Abim

[A-3]

Atakan..

Ders her zamanki sıkıcılığı ile ilerlerken hocanın anlattıklarından defterime notlar alıyordum.Telefonumdan gelen titreşimi hissettiğimde cebimden çıkarıp sıranın altına koydum. Mesaj Efsa'dan gelmişti.

Gönderen; Efsa

Atakan ya ben çok sıkıldım. 2 dersim var daha..Dayanamayacağım ben..
Kaç dersin kaldı senin ?

Son sınıf olduğum için dersleri ekmemem gerekiyor ama bi düşününce bir aydır derslere girmiyorum zaten bi kaç derse girmesem nolur ?

GÖNDERİLEN; EFSA

1 dersim var zaten.Tenefüste senin anfinin önünde olucam. Bekle beni.

Dersin bitmesine daha on beş dakika kaldığını görünce oflayıp defterime geri döndüm.

Zilin çalmasıyla defteri elime alıp yürümeye başladım. Efsa'nın sınıfının önüne gelince beklmeye başladım.Elinde bir sürü kitap ve kalemle çıktığını görünce gülümsedim.Yanına yaklaşıp elindekileri alıp çantasına koyarken "Neden bunları çantana koyup da çıkmıyosun Efsa " dediğimde gülümseyip "Seni bekletmek istemedim."

"Hadi bakalım. Nereye gidelim ? "

"Önce bi şirkete gidelim mi Atakan ? Uzun zamandır yokuz başlarını boş sanıp salmasınlar kendilerini.."

"Diyorum sana benden daha iyi yöneteceksin şirketleri diye.."

Gülümseyip otoparka doğru ilerlemeye başladı. Bende arkasından. Haklıydı çok salmıştık şirketi. O dayı dediğimiz insanın haklı çıkmasını istemiyordum. Şirket batarsa batmamızı keyifle izlerdi.

"Atakan biraz yavaş sür lütfen."

demesiyle başımla onayladım onu. Babamların kazasından sonra korkmaya başlamıştı hızdan.O da haklıydı. Daha dikkatli olmam gerekiyodu.

Şirkete girdikten sonra çalışanlar gelip 'Başınız Sağolsun' demelerinin ardından Efsa'yla odamıza çıktık. Elime son bir ayın kar-zarar grafiğini alırken Efsa'ya döndüm.

"Efsa, son iki haftadır kardan çok zarardayız niye böyle ? " dememle masama gelip bana doğru eğildi.

"Bi versene abi."

"Gerçekten nerden baksan normalde ettiğimiz kârın 10/5' ini bile edememişiz zararda yükselmiş."

"Mali işler müdürünü arayalım. " dedikten sonra elime telefonu alıp müdürü çağırdım. Beş dakika sonra gelen müdürle konuşmaya başladı Efsa.

"Can Bey bu grafiğin hali ne ? Son iki haftadır biras bile kar yokken hep zarardayız, satışlar düşük n'oluyor ? "

"Efsa Hanım Gürsoy'larla yaptığımız anlaşma sonucu baya bir maddi kayıp yaşadık biliyorsunuz. Anne ve babanızın kaybından sonra şirket ortaklarından iki kişi de anlaşmaları iptal etti. Bu yüzden.."

"Ne demek anlaşmalar iptal edildi ? Bizim nasıl haberimiz olmaz ? "

"Efendim dayınız.."

"Tamam çıkın siz."

Kafamı ellerimin arasına alarak başımı masaj yapmaya başladım. Yine mi dayı ? İlla her işe karışmak zorunda mısın ?

"Abi b-"

"Efsa lütfen sus. Çok sinirliyin başım ağrımaya başladı. "

Dememle ellerimo kafamdan çekip masaj yapmaya başladı. Ben rahatlamaya başlarken konuştu.

"Ben dayımla konuşurum lütfen bu işe karışma abi. Her neyse başka bir iş daha var. Annemlerin kaza yaptığı arabayı incelemeye almışlardı ya sonuçlar çıkmış . Bugün gidip alalım sonuçları neden kaza olduğunu merak ediyorum.."

"Hadi şimdi çıkalım ordan da nereye gitmek istersen oraya gidelim. Ha bu arada akşam dayımalara gidiyoruz. Telefonla konuşamıyacağım onunla.."

"Tamam ısrar etmiycem kazanacağını biliyorum. "

"Aferin cadı. Neyse hadi çıkalım artık ben lavaboya gidicem. "

Aynanın karşısına geçip kendime baktım. Dayım hiç bir şey beceremeyeceğimi, başaramayacağımı söylüyordu. Sırf bu yüzden ortaklar şirketten ayrılırken onlari durdurmadığına eminim..Maksat işlerimi zorlaştırmak ama her ne kadar onun kanından olmasam bile benide Celal-Canan Akpınar büyütmüştü..Başaracağımızı Efsa'yla bu şirketi yönetebileceğimizi biliyordum.

Kendimden çok kardeşime güveniyordum..