Dün akşam babamın mezarına gittik. Tummy babam mezar taşına bakıp,gülmeye başladı bir süre güldükten sonra şaşkın şaşkın bakmaya başladı ve
"Hadi Cloe gidiyoruz."
"Ya ama ne acelen var."
"Cloeeee bağırttırma beni."
"Of ya tamam."
Hemen mezarlıktan eve doğru gitmeye başladık.
"Baba neden güldüm, ve çok şaşkındın."
"Ben gülmedim,dön önüne."
Sinirle "durdur şu arabayı!"
Babam sessiz ve usulca arabayı durdu ben kapıyı açıp indiğimde
"Elveda kızım."
Dedi. Bu beni üzüyor,ama o da üzüyor. Bir seçim yapmam gerekirdi ve ben hayatımı seçtim, hayatımdakileri değil.
Artık benim bir babam yok. Sadece bir kaç arkadaşım var. Ben nerde kalcam ki?? Of. Ayağım ahh vücudum şimdi olmaz felçleşme yine başladı. Ve bir ayağımı kaybetmeye başladım. Topallayarak yürüyorum. babam yoldan geçerken tekrar dönmüş olmalı ki onu gördüm bana sadece
"yürü!"
"hayırr ,rahat bırak artık beni!" koşarak babamdan kaçtım.
babam'ın her geçen gün değiştiğini düşünüyorum. maalesef , hasta gibi davranıyor. Yaptığı saçmalıkları haddi hesbı yok. Babamın hastalığı ne? yüz siması çok değişti. ve tırnakları morardı. babam'ı sevmiyorum bana 13 sene babalık yaptı ama hep bir soğuk davrandı neden sadece benn nedenn...
2 hafta sonra
babamın erkeklerde görülmemiş bir hastalıkla mücadele ettiğini ögrendik. cloe annem deliye döndü.
"naptın sen hayvan, şerefsizzz."
"dur dur,cloe dur gitme açıklayabilirim."
"daha anlatacak,neyimiz kaldı? neyimiiiz?" dedi annem.
"peki bak kapı orda yolda ardında,hadi narş narş."
"baba baba baba yapmaa."
"istemiyor kızım olmayacak duaya amin denmez..."
ARKADAŞLAR +110 DA UZUN BİR BÖLÜM GELECEK. KENDİMİ YAVAŞ YAVAŞ TOPARLIYORUM ŞUAN ÇOK İYİYİM YENİ KİTABINIZI YAZMAYA BAŞLADIM. SİZLERİ CANI GÖNÜLDEN SEVİYORUMMMMMMM:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün masumluğu
Научная фантастикаHayat Hikayeme nasıl başlasam ki bilemedim. Ben cleo down sendromlu bir kızım,ailem hasta doğduğum için beni bir hastanede bırakıp gitmişler.Hastane benim hayatım oldu. 16 yaşına geldiğimde bir yurda verilecekmişim. Bu bana acı veriyor. annem beni 3...
