Daybreak Rain

4. Lakas Loob

James' POV

Di ako makatulog.. Ilang gabi naba akong hindi makatulog? Halos palagi ko na lang iniisip yung nangyare saakin sa canteen. Alam kong dapat di ko na yun isipin kasi masamang alaala SANA yun. Kaso imbes na maging masamang alaala naging dahilan pa yun ng paglapit saakin ni Shann.

Halos araw-araw niya ako kinakamusta. Wala naman akong nasasagot kasi tulala ako tuwing tatanungin niya ako.. I don't even know what's happening to me...

Palagi na akong nagrerecite, di tulad dati kahit likas na may talino ako, bihira lang din akong magrecite. At dahil mahilig ako sa camera, palagi ko ng dala yung camera.. Stolen shots.. Araw-araw may stolen shots ako ni Shann.. Nakasmile, tumatawa, seryoso man, at isang nakatingin sakin. Oo, nakatingin nga. Pero iba ang ibig sabihin nun.. Tumingin siya para maghello sakin. Wala ng ibang meaning. Akala ko pa naman.. Kung may something, haha..

Pero seryoso ako.. Di ko alam kung anong nangyayare sakin. Naninibago na yung iba...

"Alvin, ano ba ang ibig sabihin ng mga pagbabago sakin?" tanong ko kay Alvin, brad ko siya.. haha..

"Brad, base sa na-research ko, the symptoms you feel is a very dangerous condition.." O_O.. Napalaki mata ko sa sinabi niya..

"Ano?!!! What condition? May sakit ba ako?!" tanong ko ng pasigaw.

"Yes, you have a sick.. Ang pinaka malalang sakit sa lahat ng sakit.." sabi niya.. Nanlumo naman ako sa sinabi niya. Habang nakita kong parang natatawa siya..

"Anong sakit ko, brad?" nalulumo kong tanong sakanya.

"You're suffering the sick of love, brad!! Congrats!!" Ano?!! Tama ba narinig ko love?

"Meron bang ganung sakit?" tanong ko.. Binatukan lang ako ni Alvin.. Wow lang Ha!!

"Hayy!! Iba ang ibig kong sabihin.. Ang ibig sabihin ko ay... inlab kana brad!!!!" sigaw niya sa tenga ko..

"Arayy.. Nakakabingi ka naman! Totoo? Kay Shann, inlove ako?" tanong ko..

"Oo nga, ang hirap pag first love palang sus.." talaga lang ah!!

"Bahala ka nga!" umalis na ako, pakasabi ko nun..

Palihim akong ngumingiti pag naiisip ko yun.. Chapter 3 palang na inlab na agad ako.. Haha!! Imba talaga.. Nagmamahal na pala ako ng di ko alam.. Nahihiya ako ngayon dahil sa itsura ko, may salamin kasi ako eh.. Mukha akong nerd pero hindi naman talaga ako totally nerd...

Gwapo ako pag may salamin. Sabi naman ni Alvin, alisin ko daw para mas gumwapo pa daw ako lalo, naniniwala naman ako sa sinasabi niya kaso takot ako sa mga babae.. Baka mamatay lang ako sayang buhay ko noh! Lalo na't natagpuan koxna ang first love ko..

Sa kakaisip ko, di ko namalayan na..

"James, okay ka lang? Ang lalim ata ng iniisip mo ah!" tanong ni Shann.. sh*t pa'no to? Ghad.

"Uhmm.. O-okay lang ako. ikaw?" hoo! nakahinga ako dun ah.

"Okay din naman. May iniisip ka ba?"

"W-wala naman.." hmm.. Okay naman yung sagot ko diba?

"Ba't ba kanina kapa nauutal? Sure ka bang okay ka?" sabay hawak niya sa noo at pisngi ko.. Mukang namula ako, I know.. namula talaga ako, matapos niyang hawakan ang pisngi ko, na lock ang mga mata namin. Aalisin ko na sana ang kamay niya sa pisngi ko ng bigla ako nitong yakapin.. 0_0 gulat... gulat na gulat ako, di ako nakabawi agad ngunit unti-unti ko na rin syang niyakap.

"Kamukha mo siya, kamukha mo siya.." tanging sabi niya.. ano bang ibig sabihin ni Shann?

"Uhh.. what d-do you mean." tanong ko.. ngunit di niya ako agad sinagot. Nanatili lang syang nakayakap sakin, ang mukha niya nasa may dibdib ko mas matangkad kasi ako sakanya..

Maya-maya.. "Yung kaibigan ko.. kamukha mo siya.. Uhmm, p-pwede ko bang a-alisin yang sa-salamin mo?" tanong niyang nakayuko.. humiwalay na din siya sa yakap niya sakin.

"P-pwede naman.." tatanggi pa ba ako? sayang ang opportunity noh! Ini-angat niya ang ulo niya at inalis salamin ko.. Napapikit pa nga ako eh, nang naramdaman kong wala na yung salamin dinilat ko na ang mga mata ko..

"Mas gumwapo ka, James.. Ba't di mo na lang kaya alisin talaga itong salamin mo?" sabi niya.. ayoko noh! Baka mamatay ako..

"Ahhm, ayoko eh.." sabi ko.

"Ahh, cge.." sabi niya sabay suot niya ulit nung salamin saakin. "Bagay din naman sa'yo ang may salamin, kaso lang ang dami mong black heads, freckles at may konting pimple.. Pero okay lang naman.." sabi niya. Anu bayan! Ba't ba kasi meron akong freckles, at black heads.. Okay lang sakin ang pimple common naman na eh.. Kaso.. Ughh!!

"Ahh, ganun ba? Sige, una na ako. Punta lang ako sa library.." tanging dahilan na sinabi ko.

"Ahh, ganun ba? Sige. Kitakits bukas! Byee!!" at umalis na nga siya.

Ako nga pala si James Masahiko Soo Half Koreano, 1/4 Pinoy, 1/4 Japanese. Mama ko ang may halong pinoy at Japanese, papa ko naman ang koreano.. Mas busy sila sa pagta-trabaho. Mama ko ay may boutique, at nagrereleased ng fashion lines. Dad is a business man sa iba't ibang bansa. Kasama ko sa bahay ang kapatid ko na si Jilianna Keizumi Soo. Bunso ko siyang kapatid. She's 1st year highschool here in Esherm University. This also look likes an elite school. Pero ang nakakaalam lang nun ay ang mga students ng school. Mabait din ako, nagwo-work out pero di halata, gwapo, may itsura kasi gwapo nga. Hindi ako playboy, wala pa akong naging girlfriend, matalino, gentleman at may dignidad. Di man ako kasing gwapo ng iba, okay na sakin to. I'm not asking everyone to like me who I am, I'm not asking them to make me what they want me to be. All I want is a lady who'll love as I love her truly. This is the first time I fall in love, and I'll make sure that the first woman I'll love will be the last I still Love and care...