Okullar daha yeni açıldı. Bursa'da üniversite birinci sınıfa başladım. Sınıfına alışmaya çalışıyorum. O kadar değişik insanlar vardı ki. Nihayet ilk zilimiz çaldı. İçeriye bir adam geldi. Pala bıyıklı, gözlüklü, sinirli... Biraz vakit geçirdikten sonra bu adamın bizim dekanımız olduğunu öğrendim. Bizle yeni eğitim hayatımız hakkında konuşuyordu. Bir süre sonra sınıfımızdan çıktı ve hemen arkasından içeriye bir kadın girdi. Bu kadın çok güzel biri. Çok sevecen. Hemen kanım kaynadı. Bu kadın bizim hocamızmış. İlk günden yavaş yavaş başladık derse. Dersi de güzel anlatıyordu. Tâki o telefonu alana kadar. Sonra sınıftan hızlı bir şekilde ayrıldı. Ne olduğunu anlayamadık. Sınıfa hemen dekanımız girdi. Hocamızın anne ve babası çok ağır bir kaza geçirmiş. Bizi zil çalana kadar serbest bıraktı. Hepimiz çok üzülmüştük. Bir süre sonra zilimiz çaldı. Sınıfta oturuyorum ve sınıfın çoğu dışarı gitti. Bende kitap okumaya başladım. Kitabın en heyecanlı yerinde tekrar zil çaldı. Bu sefer başka bir hoca girdi dersimize. O da güzel ders anlatıyor. Ve birçok derse girmiştik bugün. Çok yorulmuştum. Artık son zilimiz de çalmıştı...
