I Don't Believe In You|Stalia

3.1

Her zamanki gibi bölümü yazıp atıyorum. :D

Okulun yemekhanesinin rahatsız sandalyesinde yemek yiyip bir yandan da Kira ve Scott beraber yaptıkları Meksika seyahatinden bahsetmelerini dinliyordum.

Normalde arkadaşlarımın anlatıklara şeylere önem verir ve onları dinlerdim.

Ama şuan iyi değildim, bir sorunum vardı ve ben bunu kimseye anlatamazdım.

Stiles'ın bana mesaj atma demesinin üzerinden dört gün geçmişti ve ben her gün ona mesaj attığım kimse tarafından kullanılmayan hatlı telefonu elime alıp mesaj atmak ve atmamak arasında gidiyordum.

Mesaj atacağım zaman, duyacaklarımdan; mesaj atmamaya karar verdiğim zaman ise beni alıp götüren bu histen korkuyordum.

Ben bunlara dalmışken Stiles yanımıza geldi ve benim yanımdaki boş sandalyeye yerleşti.

Selam, demesine kimimiz başını sallayarak kimimiz de aynı şekilde selam diyerek karşılık vermişti.

Mutsuz olduğumu belli edemezdim, Stiles zekiydi anlayabilirdi. Bu yüzden yüzüme büyük bir gülümseme yerleştirdim.

Olay şu ki; canı sıkkın görünüyordu.

Ve bunun sebebinin içten içe ben olduğumu düşünsem de, kendimi kandırdığımın farkındaydım.

Hadi ama! Biz yakın arkadaştık, değil mi? Ona sorabilirdim.

Sonunda yalnız kaldığımızda kafasını yere doğru eğmiş olan Stiles'a dirsek attım.

"Hey sorun ne?"

Kısa bir süreliğine bana bakıp tekrar kafasını yere eğdi, bir o kadar dediğin tersini belli eden bir sesle sessizce fısıldadı. " Bir sorun yok, iyiyim. "

"Seni herkesten iyi tanıdığımı biliyorsun, değil mi?"
Bana doğru baktığında devam ettim. Ve bu da bir sorun olduğunda anlayabildiğim anlamına geliyor."

Dudağını çok az ama farkedilecek bir şekilde yana doğru kaydırıp gülümsedi.

"Sanırım birine karşı bir şeyler hissetmeye başladım."

Bahsettiği kişi ona mesaj ben olabilirdim, ki durum böyleyse sevinsem mi bilemedim.

Kendisine mesaj atan kişinin ben olduğumu öğrendiğinde ne olacaktı?

Ama bu kişi ona mesaj atan ben de olamazdım. Bunu son mesajında açıkça belli etmişti.

Öyleyse, Lydia'yı unutup başka birine aşık olmuştu.

Tanrım. Artık bütün şansımı kaybettim.