım diye bana son gün söylemişlerdi ve imzalanmış bir anlaşma vardı ama her şeyden önce

YARIN GİDİYORDUK!

Uzun süre diz çöktüğüm için uyuşmuş olan ayaklarımı hafif hafif sallamaya başladım. Aklıma Aslı ve Mert gelince gözümden bir damla yaş süzüle süzüle yüzümden aktı ve yere çarptı. Hemen pes mi etmiştim yani! Ben Alev Mertoğlu'ydum ben pes etmezdim edemezdim!

Hıçkırıklarımla birlikte ağlamam da şiddetlenmişti. Ağlamama bakmayın aslında çok güçlü bir kızımdır ama yapabileceğim birşey olmadığı için zoruma gidiyordu ve ağlama isteğim yoğunlaşıyordu.

Ayağa kalktım ve biraz daha uyuşmuş olan ayağımla dolabıma doğru ilerledim. Yapacak birşey yoktu ben kaybetmiştim birşey yapamazdım.

Dolabımdan en sevdiğim mavi süveterimi aldım 3 kot 2 tayt ve 2 gömlek çıkartıp yatağa fırlattım. Derin bir nefes alıp annem gittikten sonra sinirimden yere atmış olduğum telefonumu elime aldım. Bir şey olmamasını dileyerek açma tuşunu bastım birşey olmamıştı kaç kez düşmüştü zaten.

Saate baktım 20.45'di erkenden de olsa uyumak istiyodum gelen mesajları es geçip telefonu tamamen kapattım odamdan dışarı çıkmak istemediğimden her şeye rağmen belki ihtiyacım olur diye odama koyduğum peçeteyi alıp yüzümü sildim ve sıcak yatağıma girip hiçbirşeyi umursamamaya çalışarak uyumaya çalıştım.

Bilmediğim bir zamandan beri yatağın içinden bir o yana bir bu yana dönüp duruyordum sonunda dayanamayıp yatağımdan kalkıp tamamen kapatmış olduğum telefonu açıp saate baktım 23.13. Bir of çektim ve gelen mesaj kutusuna baktım Aslı'dan 9 mesaj vardı. Bare bugün atmasa şaşıracaktım zaten

Kimden: LachowAslı (Aslında lachowskiAslı diye kaydedecektim ama telefonum o kadar kelimeye izin vermedi bende kısaltmak zorunda kaldım)

Kızım İnstagram daki yeni fotomu beğensene

Hu hu Alev orda mısın?

Niye beğenmiyorsun lan foto mu?

Alev aç şu lanet telefonunu artık!

Kesin yine sarjın bitmiştir senin ve üşengeçliğine tutunup sarj etmiyosundur

Alev?

Alev endişelenmeye başlıyorum iyi misin?

...

Kızım cevap yazsana

Sen yarın okulda görürsün!!!!

Yine tirip atmıştı bana herhafta aynı şey oluyordu zaten. Aklıma gelen düşünce ile yine göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı ben Aslı'ya ne diyecektim şimdi ya Mert'e onlar benim kardeşlerimdi nasıl söyleyecektim onlara

Kafa dağıtmak adına wattpad'ı açtım ve rastgele açtığım hikayeyi okumaya başladım. Wattpad'da sabahladığım için hep uyuyakalıyodum.

Birsüre sonra gözkapaklarım kendiliğinden kapanmaya başladı ben istemesem bile uyku beni kendine çekiyodu bende itiraz etmeyi bırakıp kendimi uykuya kaptırdım

^*******^

Dıttt dıttt dıtttt...

Zorlana zorlana açtım göz kapaklarımı tam da havuza atlayacaktım üstelik!

Dün gece sesini tamamen kapattığım için müzik çalacağına dıtt laya telefonu susturup gözümü kırpıştıra kırpıştıra yataktan çıktım ve önlüklerimi üzerime geçirdim saçımı taramaya gerek duymadan üstten topladım ve herzamanki gibi makyaj yapmayarak odadan çıktım aşağı inip bir simit parçası koparıp hızlıcasına yedim ve grimsi ayakkabılarımı geçirip tam evden çıkacakken o geldi aklıma.

...

...

O işte taşınacağımız...


Tam ağlayacakken kendimi tuttum. Gerçekten de pes mi etmiştim ben? Ben Alev Mertoğlu pes mi etmişti yani?

Kendikendime yutkundum şimdi okul otobüsüne binip Aslı ile karşılaşmamak için onca yolu yürüyerek gitmek zorunda kalacaktım. Saate baktım daha yarımsaat vardı herhalde yetişirdim. Cebimden her ihtimale karşı koyduğum kulaklıklarımı çıkarıp kulağıma taktım. En sevdiğim müzik çalsa bile moralim çok bozuktu.

Okula geldiğimi anladığımda kendikendime ne çabuk desem de fazla takılmadım ve kulaklıkları sanki hırs almak istercesine çektim ve geri cebime koydum.

Çok ağır adımlarla merdiveni çıkıyordum derse daha 10 dakika kalmış olsada koridorda sayılı denecek kadar az öğrenci vardı.

Sonunda sınıf kapısını önüne yaklaşmıştım kapı açıktı bende içeri istemesemde girdim. Herkes kendi arasında konuşuyo ve bir şeyler karalıyordu bende yerimi gözümle arayıp Aslı'nın sırada olmaması için dua ediyordum.

Arkadan bir el omzumda hisstettiğimde neredeyse bağıracakken aklıma daha iyi bir fikir geldi ve bir hışım arkamı döndüm

Karşımda Mert'i görünce açıkcası şaşırmadım zaten son anda bağırmaktan vazgeçip bir hışım arkamı dönmemin nedeni arkamda Mert'in olabileceği düşüncesiydi.

Mert'in biraz kızgın bakan gözlerini görünce yutkundum yanlış bir şey mi yapmıştım?

"Alev seni kaç kere aradım niye cevap vermiyorsun üstelik Aslı'nın da mesajlarına cevap vermiyormuşsun seni ne kadar merak ettik biliyor musun?"

Bir anda hızlıca telefonumu alıp çıkarmam bir oldu. Kahretsin! Dün mesajlara bakarken aramalara bakmayı unutmuştum Mert'ten 6 arama Aslı'dan 3 arama vardı.

Gözlerimi pörtlettim ve aniden Mert'e baktım. Bir süre sonra yanında duran Aslı'yı anca farkedebilmiştim

"İnşallah geçerli bir sebebin vardır Alev hanım"

Diye sinirle çıkan Mert'in sesini duymamla yutkumam bir oldu şimdi ne söyleyecektim ben?

SADECE 2 HECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin