❄Different Winter❄ (Dutch)

four.

Ik loop nog eventjes door de winkelstraat. Ik kijk op de grote kerktoren. Het is nu ondertussen al 5 uur! En nog steeds ben ik mijn identiteitskaar kwijt. Ik heb al alle straten afgelopen. En ik heb dus totaal geen zin om het nog eens te doen. Ik besluit om door dat 'grote' bos naar huis te gaan. Het bos ligt vol sneeuw. Geen enkel eekhoorntje of konijntje te merken. Ik loop even door. Mijn voeten doen enorm veel pijn. Ik plaats me even op een bankje om te kijken. Ik trek mijn sneaker uit en zie een open blaar. Auw! Het is moeilijk om met je handschoenen een wonde te verzorgen. Dus ik neem een risico en doe er 1tje uit. Ik blaas op de blaar. Ik kijk rond me of er niet iets is waarmee ik het bloed kan deppen. Niks. het enige wat ik zie is sneeuw. Ik heb wel nog een zakdoekje. Terwijl ik ze uit mijn tas haal valt mijn schoen op de grond. Oh nee! Er zit allemaal sneeuw in mijn schoenen. Doe kan ik dus ook niet meer aandoen. Hier zit ik dan. Met 1 schoen en een open blaar ik leun met mij rug tegen het bankje en zucht. Hier zit ik dus. ik probeer mijn schoen te redden en leg hem op het bankje. Mij hoofd zit gewoon vol! Ik denk aan mijn moeder. Ik mis haar. Ook denk ik aan alles wat er gebeurt is. Ik voel een koude plek op mijn hand en ik kijk. G@#÷ver een hoopje sneeuw is op mijn handpalm gevallen van een boom.Fucking helllll!! Ik veeg het weg met dat doekje. Net op dat moment komt die jongen voorbij , die jongen van bij dat fonteintje. Hij kijkt me aan alsof hij medelijden met me heeft. Hij loopt naar me toe en vraagt:"Kan ik helpen?". Ik kijk hem aan. het iniminie zonnestraaltje landt perfect in zijn ogen. Ik aarzel maar zeg toch:" euhm misschien wel ." "Wat kan ik voor je doen?" Vroeg hij. "Jah. Euhmm ik heb een open blaar, dus ik deed mijn schoen uit en euhh ja,, hij viel dus in de sneeuw. Maar ik ben allergisch aan sneeuw dus die kan ik niet meer aan."antwoord ik. "Goh, dat is een heleboel meid!"zegt hij lachend. "Ik ben ook allergisch aan sneeuw!" Zegt hij. Ik kijk op. "Echt?!", vraag ik. "Ja haha. Het is best wel irritant zeker nu."zegt hij. Hij neemt zijn rugzak en rommelt er wat in."wacht hoor.", zegt hij gehaast. Hij neemt een plakkertje en geeft het aan me. "Thanks!", zeg ik. Ik kleef het plakkertje op mijn blaar. Ik blijf staren. "Ben je ook allergisch aan sneeuw?", vraag ik. "Euhm ja hoezo?"' Vraagt hij. "Heb je de krant dan niet gelezen?", vraag ik. "Nee. Wat staat er in dan?", vraagt hij nieuwschierig. Ik haal de krant uit mijn tas, zoek het juiste artikel en geef het hem aan. Hij neemt de krant aan en begint te lezen. Ongeveer halverwege kijkt hij me aan. Maar hij leest meteen verder. "Wat? Dat is toch allemaal onzin?", zegt hij lachend. "Volgens de burgers niet."vertel ik."ze staan in rijen te wachten om een flesje zonnecrème te kopen. Iedereen draagt en muts en iedereen kijkt elkaar vreemd aan." "Dat is raar zeg", zegt hij op een vragende manier. "Maar dat heeft waarschijnlijk helemaal niks met ons te maken toch?" "Hopelijk niet", zegt ik . We blijven allebij stil staan. Denkend over het artikel. "Ik ga dan maar.",zeg ik."bedankt voor je hulp!" "Ehm ja ik ook. Dag!", zegt hij. Met zijn handen in zijn zakken loopt hij langs het andere paadje weg. Het wordt donker. Ik moet snel thuis zijn want er is geen verlichting. Ik loop mijn straat in. Een eindje verder zie ik beweging bij onze buren. Ik ben zo benieuwd. Ik loop door maar ik kan geen gezicht zien. Urg waarom werken die lampen nu niet? 2 meter sta ik van het huis. Ik kijk goed. "He?" Hoor ik door een bekende stem. "Wat doe jij hier?", zegt die bekende stem."ben jij die jongen die me net geholpen heeft?", vraag ik. "Ja haha. Zeg maar Troy.Woon jij hier?" "Ja hha maar wat doe je hier?", vraagt hij. "Ik woon hier naast.",antwoord ik. "Ah, wat gek!", zegt hij. Ik hoor mijn voordeur open gaan. Mijn vader staat buiten. "Megan kom hier je bent veel te laat!", zegt hij woedend. "Oke?", zeg ik. "bye", zegt hij en hij en loopt naar binnen. Mijn vader keek me met een boos gezicht aan. "we hadden toch geen uur afgesproken? Wat is er mis?", vraag ik agressief. "Het is 00:00 je weet toch dat je thuis moet zijn?, roept hij."En waarom praat je met die jongen?" Ik ben even helemaal niet mee. Waar heeft hij het over?

Eline x