I Don't Believe In You|Stalia

3.4

Dondurma yiyip gelicem, sonra yb atarım.

*Stiles'a küfür etmek yasak değildir. Jssj

"Uykusuz gibisin."diyen Stiles'a dönerken esnedim.

Bütün gece Stiles'ın attığı mesajları okuyordum ve ardından kafamı yastığa koyar koymaz yine mesajları ve yaptıklarımı düşünüyordum.

Başka birini seviyordu.

Lydia'yı da unutamıyordu. Hala onun etrafındaydı.

Bir de benimle uğraşıyordu.

Bu çocuk ne yapıyor, anlamıyorum.

"Geceleri pek uyuyamıyorum da. Senin de benden farkın yok. Moralin bozuk gibi. Bu bahsettiğin kızla mı ilgili?"

Duyacaklarımın canımı yakacağını bile bile sordum.

"Ah, bilmiyorum.. İşler çok karışık Malia."diyerek elini zaten karışık olan saçlarına geçirdi ve daha da karıştırdı.

"O kız.. Emin değilim, Malia. Sanırım yine Lydia'ya kaldık."

Alaylı bir şey söylemesine rağmen sesi alaylı değildi.

"Bak, Stiles."diyerek bana dönmesini sağladım.

"Lydia'ya olan şeyini biliyorum. Bu artık eskisi kadar gerçek hissettiriyor mu?"diye sorduğumda yine önüne doğru döndü.

"Hayır.", kısık sesini yükseklterek devam etti. "Hissettirmiyor."

"Peki ya bu kız?"

Bunları söylerken onunla göz teması kurmamaya çalışıyordum çünkü dolan gözlerimi ne kadar engelleyebileceğimden emin değildim.

İşin en zor yanı da, boğazımda o ağrıyı bastırarak sesimin düzgün çıkmasını sağlayıp konuşmaktı.

Neyse ki, bir şekilde beceriyordum, kendimi hazır hissedince devam ettim.

"Peki o gerçek hissettiriyor mu?"

"Bilmiyorum."dedi yine fısıldayarak. "Her şey o kadar karışık ki.. Ne yapacağımı bilmiyorum."

"Sadece hislerinden emin ol, Stiles. Bu şekilde kimse üzülmez."

Göz teması kurmayı bitirmesi işime yaramıştı diyebilirdim.

"Lydia. Yıllardır hep o vardı; bundan sonra da o olacak."

Öksürüyor gibi yaparak bir iki damlanın akmasına ve nefeslerimi düzenledim.

"Ona karşı olan duyguların gerçek değilse; kendini kandıracaksın, yani."

"Kendimi kandırmak; bu karışıklıkla uğraşmaktan daha iyidir."

Elimi bacağına koyup yanından kalkmadan önce son sözlerimi diyip gittim.

"Aşk hiçbir zaman basit değildir."