20.Eylül Pazartesi
Adım Sebil soyadım Kanmaz küçük bir kız iken erkek gibiydim.Tek amacım kendimi kötü insanlardan korumaktı ve başardım mutluluk hep o çocukluğumdaki gibi olsa ne güzel olurdu.O zamanlar küçüktüm.Hiçbirşeyden anlamazdım.Ve ben bu günlüğü yazarken kendimi hep mutlu hissettim tekrar kendimi huzurlu hissettim
Bu hayatta küçükken daha mutluydum sanki Hiçbirşeyden anlamazdım daha sonra sonra birşey oldu şu hayatımda ne mi oldu dersiniz.Aşık oldum.En çok korktuğum bir konuydu.'ve sadece onun beni fark etmesini bekledim.Acaba olmayacak duaya Amin mi diyordum acaba sana ilk kez yazıyorum biliyor musun.Hiç beklenmedik bir anda kendimi günlük yazarken buldum.Aşık olmamla ilgili olsa gerek neyse hemen uyumak gerek hemen sabah olsun istiyorum
